TB 14

132 7 0
                                    



Sweet Revenge...

Today was a busy day for all of us. For some reason ang daming tao na pumunta sa Shop, which made Allan happy. syempre more customers, more profit. kaya kahit pagod kami, okay lang. alam naman namin na our pagod will be worth it later kapag nag bilang na kami ng kita for today.

" Miko! table 3!" I shouted as went near the counter. kakatapos ko lang linisin ang isang table from a far. agad naman'g nag ala flash si Miko at nilinisan ang table na tinuro ko.

" Ma'am water muna." Alok ni Anna sa akin. i smiled and grabbed the glass saka nilagok ang malamig na tubig.

it feels good...

" Anna Mocha frappe daw ang isang order sa table 8 hindi americano. " sabi ni Abby na may dalang cup.

" Anna, Americano daw nung table 9. " sabi ni James na kakadating lang din.

" Sorry, nagkapalit ng order." Banat ni Anna na pinagpalit ang mga cups na hawak ni Abby at James na parehas namang napangiti sa isa't isa.

" Okay na ha." dagdag ni Anna rason para mapangiti ang dalawa at sabay na umalis sa harapan namin. kita ko ang pag buntong hininga ni Anna.

" Take a break muna Anna. kanina ka pa naman at halos di ka pa kumakain. gutom na yan. Go, ako na muna ang bahala." I said then smiled. kita ko ang galak sa kanyang mga mata.

" Thank you Ma'am Ayie." She said at dali daling umalis para pumasok sa employee's cave.

napatawa nalang ako. alam ko kasing kanina pa nagugutom si Anna pero mas piniling ipag paliban muna kumain dahil alam niyang madaming customers.

As i grabbed the apron on the wall, napansin ko ang date sa calendar. doon nalaman ko na almost three days ng hindi nag pupunta si Alvin. and Yes, i missed him.

napasinghap nalang ako sa thought na iyon pero wala naman akong magagawa. Therapy ang rason kung bakit di siya nagpapakita. So kahit miss ko na siya, wala akong laban dahil alam ko na mas makakaige iyon sa mabilis na pag recover niya.

" Table 6, palinis." Sigaw ni James ng di lumilingon sa pwesto ko. agad kong kinuha yung basahan at tray at mabilis na nagtungo sa table 6.

As i reached that place. tila nanlamig ang pakiramdam ko upon seeing the person in front of me. it was Ricci. the man who broke me into pieces... he was standing while looking at me. sa tabi niya ang isang babaeng ngayon ko lamang nakita.

" long time Ayie." he said. seryoso lamang siyang nakatingin sa akin.

" Babe, I'll just order. what do you want?" sabi nung babaeng pasweet sa kanya.

" Just get me anything." sabi niya habang hindi pinuputol ang tingin sa akin.

" Okay then." saad ng babae saka humalik sa pisngi niya. doon napalingon sa kanya si Ricci saka ngumiti. agad naman na umalis yung babae leaving us Alone.

" Ayie, can we talk?" agad na sabi ni Ricci ng mabaling ang tingin sa akin.

" Wala tayong pag uusapan." saad ko saka agad na nag ligpit ng kalat sa table nila.

" Madami tayong kailangan pag usapan Ayie." saad niya saka hinawakan ako sa braso. dahil doon napatingin ako sa kanya ng masama saka buong lakas na tinanggal ang kamay niya sa braso ko. saka mabilis na nag punas ng table at kinuha ang tray.

I was about to walk ng muli niyang hawakan ang braso ko rason para mabitawan ko ang mga dala ko. dahil doon, napunta ang atensyon ng lahat sa amin.

" Mag usap tayo." he said. nandoon ang galit sa kanyang boses at sa kanyang mga mata.

natatawa ko siyang tiningnan. nandoon ang pagiging sarkastiko sa aking itsura pero deep inside, pinipilit kong pakalmahin ang sarili ko dahil alam ko, ano man'g oras sasabog ako.

sa galit!.

" I told you wala na tayong pag uusapan? can't you understand?" i said ng maharap ko siya ng tuluyan.

" Ayie, please.... kailan—-" andoon ang pagbaba ng kanyang boses. sa tono niya parang nagmamakaawa siyang kausapin ko.

" Ano pa ba ang dapat natin pag usapan? tapos na ang lahat Ricci. napasikat mo na ang sarili mo! ikaw na ang magaling sa mga mata ng tao.... Ikaw na ang swerte sa lahat.... habang ako Chie, ako na ang pinakatangang nilalang dahil sa mga bagay na nagawa natin.... Ano ba'ng nagawa kong mali sayo para gawin mo yun sa akin?" naiiyak kong sabi. hindi ko man gustuhin iyon gawin pero nadala na ako ng emosyon ko.

Everyone remained silent habang nakatingin sa amin. para silang nanonood ng isang shooting ng pelikula ng LIVE! alam kong magiging issue na naman ito maya maya pero sa puntong iyon, parang wala na akong pakealam. matagal ko ng gustong sabihin lahat ng mga iyon sa harapan ni Ricci. and im so thankful dahil nagawa ko na. kahit hindi iyon oras na gusto ko.

Ricci was just staring at me. parang ang dami niyang gustong sabihin... parang gustong gusto niya magsalita pero nandoon ang pag aalinlangan. kung bakit? i have no idea.

Huwag kang iiyak!!!

banta ko sa sarili ko pero nag traydor ang mga luha ko at tuluyan ng dumaloy sa aking mga mata. gusto kong umalis agad sa harapan niya pero parang napako ang mga paa ko. kaya't wala akong magawa kundi ang makipag sukatan ng tingin sa kanya.

" Ayie..." he whispered as he stepped forward. hindi ko alam kung anong balak niyang gawin pero sa ginagawa niya parang mas lalo lang akong naiiyak.

Gago ka....

i cursed him in my thoughts.

he was about to reach me ng bigla akong mapaharap sa gilid dahil sa isang malakas na kabig rason para mapapikit ako sa gulat. Seconds later nadama ko ang mainit na labi sa labi ko.

as i gently open my eyes, kita ko ang lalaking nakalapat ang labi sa mga labi ko. it was him.

it was Alvin....

for no reason, napapikit nalang ako ulit at dinama ang labi ng lalaking minsan sa buhay ko ay pinangarap kong mahalikan...

Mahalin.....

at mahagkan....

and now, for no reason. tila nagkaroon ng connivance ang heaven and earth kaya naman ngayon, lahat ng pinapangarap ko ay Nangyayari na.

hindi lang basta panaginip...

hindi lang kathang isip...

dahil ngayon, totoo na ang lahat. As in real na real sa Reality....

he stopped rason para mapahiwalay kami ng bahagya. he cupped my face saka marahan akong hinalikan. this time humalik na siya sa aking noo which made me feel happy. at rason para mapangiti ako.

" I love you Ayie..." he said. rason para mapahiwalay ako at mapatingin sa kanyang nakangiting mukha.

i am speechless.... ano daw?

" I said I love you Ayie!" He said once more. this time Malakas at talagang maririnig ng mga tao. for a moment, naguluhan ako.

hindi ko alam kung ano ba dapat ang madama ko. isang parte ng utak ko ang nag sasabing mag bunyi ako sa mga salitang narinig ko. pero ang isang bahagi ay nag sasabing huwag itong paniwalaan dahil isa lamang itong kasinungalingan.

i couldn't more nor speak. parang mas malala pa ang naramdaman ko ngayon kesa kanina. nakakabaliw ang transition ng emotions ko. from sadness to happiness and now pagkawindang real quick. parang ang dami kong gustong sabihin pero parang di maprocess ng utak ko.

" I guess, this will help you decide." Al said saka muling kinabig ang mukha ko para halikan ulit ang mga labi ko. rinig ko ang hiyawan sa paligid. kahit na dumadagundong ang dibdib ko. i wanted to stop him from kissing me pero Ayaw ng puso ko.

I am crazy now....

at ayaw ko na itong tigilan lalo nat' si Al naman ang kasama ko.....






Sandaedate88

The BenefitsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon