EKSİK SEVDA

GELMEDİN

Gelmedin, sessizliktin, terktin ama, yine de güzeldin vurgun kalbe!

Niye tutulup kaldı bilemem!. Oysa fenadan ibarettin aşka tümüyle!

Neyine bağlandı yâri diye?! Ona da aklım ermez, sevmeksizliğinde!.

Bak ki sen varı bilememişsin, ben yokluğu!. Fikir bunun neresinde?!

Ümitsizdin, ilgisizdin, şerdin lakin, illâ ki de sevdaydın yüreğe yine!..

Nasıl çoğaldın bu halinle bende anlamam!. Halbuki aşk değildin de!

Niçin aldım, çıkardım yüreğin kerevetine?! Bu da en zor bilinmezde!.

Gör ki sen sevilmeyi bilememişsin ben sevilmezliği! Ortaklığımız ne?

Ayrılıktın, hırçındın, kırardın fakat,daima aşk diye göründün yüreğe!.

Ne diye güzel belledim,izanı yok! Sevdim diye saymadın da kıymete!.

Hangi ara sardın beni, bir taneyim diye?! Bütün huysuzluğun içinde?!

İdrak et ki sen karşılık olamamışsın ben firak!. Aşkın ile rabıtam niye?!

Kara gündün,hüzündün,cürümdün de yine de tek gülümsün gönülde!

Hangi vakit açıverdin sinemde, hoş sandığım halinle külli zulmün ile?!

Ne kadar çaba ettiydim rânâ olasın diye de tüm dikenin ihsanım diye!.

Fark et ki sen sevene yâr değilsin ben sensizliğe ama, aşık densin hale!

Savurmaktın, yıkmaktın, arsızdın ama, sen gibi ki tutulmadım gayriye!.