İKİ FARKLI TEK GERÇEK

BİRİ GERÇEK,BİRİ SAHTE

İlaçları seçmememin bir sebebi vardı. İlaçları alsaydım, Cemresiz yaşayacaktım.Kendinizi kandırmaktı evet ama o sırada gerçek buymuş gibi geliyor.
Psikolojinizde oluşan dengesizlik,her şeye beş dakikalık bir ara verdiğinde,2 kere aldatılan bir insan aklınıza geliyor.Yani doğrular. Bu,günde bir veya iki kez olan bi durum. Bunun dışında doğrular için size izin vermiyor.
Bu kısa süre zarfında Berk i aradım. Babasının olayından sonra bir de aldatılınca, bunalıma girdiğini ve bu yüzden uzaklaşmak istediğini söyledi. Sorabileceğim tek soru vardı "Yapabileceğim bir şey var mı?" Başka hiç bir cümle kuramadım.İkimizinde mutsuzluğundan dolayı,başka bir şey konuşulmadan boş kelimelerden sonra"Kendine dikkat et" Cümlesiyle,kapattık telefonu.
Onu aldattığımızı, ondan saklamamla birlikte psikolojim bu sakinliğe son verdi. Bende deli etkisi yaratarak "Cemrem evde kalmıştı,onu bulmalıyım." Diye düşündürdü ve beni yollara sürükledi. Evde yoktu ve telefon numarası olmadığı içinde arayamadım. Görüşebileceğimiz tek yer eski evim yani bu evim olduğuna göre,burada beklemeliydim. Siyah evden uzak durmak beni rahatsız ediyordu ama beklemek zorundaydım.

Beyinin kendi içinde gerçek diye açtığı o duygular, o kadar garipki."Cemrelerim nerede?" Diye düşündürüyordu bana. Birisi, yurt dışından artık sonuçları alıp ve ne gerekiyorsa yapıp Türkiyeye gelmeliydi. Beynimin bana gerçek olarak gösterdiği Cemre ise,artık zili çalmalıydı. Aklıma bunlara son vermenin tek yolu, beynimin beni gün içinde rahat bıraktığı beş dakikada geliyordu. Kendinizin fişini,kendiniz çekmek. Bunu yapmam için bana zaman tanımayıp,beni alıp başka duygulara fırlatıyordu.
Evde, birazdan "Cemrem gelecek"Cümlesiyle oyalanıyordum. Cemrenin her zaman oturduğu koltuğa oturmamla birlikte, beynim gerçek Cemre hakkında"Acaba,o nasıl?" Diye düşündürüyordu bana.
Bunların hepsine,tüm gerçeklere ve tüm sahteliklere son veren o gün..