The lesson for today

"We're not leaving"

(SE04-EP04)
"kailangan na natin mag impake para umalis"-justin
"at bakit?"-anna
"gabi na at anong balak nya paalisin tayo ng hindi man lang nakakapag pahinga"-grace
"mga wala daw tayong utang na loob at tingin nya wala tayong tiwala sa kanya"-hobi
.
.
inis na inis na nag lakad si grace para hanapin si rain
.
.
"bakit ate grace?"-laxy
"asan ate mo?"-grace
"nasa silid nya siya,bakit may papasabi kaba?"-laxy
"oo, sabihin mo sa ate mo kung gusto nya kami paalisin bigyan nya naman kami ng oras oh"-grace
"grace hindi hindi, hindi kayo aalis di ako makakapayag"-laxy
"maski kami naman eh kasi di namin alam kung saan kami pupunta pero sige kung yun ang gusto niya wala na kaming magagawa"-grace
.
.
sabay lakad ni grace paalis nalungkot si laxy dahil duon, kumatok si justin sa silid ni rain
.
.
"sino yan?"-rain
"gusto lang sana kita makausap"-justin
"please tigilan nyo na ako"-rain
"papasukin mo ako ayusin natin toh"-justin
"para saan pa? buo na ang desisyon ko di ko na kaya mag patira pa ng mga taong halos ituring akong kriminal kung pag imbistigahan
"jin,jasmin... simula nung nawala sila natuto na kaming mag ingat at protektahan ang isat isa, bawat problema ginagawan namin ng paraan, ayaw namin na may mawala pa sa amin gusto namin na sabay sabay kaming makakaalis ng ligtas sa krisis na toh ng walang nasasaktan, pati narin ikaw.. kung bibigay mo ang tiwala mo sa amin pinapangako ko wala ni kahit isa sa amin ang mag kakaroon ng sama ng loob sayo"-justin
.
.
hindi nakasagot si rain kaya nag lakad nalang si justin palayo
kinabukasan, hindi parin lumalabas si rain sa silid nya, nag simula na mag ayos sina justin ng mga gamit nila sa kanilang pag alis
.
.
"ayusin nyo na ang mga gamit niyo"-justin
"justin..anna...kayong lahat parang awa nyo na wag na kayo umalis ako na bahala kumausap sa ate ko"-laxy
"ayaw namin ng may nasasakal kami alam mo yan ang problema sinusolusyonan hindi tinataguan"-anna
"kita kita na lang kung sakaling isa pa sa amin ang mabuhay pag natapos na ang krisis na toh"-grace
"bye ate laxy salamat sa lahat"-jane
.
.
sabay yakap ni jane kay laxy ng mahigpit
.
.
"hahanapin ko lang si jimin"-suga
"si ryan?"-anna
"sige hahanapin ko narin"-suga
.
.
sabay lakad ni suga paalis
.
.
"kaibigan kaparin namin kahit malayo kami sayo laxy"-hobi
"saka tandaan mo hindi porket lalayo kami sayo ibig sabihin nun ay malayo narin ang loob namin sayo, hindi ganun yun sadyang kailangan lang talaga"-joon
"ingatan mo sarili mo saka alam kong kayang kaya mo naman protektahan ang sarili mo mag iingat ka"-justin
.
.
nag simulang maiyak si laxy dahil dun
.
.
"ang babaw naman ng dahilan mo kung iiyakan mo kami"-anna
.
.
sabay tawa ng lahat
.
.
"mamimiss ko kayo ng sobra"-laxy
.
.
sabay yakap ni laxy ka anna,joon,jane,grace,hobi pati narin kay justin na nag dulot sa dalawa ng pag kailang
.
.
"sa-sa-salamat sa lahat"-laxy
.
.
tumahimik ang lahat at agad naman napabalik si suga na mag isa
.
.
"ano na? asan sila?"-grace
"wala sila sa mga silid nila, saka nakita ko toh"-suga
.
.
sabay pakita ni suga ng stick na bakal na pinangbukas ni ryan sa pinto na kanilang pinasok
.
.
"ano yan?"-hobi
"teka kay ryan ba yan?"-anna
"oo kay ryan nga ginagamit nya yan sa tuwing nasisira yung mga lock ng pinto natin dati"-grace
"saan mo naman nakita yan?"-anna
"nakita kong nakakalat"-suga
.
.
agad kinuha ni anna ang stick na yun at nag lakad papunta sa silid ni rain sabay kalampag ng pinto neto
.
.
"lumabas ka dyan!"-anna
"anna"-laxy
.
.
galit na galit na binuksan ni rain ang pinto
.
.
"nasan ang kapatid ko saka si jimin?"-anna
.
.
sabay tutuok ni anna ng stick na yun kay rain
.
.
"teka anna kumalma ka"-justin
.
.
sabay awat ni justin kay anna
.
.
"tandaan mo toh hinding hindi kami aalis dito hanggat di namin kasama ang kapatid ko saka si jimin"-anna
"teka wala akong kinalaman sa kanila"-rain
"hinding hindi kita mapapatawad pag may nangyaring masama sa kanila,lalo na kay ryan"-anna
"pag napatunayan namin na may kinalaman ka dito mananagot ka talaga sa amin"-grace
.
.
