My new "Brother" {H.S}

Chapter 13

Ik voel aan mijn gloeiend hete voorhoofd. Ik heb een kater, tuurlijk. Nu kan ik niet naar school, ik had nooit mee moeten gaan. Ik heb geen controle meer over mezelf na de eerste slok alcohol. 

Ik zet m'n benen over de rand van het bed en staar een minuut lang naar de klok. Ik ga het niet redden om nu nog naar school te gaan. De les begint al over 3 minuten.

Ik loop mijn eigen gang in en maak de badkamer deur open. Ik gooi wat water in m'n gezicht en veeg mijn uitgelopen make-up weg onder m'n ogen. Ik loop de badkamer uit en loop de grote keuken in. Mijn moeder zit samen met Des aan de keukentafel. 'Joni, ga je snel omtrekken. Ik wil normale mensen met kledij in de keuken hebben,' zegt Des boos. 'Wat is hier fout aan?' Vraag ik wijzend naar mijn grijze joggingbroek en mijn zwarte hemd. 'Het is niet fatsoenlijk genoeg,' ik draai me boos om en loop m'n kamer in. Ik pak een zwarte skinny jeans en een zwart T-shirt met daarover een rood houthakkersblousje.

'Waar is Harry?' Ik pak het laatste broodje uit de zak en neem een slok verse sinaasappelsap. 'Bij een vriend,' Des kijkt me geniepig aan. 'En waar is mijn dienstmeisje eigenlijk? Ik heb haar al zolang niet meer gezien,' en ik weet haar naam niet meer. 'Ze heeft een week vakantie lieverd,' zegt mijn moeder. 'Ooh,' ik frons en kijk naar m'n broodje. Ik heb haar al bijna twee weken niet meer gezien, niet een week.

'Pap, m'n auto is net kapot gegaan,' Harry komt de keuken binnen gelopen. 'Doe er de volgende keer iets aan als ik bel, ik heb dat hele eind moeten lopen!' Harry kijkt Des kwaad aan. 'Lopen kan toch geen kwaad?' Meng ik me erin schouderophalend.  'Ik ben geen sportieve man,' snauwt hij bits terug. Man? Hij is nog maar een jongen. Net nog.

'Goed dat, mam ik ga denk ik naar het dorp. Ik heb nog een paar haarelastieken nodig. Je ziet me straks wel verschijnen!' Ik loop naar de grote deur en trek mijn jas aan.

'Joni,' zegt iemand die zwaar ademhaalt. Ik draai me om 'Harry?' Hij loopt dichterbij en pakt m'n polsen stevig vast. 'Heb jij me verklikt?' Verklikt? Waarvan?

'Verklikken?' Slik ik. 'Ja?' Snauwt hij. 'Waarvan moet ik je hebben verklikt?' Frons ik. 'Laat ook maar,' hij schudt z'n hoofd en duwt me weg. Hij stormt de trap op en laat me stomverbaasd achter.