The lesson for today

"Fake friend"

(SE05-EP02)
tahimik lang sina ryan,jimin,suga at rain sa loob ng silid na yun, tulala si rain dahil hindi niya parin inaasahan na maagagawa sa kanya ni shane yun
.
.
"kung mas nagtiwala ka sana sa amin kesa diyan sa kaibigan mo edi sana wala tayo dito ngayon"-jimin
.
.
wala ni kahit sino ang sumagot
.
.
"di ka lang man ba hihingi ng tawad sa nagawa mo sa amin?"-jimin
"hayaan mo na lang siya brad di naman yan makakatulong sa pag alis natin dito eh"-suga
"pasensiya na"-rain
.
.
nag tinginan lang si suga saka jimin
.
.
"nag kamali nga ako"-rain
"wala namang magagawa yang sorry mo dahil mukhang habang buhay na tayo makukulong dito at mukhang dito narin tayo mamamatay"-ryan
.
.
tahimik lang ang lahat
.
.
"makakaalis tayo,hindi tayo mamamatay lang dito"-rain
"kailan pa? pag natapos na yung crisis? pag naisipan na ng gobyerno na yan na paubos na tayo at kailangan na nila gumawa ng aksyon ganun ba?"-jimin
"hindi tayo magagawang tiisin na lang ni shane dito"-rain
"anong hindi? tinraydor kana mag titiwala ka parin na aalisin niya tayo dito"-suga
"alam niya na mapapahamak siya pag pinakawalan niya tayo dahil hindi natin papalampasin yung kagagaguhan na ginawa niya sa atin"-jimin
"hayaan niyo siguro naman gumagawa na ng aksyon ngayon sina justin para tulungan tayo"-ryan
"oo lagi kami nag hahanap sa inyo"-suga
"wala ni kahit sino sa inyo ang posibleng makapasok dito, tago ang lugar na ito at may sikretong daanan"-rain
"ni hindi ko nga alam kung paano kami napunta dito ni ryan eh"-jimin
"mukhang imposible na nga na mahanap pa nila tayo"-suga
.
.
nalungkot si ryan at di na nakapag salita
.
.
"anong kailangan mo?"-grace
.
.
nakatingin si grace sa pinto ng silid niya dahil biglaang pumasok dun si shane at nakatingin sa kanya
.
.
"malungkot ka ata?"-shane
"may oras paba para maging masaya?"-grace
.
.
ngumiti si shane at umupo sa tabi ni grace habang naka sukbit ang kamay sa likuran niya
.
.
"wala,alam ko wala, sa sitwasyon mo ngayon siguro baka tinapos ko na ang pag hihirap ko"-shane
.
.
nagtaka si grace at tumitig kay shane
.
.
"di ako duwag para gawin yun, kahit kailan man hindi ko naisip na tapusin ang buhay ko, alam mo kung bakit? dahil alam ko na marami pang taong nakapalibot sa akin na walang tigil akong minamahal, at may tao pa ako na kilala na gusto ko mapasakin pa"-grace
"ok..ok..buti kapa may nag mamahal sayo, sa akin kasi wala na"-shane
.
.
dahan dahan inangat ni shane ang kutsilyo na tinatago niya sa likod niya
.
.
"akala mo lang yun, pinangungunahan ka kasi ng galit at sama ng loob kaya iniisip mo na walang nag mamahal sayo, pero in reality marami ang nag mamahal sayo at ayaw na mawala ka"-grace
.
.
natahimik sandali si shane at nag alangan pa sa pag lalabas ng kutsilyo
.
.
"wala na sila"-shane
"huh?"-grace
"yung mga kaibigan niyo na nawawala baka patay na sila ngayon"-shane
"huh? ano bang sinasabi mo? wag ka nga mag salita ng ganyan"-grace
"magiging masaya kaba kung susunod ka sa kanila?"-shane
.
.