nag simulang umalis dun sina anna at sama samang hinanap si ryan saka jimin. nanlaki ang mata ni rain at napaisip
.
.
"ate naniniwala ako na wala kang kinalaman dito"-laxy
"sandali"-rain
.
.
nag lakad si rain palayo at pumunta kung saan
.
.
.
makalipas ang ilang minuto
.
.
"ano bang ginawa mo?"
"hindi sila basta basta na lang na umalis dito mahirap na"
"kailangan na natin sila ibigay sa mga kasama nila kung hindi tayo ang mananagot"
"rain.. walang mananagot kung mananahimik ka"
"hindi nila ako tatantanan shane alam mo yan"-rain
.
.
dahan dahan dumilat si jimin mula sa pag kakawala ng malay dahil sa naririnig nyang usapan ni rain at ng assistant neto na si shane
.
.
"tapos ano? pag nakawala sila puwede nila ipagkalat na may lunas tayo para sa mga nakakagat ng eaters na yan at pag katapos ano? baka dumugin tayo ng mga tao at piliting gumawa pa ng maraming gamot, rain patay na sila, patay na ang nakaimbento ng gamot pag naubos pa yan tayo naman ang mamomroblema"-shane
.
.
nahihilong tumingin si jimin sa paligid habang nakahiga sa lapag at naka tali ang kamay at paa, nakita niya ang mga berdeng ilaw sa paligid at may mga ibat ibang uri ng hayop na nakalagay sa mga kulungang salamin, sa ibaba ng paahan nya nakita niya si ryan na wala paring malay at nakatali ang kamay at paa habang nakasandal sa pader at may tape ang bunganga
.
.
"anong ipapaliwanag ko sa kanila?"-rain
"wala,wala kang dapat sabihin, gawin mo ang lahat para manatili sila dito hanggang matapos ang krisis na toh, at wag na wag mo ipaalam na may kasama ka dahil mas lalo kapa nila pag dududahan"-shane
"eh bakit hindi kapa kasi mag pakita sa kanila?"-rain
"rain mas lalo nilang iisipin na sinungaling kang tao at saka alam mo naman na kaya ko ginagawa toh para narin sayo dahil pag nalaman nila na tayong dalawa lang ang nandito baka pag tulungan pa nila tayo, mas maganda na yung nakatago ako para palihim kitang matutulungan kung sakaling may gawin silang masama sayo, naiitindihan mo ba?"-shane
.
.
natahimik si rain at tumungo, napakunot ng noo si jimin at napansin nya na may tape rin pala ang bunganga nya, nakita nia si ryan na dahan dahan ding dumilat at napatingin sa paligid, napatingin ang dalawa kina jimin at ryan
.
.
"gising na sila"-shane
.
.
pinilit ni jimin makabangon
.
.
"tumigil ka dyan"-shane
.
.
napatigil si jimin at napatingin kay shane
.
.
"baka tuluyan pa kita pag di kapa tumigil diyan"-shane
.
.
hindi na lang rin kumilos si jimin dahil nang hihina rin naman siya
.
.
"narinig ata nila lahat ng pinag usapan natin"-rain
"kaya mas lalong hindi dapat natin sila ipakita sa mga kasama nila"-shane
"kailan natin sila puwede ipakita"-rain
"wala, hayaan na natin silang mamatay diyan at hayaan mo narin ang mga kasama nila isipin na wala na sila"-shane
"di ko akalain na kaya mong gawin toh shane"-rain
"rain scientist tayo ilang tao naba ang ginamit natin para lang maka diskobre ng kung ano anong bagay? daan daan narin diba?"-shane
.
.
tumahimik muli si rain at naawang tumingin kay jimin saka ryan.. nagtinginan lang ang dalawang lalaki sa loob ng silid na yun
.
.
"ryan?jimin?"-grace
.
.
patuloy lang na hinahanap nila grace ang dalawa sa loob at labas ng central laboratory. maya maya pa
.
.
"pasensiya na sa nangyari sa dalawang kasama niyo"-rain
"bakit ka nag sosorry?"-hobi
.
.
natahimik lang si rain
.
.
"pasensiya na sa inasta namin kanina, di namin gusto na pag bintangan ka sa pag kawala ng dalawa"-justin
"ang amin lang kasi pag lugar mo pamamalakad mo"-grace
"kaya pasensiya na"-rain
"sana lang talaga wala kang kinalaman sa pag kawala nila"-suga
"guys makinig kayo hinding hindi talaga kaya ni ate na may gawing masama sa kahit isa sa atin mag tiwala kayo"-laxy
"di morin masasabe lalo na sa mga taong madali mahalata lalo na pag nag sisinungaling"-anna
"anna promise, mabait ang ate ko"-laxy
"ano ng balak ninyo? gabi na at di parin natin sila nakikita"-joon
"wag tayong titigil, walang mag papahinga"-jane
"hindi talaga ako titigil sa pag hahanap..... lalo na dito sa loob"-anna
.
.
sabay tingin ni anna ng masama kay rain na napaiwas lang ng tingin

To be continued.....