KAZARA AŞK

MAZİ

Sabah saat 08:00*

Kerem uyanalı nerdeyse 1saat olmustu ama yataktan kalkmak istemiyordu.O koca bünyesi herseye karsı savasırdı ama uyku bi ona yenik düsüyordu.

Yatakta bi oyana bi buyana dönüp durdu sonra birden aklına Zeynep geldi.

"Eyvah ondan önce eve gitmeliyim,salak Kerem kalk artık su lanet yataktan"

Hızlıca yerinden kalktı  doğruca banyoya gitti (gözünüzde Keremi ıslak ıslak canladırabilirsiniz. )

Banyodan cıktı kurulandı dolabın yanına gitti.

"Acaba ne giysem. Kot gömlek yok siyah  tisört en iyisi beyaz tişörtu giyim .Offf Kerem iyice aptallastın sen. Bu ne sevgilisi ile ilk defa yemeğe çıkacak kızlar gibi  giy bisey gitsin" pantlonu giydi tabi elinede beyaz tişörtü aldı .

Koşarak merdivenleri cıkarken Tisırtunu giymeye ugrasıyırdu tamda o sırada kafasını bi seye carptı.

"Ahhhhh Allah kahretsin bu ne simdi?

Nurgül evin hizmetçisi elinde kahvaltı tepsisi"

"Çok cok afedersiniz Kerem bey ben uyandığınızı duyunca kahvaltı getireyim dedim"

Kerem sinirli bi ses tonuyla

"Beni düşündüğün için tesekkür ederim Nurgül sayende kafamda kahvaltı yaptı"

"Kusura bakmayın Kerem bey öyle hızlı geliyırdunuz ki duramadım"

"Bi Frene bassamadınmı  Nurgü"

"Anlamadım"

"Sen öyle konusuncu kendimi ferrari gibi hissettim"

(Sahin filan da değil ferrari )

Kerem'in kaşında  kocaman  catlak kan su gibi akıyor)

"Kerem bey kaşınız cok  kanıyor pansuman yapalım hemen"

"Hiç vaktim yok hemen gitmem lazım sen peçete bişey ver ordan"

"Ama "

"Daha fazla şansını zorlama istersen"

Nurgül Kerem'e peçete verir..

Kerem pecete ile kanı durdurmaya ugrasır pek duracaga benzemiyodur.

**1Saat sonra**

Kerem eve geldi direk saate baktı 10:00

"Aptal Kerem bu saate kadar niye kalkmazsın ki.İnsallah Zeynep gelmemistir yoksa planlarım mahvolucak"

Arabadan indi kapıyı ,evin kapısına geldi.Yavaşca kapıyı actı iceri girdi.

"Oh bee gelmemiş"

Kerem ust kata çıkyordu merdivenin üst basamağınıda çıktı bi de ne görsün.

HİLAL arkasını dönmüş manzarayı izliyor.Saçları saçlarından tanımıştı onu kıvır kıvır  siyah saçlarnı omuzlarından sarkıtmış öylece dışrı bakıyor.Kerem'in geldiğinden habersiz.

Kerem bi süre öylece izledi. Sonra dayanamadı koşarak gitti ve arkasından sarıldı.Oyle sarmıstıki kollarından kurtulması imkansızdı.

"Biliyordum askım,biliyordum beni bırakmıcanı.Herkes senin öldüğünü söylüyordu ama ben inanmadım.O beni bırakıp gitmez dedim hep geleceğin günü bekledim ve sonunda geldin bi daha asla bırakmıcam seni"

"Bırak beni yaa bırak"

Kerem bu sesle irkildi

"Hayır asla bırakmıcam.Seni ne kadar bekledim biliyormusun.Nasıl bırakmamı istersin"

Kerem'in sardıgı vücut bi hışımla kollarından sıyrıldı. Ve Kerem'i bütün gücüyle itti.Kerem anın şoku ve bulunduğu boşluk nedeni ile kendini yerde buldu.Yüzüstü düsmüstü bi süre kendine gelemedi. Sonra Kendini toparladı yerden kaltı arkasını döndü.

Evet tam da tahmin ettiği gibiydi sarıldığı Herşeyim dediği Hilal değil Zeynep ti.Nasıl böyle bi hata yapardı.Nasıl sevdiğini onun katiline benzetirdi aklı hayali almıyordu.

Zeynep Kerem'e doğru yaklasıyırdu.

Kerem sasırdı evet doğru görüyırdu Zeynep baya Kerem'in alnına elini koymustu.

Z:Çok cok özur dilerim benim yüzümden oldu.

Kerem sasırdı neydi onun yüzünden olan. O bişey yapmamıstı.Bi an aklına sabah kafasını tepsiye Çarptığı ve kaşının yarıldığı geldi.

"Gerçekten isteyerek ypmadım.Öyle sıkı sarılmıştınki. Söylediklerin filan korktum"

"Bak bunda senin sucun yok bu s..."

Zeynep Kerem'in konusmasına izin vermeden.

"Bak hemen hastaneye gidelim"

"Hayır gerek yok zaten"

"Nasıl gerek yok cok kanıyo.Madem hasteneye gitmiyırsun burda pansuman yapalım ecza dolabı vardır heralde burda"

"Valla güzelim seninde bildiğin gibi evi yeni aldım  ve inan bana tuvaletin yerini bile bilmiyorum"

"Ha ha ha çok komiksi.Tamam sen burda bekle ben bulurum"

"Zaten bi yere gitmeye niyetim yok"

Zeynep asagı indi bütün odaları dolastı.

Her yere baktı yok bulamadı.

"Koskoca evde bi ecza dolabı yok süper gerçekten"

"Aslında arkana baksan göreceksin"

Zeynep arkasını döndü evet orda duvardydı.

"Sen bunu biliyordun ve bilerek beni uğraştırdın"

"İnan bana bilmiyordum yeni gördüm"

"İnansım yok ama dediğin gibi olsun"

Zeynep ecza dolbından pamuk vs.alır Kerem'in yanına gelir.Önce güzelce yaranın etrafını temizler.

Kerem Zeynep'in elini hissettikce ici bi tuhaf olur. Eli o kadar kibar o kadar sıcaktıki Zeynep'in elini öpmemek için kendini zor tutuyordu.

Zeynep ile bi an göz göze gelirler.İkiside öylece birbirine bakıyor her saniye daha cok yaklasıyırlardı.

Sanki nefesleri kavusmustu öpüşmeye ramak  kalmıştı ikiside birbirine engel olamıyırdu.

Sanki bu an onlar için oluşmuştu