tuluyan ng tinanggal ni shane ang kutsilyo sa likod niya at tatangkaing saksakin si grace pero agad siya napatigil nung pumasok si joon sa loob
.
.
"grace!"-joon
.
.
agad binalik ni shane ang kutsilyo niya sa likod at tumingin din kay joon
.
.
"bakit?"-grace
"nawawala si jane"-joon
"ano?? nanaman?"-grace
.
.
tumayo si grace at agad lumabas kasama si joon, huminga ng malalim si shane at pinalampas na lang yun
.
.
"suga?suga? yooohooo.. mr.sungit! nasan ka?"-jane
.
.
nag lakad lakad si jane sa labas ng central para hanapin si suga
.
.
"naku bakit ba sila nag kakanda walaan ngayon?"-jane
.
.
nagulat si jane nung biglang may tumapik sa likod niya
.
.
"ano bang ginagawa mo dito?"-justin
.
.
huminga ng malalim si jane nung nalaman niya na si justin lang yun
.
.
"jusko,kuya,sorry nagulat ako"-jane
"delikado dito sa labas alam mo naman na dalawa na ang nawawala sa atin diba? wag kana dumagdag, kawawa naman kami"-justin
"sorry, si suga kasi kanina ko pa hinahanap di ko siya makita, kakamustahin ko lang sana siya kasi hindi siya nag papahinga sa tuwing mag papahinga tayo kaya nag aalala ako"-jane
"ganun ba? sige ako na bahala mag hanap sa kanya dito sa labas, bumalik kana dun sa loob ng central at dun mo siya hanapin"-justin
"sige po"-jane
.
.
umalis si jane at pumasok sa loob ng central, nag lakad lakad si justin, hanggang sa may nakutuban nanaman siya na nakatingin sa kanya kaya agad siya napatingin kung saan saan para icheck kung may tao nga ba, pero wala, wala ni kahit sino
.
.
"napapraning na ata ako"-justin
.
.
nag patuloy sa pag lalakad si justin
.
.
"si suga naman ang nawawala ngayon?"-laxy
"sus maryosep,jusko po ano bang nangyayari sa lugar na toh at nag kakandawalaan mga kasama natin"-hobi
"nakakapag taka naman, wala sa labas wala rin dito sa loob, eh san mapupunta mga yun?"-joon
.
.
sumakit ang ulo ng lahat kakaisip
.
.
"baka iniwan nila kayo"-shane
.
.
sabay lakad ni shane papalapit kina laxy
.
.
"ang nega mo talaga noh? kaibigan is kaibigan walang iwanan saka halos moto na namin ang walang mag hihiwalay"-grace
"eh kung ganun bakit wala na sila ngayon? bakit mukhang  wala ni kahit isa sa kanila ang gusto mag paramdam?"-shane
"hindi ako iiwan ng kapatid ko ng ganun ganun na lang"-anna
"anna hindi lahat ng tao iisa lang ang takbo ng utak, pabago bago yan malay mo na realize niya na kaya niya na pala mabuhay mag isa at di niya na kailangan ng tulong mo"-shane
"kung ako sayo di na ako mag sasalita tungkol kay ryan sa harap ng ate niya"-hobi
"saka paano mo naman ipapaliwanag yung kay suga? ano yun sumunod?"-jane
"puwede, malay mo pinag planuhan"-shane
"malay mo sila ang pinag planuhan"-anna
.
.
natahimik si shane at napa bungisngis
.
.
"at sino naman ang mag paplano para kunin sila? ako? si rain? mga tagalabas?"-shane
"di ko alam kung sino pero mag kakamatayan pag nalaman ko ang totoo"-anna
"sana nasa maayos na kalagayan sila"-joon
"si ate, kailangan ko siya makausap"-laxy
"laxy di ko alam kung nasan ang ate mo"-shane
.
.
sabay lakad ni shane paalis
.
.
"alam kong alam mo"-laxy

To be continued.....