Malapit ng sumikat si inang araw
Ngunit nandito parin ako,
nakakulong sa maginaw at madilim na kwarto.
ayokong lumabas.
ayokong masilayan ang inang araw na wala siya.
ayokong tanggapin ang katotohanang wala na siya saking tabi.
ayokong harapin ang araw na malungkot at nasasaktan.
Nakakatakot makita ang inang araw na masaya dahil sa bagong araw na binigay.
maiinggit lang ako, maiiyak at masasaktan.
isama narin na ako'y magagalit,
sapagkat hindi niya alam ang mga problema naming mga nasasaktan.
YOU ARE READING
Random Pieces
PoesiaA random thoughts written by a random girl with a random experiences.
