The Benefits

TB 12

Starting Over Again...

" Nakakaloka ang langit, Mala broken-hearted kung umeksena! walang humpay ang pag iyak! Ang dami na ngang hanash ng mga huguterang echusera dito kay Mother earth, sumasali pa!. ayan tuloy! ang konti ng mga pasosyal na mahilig sa kape, mukhang dahil sa lakas ng ulan, pinag tyagaan nalang nila ang mga 3- in - 1 nila sa mga balur nila." saad ni Allan saka nag kunwaring nag punas ng luha gamit ang tissue'ng kinuha niya sa may counter.

" I feel sorry for their taste buds. nag tatyaga sa kape kuno pero ang totoo, creamer with a pinch of coffee lang naman talaga." Madramang sabi ni Allan na rason para mapatawa ang lahat.

Its been a week simula nangyari ang unang paglabas ko sa lungga ko. Matapos kong kayanin ang ilang pang huhusga sa akin nung araw na iyon, kinabukas, parang nagkaroon na ako lalo maglakas ng loob para mas Humarap sa tao.

I told Allan na ako na ang tutulong sa kanya. medyo hesitated siya sa una dahil alam niya ang magiging dating sa akin at ang mga pangungutya ng iba pero I gave him an assurance na Kaya ko na. plus, sinabi ko na din na gusto ko na tulungan ang sarili ko na makalimutan ang lahat. With those words, nagalak si Allan at masayang yumakap sa akin. yun nga lang daw, nag aalala siya na baka masapawan ko daw ang ganda niya rason para ikatawa ko. Well, Again, i gave an assurance na siya pa din ang Reyna. kumbaga, runner up lang ako sa kagandahan niya.

Aaminin ko ang sa simula talagang mahirap. bawat tao yata'ng nakakakita sa akin, halos mas kadikit na Ricci ang pangalan ko. but then, gaya ng una kong ginawa, i just smiled and ignored them as if hindi ko alam ang lengwaheng kanilang sinasabi.

" Tawa tawa ka diyan! hmmmp!" Banat ni Allan as he went near me. nandito ako ngayon sa gilid kung saan may old music player kami. Its the same sa mga old movies. Yung plaka pa talaga ang nasa loob, may pipindutin ka saka tutugtog. Very vintage ang isang to na talagang kinakatuwa ng iba For their Instagrams. but for others like me. isa itong treasure. kailangan ingatan at pahalagahan.

" Ang drama mo kasi. puro kita ang nasa utak. maybe this weather was made para mapahinga naman tayo. abay' halos maging the flash na si Miko kahapon. si Jake naman halos hindi na kumain kahapon. at ako, nababawasan na ata ang beauty ko sa dami ng customers araw araw." Malambing kong sabi saka yumakap kay Allan.

" Sabagay. simula buksan ko to madaming tao na dahil sa mga kagwapuhan ng dalawang yan. plus sa ganda ni Anna at Aby na sadyang nahawa lang sa super ganda kong mukha." Malanding sabi ni Allan na muling kinatawa naman namin.

" Tapos simula lumabas ka sa lungga, Heto na naman ang mga mayakis. Umariba na naman dito. aba'y lugi na ang mga bars sa kalapit. imbes na tumutungga sila doon, Nandito sila nagkakape para masilayan ka." Saka ngumiti si Allan at bahagyang kinurot ang baba ko. napailing nalang ako habang natatawa saka umikot sa may counter para ayusin ang kape ko.

" Hay naku! isipin mo nalang na nakatulong ako sa kanila. soon, pasasalamatan nila ako dahil na prevent ko ang pagkasira ng mga atay nila." Natatawa kong sabi na mas kinatawa naman ng lahat.

" Eh ma'am yun nga lang magiging nerbyoso naman sila soon! sa sobrang kape. yung tipong malayo palang nanginginig na." rason ni Anna na kinatawa na naman naming lahat.

for the passed days, naging ganito kami dito sa coffee shop. tawanan , kulitan pero seryoso sa mga trabaho. para kaming isang pamilyang nag tutulungan kaya naman mas madali sa akin ang bawat araw.

" Parang yung papasok. malayo palang nanginginig na." Allan said na ikinalingon ko naman sa kanya. he just smiled saka tinuro ang pintuan.

it was him.