My new "Brother" {H.S}

Chapter 8

Ik ga naast een meisje zitten die een zwarte bril op heeft en haar rode haren in een slordige vlecht. Haar blauwe ogen schitteren vanachter haar bril als ik naast haar ga zitten. Ze kijkt me glimlachend aan. 'Ik ben Jennifer. Maar je kan me gewoon Jenni noemen,' zegt ze. 'Ik ben Joni. Je kan me gewoon Joni noemen,' ze lacht. 'Je hebt mooi haar,' complimenteer ik haar. Ze glimlacht even en gaat door met schrijven. Ik kijk de klas rond en zie de jongen met de tattoo naar me staren. Ik trek een wenkbrauw naar hem op en hij lacht. Ik rol met mijn ogen en kijk weer naar mijn boek die nog dicht op de tafel ligt.

'Liam, weet jij het antwoord op deze vraag?' Hoor ik de leraar vragen. Ik kijk niet op. 'Nee,' ik kijk nu wel op, de mooie zachte stem komt van de jongen. Hij kijkt de meneer glimlachend aan en schudt zijn hoofd. Hij heeft korte krullen die op en neer gaan. Ze zijn niet zo donker als die van Harry, en ook niet zo lang, maar ze zijn wel schattig.

~¤~

'Jij vindt Liam leuk, is het niet?' Jenni kijkt me grijnzend aan. 'Nee hoor,' ik schud mijn hoofd. 'Hoe kom je daarbij?'

'Gewoon je kijkt zo vaak naar hem. Je zei toch dat je hem al eerder had gezien?' Ik knik. 'Ja, op een parkeerplaats,' Jenni lacht.

'Heey Jenni, heb je Harry gezien?' Een jongen met zwarte haren komt op ons af gelopen. Zayn de vriendelijke barman. 'Heey barman,' lach ik naar hem. 'Heey, Joni toch?' Ik knik en grijns. 'Weet je tenminste wel waar Louis is?' Hij richt zich weer op Jenni. 'Ook niet nee,' ze draait een losse pluk rode haar om haar vingers. Zayn loopt weg en ik draai me om naar Jenni. 'Vind jij Zayn leuk?' Ik bekijk het kleine meisje met rode haren. 'Nee hoor.' Ik wil net wat zeggen als ik een bekende stem hoor. 'Als we daar mijn stiefzusje niet hebben! '

Ik draai me geïrriteerd om. Hij staat grijnzend achter me en kijkt me aan met twinkelende groene ogen. Zijn lanhe zwarte pijpenlokken komen onder zijn zwarte haarband uit. Zijb blauw en rood geblokt blousje hangt los om zijn gespierde middel. Hij torent boven me uit en ik kijk ongemakkelijk naar Jenni. Ze kijkt me schouderophalend aan.

'Wat?' Vraag ik hem knarsetandend. 'Je was je lunch vergeten, en jouw mama vroeg aan mij,' hij kijkt me vernederend aan, 'of ik jouw lunch kon komen brengen. En voor de gezelligheid heb ik er ook even iets opgeschreven. Zal ik het even voorlezen?' Ik schud nee, maar toch grijnst hij. 'Vergeet je lunch niet meer, ik weet dat je weinig kan, maar je grote "broer" kan niet altijd helpen.' Oh god. Hij gooit de zak naar me toe en ik kijk naar de tekst. Ik kijk hem boos aan maar hij loopt grijnzend weg. Alle leerlingen kijken me lachend aan en ik draai me om en been deze rotschool uit.