Chapter 7

8 0 0
                                    

  "Everyone wants happiness, no one wants pain, but you cant make a rainbow without a little rain."  


Maaga akong gumising, pupunta kasi ako ng school para mag prepare sa sports fest. The city board members decided to move the tournament of each schools on September para daw sabay sabay lang sa sports week ng bawat schools. Kaya ito it's been 2 months na nagka kilala kami ng lubos ni mike. Diba bilis, may pagka lupin din ako eh.

Naging mas close kami nung time na papa and I had an argument cause his pushing me to take business course when I graduated, mama and my siblings knows what I really wants, but when papa said papa gets. Hindi ko naman sinasadya na sumagot sakaniya. Na alala kupa nung umalis ako sa bahay kasi nasaktan ako sa ginawa ni papa sakin. Then I went to blanche coffee shop para makapag isa, then he saw me there.

-----Flashback----

While reading a book and sipping my coffee, there is someone who calls my name. I look up then, I saw mike standing there in-front of me.

"Are you with someone?"

Pumupunta din pala siya dito o baka naman may sinamahan lang. Umiling ako bilang sagot sa tanong niya. Walang naka upo ibig sabihin wala. Obvious ba? hays chill lang Ash hindi naman siya kalaban eh.

"Mag isa lang ako."

I saw him frowned and he puts his hands on his back. Nagpapa cute ba siya? Kasi umuubra nyemas!

"Can I sit here?"

Tumingin ako sa sinasabi niyang upuan na kaharap kulang. Then I nod.

"Are you fan of coming here? Every weekends?"

He asked after he drinks his coffee. Bakit ba ang gwapo gwapo mo? Then there the familiar rapid beating of my heart. Huy puso ha mag tigil ka ang sutil mo!

"Nope, even weekdays pumupunta ako pag may time."

Kinuha ko yung book na binabasa ko kanina at pinagpatuloy lang ang pag babasa para naman hindi niya mahalata na kinakabahan ako pag malapit siya sakin. Bakit ba kasi sa dami ng coffee shop dito pa siya pumunta. Imbes na nag sesenti ako doon pa siya susulpot.

"Bakit hindi mo kasama yung mga friends mo?"

Tumigil ako sa pag babasa, para ma solo ka. Ops. Echos lang! I told him that I don't want to disturb my friends, because weekends are the only times that they can spend it with their families.

"How about you? Hindi ba kayo lalabas ng pamilya mo?"

Napahinto ako sa pag inom ng coffee then I just shook my head.

"Sorry, napasobra ako sa pag tatanong...I must not interefere with your private life."

I just smiled at him. Cute niya palang mag sorry. Sarap sunggaban itong lalaking to tapos itali sa upuan para hindi na makawala sakin.

"No. It's okay. I just don't want to talk about it."

He looks at me with sincerety. He changes the topic and asked me some questions. Nag tanong tanong din naman ako sakaniya. Ang dami kung nalaman about sakaniya. Katulad nalang ng ayaw niya pala talagang mag basketball noon at pinilit lang siya mag tryout ng kaibigan niya then later on, nagustuhan nalang din daw niya. 

May pagka kwela din pala si mike, hindi mawawala sa bawat kwento niya ang magpa tawa. Biniro ko nga siya na mag tayo ng comedy bar pero sinabi lang nito na hindi daw ganun ang gusto niyang negosyo kundi macho dancer bar daw. Ano bakla lang? Diyos ko sayang ang lahi.

The Blanche Ladies: Gambled LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon