BANGTANPİNXO (BTS BLACKPİNK EXO)

1:"Lanet olsun Jennie!"

Jennie

Sabah uyanır uyanmaz Jisoo unnienin odasına gittim. Telefonum ondaydı ve eğer almazsam İnstagram'daki storyleri göremezdim. Aishh! Düşüncesi bile kötü.

Telefonumu yatağın yanındaki çekmeceden gizlice aldım. Jisoo unnie uyanmıştı ama ne iyi ki beni görmemişti. Hızlıca odadan çıkıp zafer dansı yapmaya başladım.

********

"Jennie! Odama mı girdin?"

"Hayır unnie."

"Girdi jisoo unnie. Ben görmüştüm."

Hay senin ağzına sıçayım Lisa!

"Neyse ne. Eğer biraz daha oyalanmaya etmeye devam ederseniz okula geç kalıcaz."

Rose'un dediğini hepimiz onaylayıp kahvaltı masasına oturduk.

Jisoo

Okula gelmiştik. Kızlarla kantine indik. Şimdi ise en köşede bir masada oturuyorduk.

"Jennie ne gördün de sabahtan beri gülüyosun?"

Jennie elindeki telefonu bize çevirdi. Okulun sitesiydi. Tüm kayıtlı olanlar gözüküyordu. Jennie ise 3 çocuğun profillerine tıklayıp onların sapığı olmuştu.

"Jennie şu çocuklara bakmayı kes!"

"Çok yakışıklılar unnie. Özellikle de Yugyeom."

Hepimiz göz devirdik. Lisa arkamdaki köpekle oynarken Rose'da telefonuyla ilgileniyordu. Jennie ise tabii ki o çocukların yanına gitti. Ben mi? Ah ben? Burda neler olup bittiğini size anlatıyorum ya.

Dolabımın anahtarını yavaşça çevirdim. Dolabın kapağını açıp elimdeki kitapları koyucaktım ki birşey dikkatimi çekti. Bu defter...bu benim değil ki. Bizim kızlarda da hiç görmemiştim. Hadi diyelim onların. Benim dolabımda ne işi var?

*********

"Rose? Bu defter pembe. Senin olabilir mi?"

"Immm... Hayır."

Tüm kızlara sormuştum. Evet tüm kızlara! Ve sonuç: UMUTSUZ VAKA!!! Bu defter kimin hâlâ bilmiyorum.

O an şu ana kadar aklıma gelmemiş birşey geldi. Defterin içine bakmak.

Jisoo o defter başkasına ait. Bunu yapamazsın.

Haklısın ama biliyosun ki ben meraklı bir insanım.

Haklısın. Ne yaparsan yap ben senin arkandayım.

Teşekkürler iç ses.

Defteri yavaşça açtım. Biliyorum herşeyi yavaşça yapıyorum ama ben öyle bir insanım.

'Neden kalbim habire senin yüzünden kırık?'

'Bilemiyorum. Seni seviyorum.'

İlk sayfalarında boydan boya bunlar yazıyordu. Diğer sayfaları ise ismimle doluydu. Mesela...

'Jisoo sensin değil mi?'

'JİSOO...'

'AFFET BENİ JİSOO.'

Kafam allak bullak olduğunda defteri hızla kapattım. Demekki bu defter bir erkeğe ait. Ama pembe.

Tam olarak neden affetmeliyim onu merak ettim şuan. Kimi affedicem? Ve evet benim. (jisoo sensin değil mi?)

Fazlasıyla ürkmeye başlamıştım.