My new "Brother" {H.S}

Chapter 2

Ik blaas mijn adem uit en strijk mijn rode jurk glad. Ik trek snel mijn zwarte naaldhakken aan en pak mijn telefoon. Ik heb een berichtje van Niall, mijn beste vriend.

~Wat doe je?x~

~Ik heb zo de ontmoeting met mijn moeders nieuwe vriend, ze vind hem helemaal het einde. Het is Des Styles, met zijn zoon; Harold Styles. x~

~Van Company Styles'?!~

~Jep~ Ik leg mijn telefoon neer op mijn bureau en loop voorzichtig de trap af, anders zal het mij wel overkomen dat ik val. Mijn moeder zit aan de eettafel haar koffie te drinken. Ik schraap mijn keel. Ze draait zich om met haar mok in de handen. 'Lieverd, je ziet er beeldschoon uit. Ik had zo gewild dat je vader dit had gezien.' zucht ze. Ja, denk ik bij mezelf, maar niet dat hier een andere man komt, en al helemaal geen miljonair. Of wat hij ook mag zijn. De bel gaat en mijn moeder staat snel op. 'Netjes en beleefd zijn Joni.' Ik rol met mijn ogen als ze niet kijkt. Ik pak haar mok van de tafel en zet hem in de afwasmachine. Mijn moeder komt de kamer ingelopen gevolgt door een man en een jongen. Ik loop snel de woonkamer in en neem de man zijn hand aan. 'Des Styles.' 'Joni Balares.' Ik glimlach en zet een stap achteruit. De man heeft een mooi pak aan. Ik hap naar adem als ik op zijn rechterborst Yves Sant Laurent zie staan. 'Harry, jongen, zeg deze mooie dame eens gedag.' Ik richt mijn eerste blik op de grijnzende jongen. in het echt is hij nog mooier dan op de computer. De jongen bekijkt me van top tot teen en ik kijk blozend weg. Hij heeft zelf ook een pak aan. Ik moet mijn lach inhouden als ik onder zijn pak witte allstars zie. De jongen komt dicherbij en pakt mijn hand. Ik schrik als hij er een kusje op geeft. Ik bloos en kijk snel naar mijn zwarte naaldhakken. 'Hallo, Harold.' spreek ik hem toe. 'Noem me Harry, m'dam.' Wat een heer zeg...

'Zullen we dan maar gaan eten?' Vraagt mijn moeder. Ze gaan aan de gedekte tafel zitten, ik wil net naast mijn moeder gaan zitten als mijn moeder me iets vraagt. 'Joni, kan jij het eten serveren?' Dit is nou een reden dat ik graag op mezelf wil gaan wonen. Ik word hier gewoon als slaaf gebruikt. Harry kijkt me nieuwsgierig aan. Ik knik en zucht opgelucht als ik net niet struikel. Ik pak de pan met kalkoen en zet die op tafel. Ik pak snel de andere pannen en serveer die. Ik ga naast mijn moeder zitten en schep wat op. 'Joni!' Ik kijk mijn moeder aan. 'Laat eerst de gasten. Gebruik je manieren eens.' Ik leg de lepel terug en rol met mijn ogen. De ''heren'' scheppen op en ik mag -na mijn moeder- wat opscheppen; niet dat er nog veel over is.

'We gaan samenwonen.' Mijn mond valt open en het geluid van bestek dat rinkelt galmt door de woonkamer; het is mijn vork die ik nou net heb laten vallen. 'En waar is dat precies?' vraag ik bang. 'Aan de andere kant van Cheshire.' vertelt mijn moeder me. 'En mijn school? Mijn vrienden?!' roep ik. 'Joni, doe eens even rustig. Je gaat naar dezelfde school als Harry, en je maakt daar zeker nieuwe vrienden. Je hebt je broer, Harry.' Ik trek mijn wenkbrauw op. 'Ik dacht dat Harry werkte?' vraag ik. 'Ja, voor geld te verdienen. Ik zit nog gewoon op school.'' vertelt Harry me. 'Je kan ook bij Des gaan werken.' zegt mijn moeder. 'Net zoals ik, lief zusje.' grijnst Harry. 'Wanneer?' spuw ik. 'Morgen staat de verhuiswagen voor de deur. Dan gaan we.'

Wat vinden jullie ervan??