ဒီေန႔ ဒိတ္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္မည္ဆိုေသာေၾကာင့္ ခါတိုင္းလိုပင္ T-shirt အပြႏွင့္ jean အျပာကိုဝတ္ဆင္ခဲ့သည္။အရင္ေန႔မ်ားကလည္း႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ဖူးပါသည္။ဒီေန႔ၾကမွ႐ုပ္ရွင္မၾကည့္ဖူးသူတစ္ေယာက္႐ုပ္ရွင္ရံုေရာက္သျဖင့္ေပ်ာ္သလိုျဖစ္ေနမိသည္။အလကားေနရင္းမိမိကို အခ်ိန္မေလးစားသူဟု မမပိစိျမင္မွာစိုးရိမ္မိေသာေၾကာင့္ င့္ခ်ိန္းထားေသာအခ်ိန္ထက္နာရီဝက္ေစာၿပီး႐ုပ္ရွင္ရံုတြင္ႀကိဳေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
တစ္ေယာက္တည္းႀကိဳေရာက္ႏွင့္ေနေသာေၾကာင့္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ ullzang style ႏွင့္ အက်ီအစင္းက်ားလက္ရွည္ေလးႏွင့္ေဘာင္းဘီရွည္ေလးကိုဝတ္ဆင္ထားေသာ မမလွလွေလးေရာက္လာသည္ကိုျမင္လိုက္သည္။မိမိလက္ေျမႇာက္ၿပီးေဝွ႕ရမ္းလိုက္ကာ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။မိမိဆီကို ျပံဳးကာလာေနေသာ နတ္ေသေႂကြ မမပိစိေလး။
"အမေနာက္မက်ပါဘူးေနာ္ "
နာရီကိုၾကည့္ကာေမးလိုက္ေသာမိမိ၏ နတ္သက္ေႂကြ မမပိစိေလး။
"ဟုတ္ .. ပိုအေလးထားတဲ့သူက ပိုေစာေရာက္တယ္တဲ့ အမရဲ႕ အမေနာက္မက်ပါဘူး "
"လူရွည္သလို စကားလည္းရွည္တယ္ေနာ္ .. အမကအခ်ိန္ကြက္တိလာတာပါေနာ္ .. စားၿပီးၿပီလားႏွိုင္း"
"မနက္စာေတာ့ၿပီးခဲ့ၿပီ .. ဒီမွာေလကိုလာ "
ကိုလာပုလင္းကိုေျမႇာက္ျပကာသြားထပ္ေလးမ်ားေပၚေအာင္ျပံဳးေနေသာကေလးကို ေမလဲ့တစ္ေယာက္ Lotteria ဆိုင္သို႔ေခ်ာဆြဲေခၚသြားရသည္။
"အစာတစ္ခုခုမစားပဲ ဂတ္စ္ပါတဲ့အေအးေသာက္ရင္ အစာအိမ္က ဘယ္ခံႏိုင္မလဲ ႏွိုင္းရဲ႕"
"ခါတိုင္းလည္းေသာက္တယ္ အမရဲ႕"
"အခုကစၿပီးမေသာက္နဲ႔ေတာ့ေပါ့ .. ေနာ္ ! "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဒါက္တာမမရဲ႕"
"ဘာဂါစားတယ္မလား ? "
"ဟုတ္ .. ႏွိုင္း ဝက္သားမစားဘူးအမ"
"အာာ .. Ok Beaf နဲ႔ဝယ္ခဲ့မယ္ေနာ္ .. ဒီမွာခဏေစာင့္ အမဝယ္ခဲ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ေျပာၿပီး ပုတက္ပုတက္ကေလးႏွင့္ထြက္သြားေသာ မမပိစိေလး။ဘုရားစူး သူႏွိုင္းထက္အသက္(၄)ႏွစ္ေလာက္ၾကီးတာ ! ပံုစံကတကယ့္ကိုကေလးရယ္ပါ .. ရင့္က်က္ေသာအျပဳအမူမ်ားႏွင့္အေျပာအဆိုမ်ားေၾကာင့္သာ လူႀကီးေလးဟုျမင္လို႔ရသည္။ဒီတိုင္းဆိုရင္လွ်င္ေတာ့ ကေလးေလးဟုပင္ျမင္မိသည္။အၿမဲတမ္းactive ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးပိစိေလးရယ္ပါ။
