EKSİK SEVDA

BAZI DA TÜKENMEZ!

Yaşam, dünyayı yıkacak kadar uzun gelir de bazı da tükenmez!.

Bazen seviyorum diyemeyecek kadar çok kısa,sevdaya yetmez,

Kim demiş ise latif kelam da müthiş bir kırgınlığı düşündürüyor.

Kul, demez durup dururken böylesini, kesin ki sevda söyletiyor!

Aşk illeti diyelim!. Gönlü hep aynı kararda bırakmıyor, el aman!.

Zaten tek aşk olan görmezmiş alemi,hali kalmaz, hasret yaman!

Ve sanırım sona vardığında keşkiler sarıyor yüreği, acımasız da!.

Olan olmuş, bitmiş! Son nedamet de fayda etmiyor nadim kula!.

Hep derim, bayram geçince gelen kınayı al götür çarşıya,pazara!

Bize, yaramaz gayrı!. İhtiyaç sahibine, gitsin, bize de geçmiş ola!

Toplansa, belki alemi yeniden inşa edecek hüzün oldum gamla!.

Ya sevilmek?! Galiba zat-ı âlinizce münasip görülmedi sevdama!.

Artık onun da önemi yok! Sen kim ben kim?! Ayrı değiliz hilkatte!

Aynı Yaratanın katından geldik arza! Sanki sen az yabancısın hale!

Eee insanız nihayetinde! Unutuyoruz aslımızı işimize gelmeyince!.

Oldu olmadı derken yaktık yıktık gönlümüzü hem bin bir yerinden!

Senin kârın ne oldu bilmem, yoklara karıştın, haber gelmez halden.

Şu acizse hâlâ değişmeyen aşk! Gidiyorum, seviyorum diyemeden!