My new "Brother" {H.S}

Chapter 6

Als Niall met de taxi vertrokken is laat ik mezelf zuchtend op de bank vallen. Mijn moeder komt samen met Des de woonkamer in gelopen en ze laten zich lachend naast elkaar op de bank vallen. 'Joni? Waarom ga je vanavond niet even de stad in?' Mijn moeder kijkt me vragend aan. 'Alleen? Ik heb hier toch niemand?' Ik kijk mijn moeder beteuterd aan. 'Je ontmoet vast wel iemands leuk in een café,' ze kijkt me glimlachend aan. 'Goed, maar ik laat deze outfit wel aan.' Ik gebaar naar mijn lichte spijkerbroek waar ik een zwart kanten blouse op heb. Mijn spijker Vans tikken zenuwachtig tegen elkaar aan.

◆◆◆

Ik heb mezelf voor genomen het eerste café dat ik zie naar binnen te gaan. Ik parkeer de Fiat 500 van mijn moeder op een parkeerplaats waar bijna niemand staat. Als ik uit de auto stapt stapt er verderop ook iemand uit een zwarte audi. Het is een jongen met bruine haren die rechtop staan, hij heeft een wit hemd aan en als ik goed kijk heeft hij een soort van pijlen die over zijn onderarm lopen. Hij heeft een blauw geblokt met zwart blousje over zijn zwarte strakke jeans. Hij loopt van zijn auto weg en kijkt over zijn schouder naar me. Ik bloos en kijk naar onder. Als ik weer omhoog kijk loopt hij net de hoek om. Ik loop ook die richting op naar het centrum.

Als ik een café zie met de naam De Windhond loop ik naar binnen. Alle hoofden draaien om en bekijken me van top tot teen. Ik ga snel op een kruk aan de bar zitten en de barman komt naar me toe gelopen. Het is een jongen van mijn leeftijd, misschien nog iets ouder. Zijn haarkleur is zwart en het staat rechtop in een kuif. Hij heeft veel tatoeages maar ik moet toegeven dat hij verleidelijk knap is. 'Wat wilt deze mooie dame drinken?' Hij kijkt me vragend aan met zijn donker bruine ogen. 'Doe me maar een cola.' Hij poetst een glas af en vult die met de zwarte vloeistof genaamd cola. 'Deze krijg je van mij,' zegt hij en knipoogt naar me. Ik glimlach en neem een slok van de koele cola.

'Zayn!' Ik draai me om en er komt een jongen aan gelopen die zijn bruine haren in een kuif heeft en stralende grijze ogen heeft. Ze staan vol humor. 'Mate,' De barman -die dus Zayn heet- leunt over de bar heen en geeft de vrolijke jongen een klopje op zijn schouder. De jongen gaat naast me aan de bar zitten en bestelt een bavaria bier. Hij draait zijn hoofd naar mij toe en onze blikken kruizen. 'Louis is de naam.' Zayn grijst kort en neemt de gelegenheid om zijn ogen te rollen. 'Joni. ' Hij kijkt me even bedenkelijk aan. 'Balares? Woon jij bij de Styles' ?' Ik kijk hem even nadenkend aan. 'Ja,' geef ik uiteindelijk toe. 'Ken je Harry Styles?' Vraagt Zayn aan me. Ik snuif,  'Ja. Hij is de zoon van mijn moeders nieuwe vlam.' Louis en Zayn lachen. 'Wat is daar grappig aan?' Louis stopt met lachen en kijkt me serieus aan. 'Hij heeft het vaak over je weet je?' Ik frons en vraag: 'Wat zegt hij dan? Ik mag voor hem hopen goede dingen.' Zayn lacht even en stopt als Louis wilt beginnen met praten. 'Dat je best wel knap bent en allemaal van die shit. Maar ook dat je irritant bent en dat je een mamakindje bent. Hoe durft hij? Ik knik met gespleten ogen. 'Nou ik moet maar eens gaan.' Ik glij van de kruk af en zwaai naar Louis.  'Ik zie je nog wel eens Joni.'

◆◆◆

Ik storm zijn gang in en sla hard op zijn deur.  Als hij opendoet bekijk ik hem van top tot teen. Hij heeft alleen een zwarte jeans aan met witte sokken. 'Hoe durf je te zeggen dat ik een mamakindje ben? Je weet goed dat ik geen vader meer heb!' Ik duw mijn wijsvinger tegen zijn borst aan.

'Jij moet gewoon je-' Hij duwt zijn lippen op de mijne en mijn ogen vliegen op van verbazing. Als hij terug trekt herstelt hij zich snel, en ik ook.  'Waarom deed je dat?' Spuw ik boos. Voor een seconde lang lijkt hij spraakloos,  maar toch daarna heeft hij al commentaar. 'Iemand moest je de mond snoeren,' hij kijkt me grijnzend aan. 'Oh, maar dat kan ik zelf wel.' Ik kijk hem met gespleten ogen aan. 'Is dat zo? Je gedraagt je soms nog als een kleuter!' Snauwt hij tegen me. Ik hou mijn handen in de lucht, 'Weet je,  ik heb hier geen zin in. Jij bent mijn commentaar niet waard.' Ik draai me om en been zijn kamer uit. 'Dag Harry.' Ik zwaai sarcastisch er even bij en ik zie zijn gezicht al voor me; grijnzend zoals altijd.