Ömer'den:
Ben kimki Eylül'ü düşünmek suç demi bir daha kimseyi düşünmiyecem özelliklede üvey kardeşimi hastaneden çıkıp kendimi kumsala attım.arkamdam ayak sesleri geliyordu hiç aldırış etmedim kesinlik arkamdan esma ve oğuz gelmiştir.
Es:Ömer
Arkama döndüm
Öm:Ne var
Oğ:Kardeşim iyi misin
Öm:Sence
Es:Bilerek söylemedi bence yapma böyle
Öm:Bilerek söylemedi ha bilerek söylemeseydi şimdiye peşinden gelmişti
Oğ:Ömer ama sen gelme dedin nasıl gelsin
Öm:Onda keçi inadı vardı eğer bilerek demeseydi gelmişti
Esma'yla Oğuz Yanıma Oturdu
Es:Ömer Üzülme sen hem eylül yoksa biz varız
Oğ:Bekleriz Özür dilemesini dilemesse artık üçümüz devam ederiz yolumuza
Öm:İyi ki varsınız
EsOğ:Sende iyi ki varsın
🌼🌼🌼
Napıcamı bilmiyorum Ömer'den gidip özürmü dilesem ama çok kırdım onu ona nasıl sen benim öz kardeşim bile değilsin dedim nasıl offff neyse dilerim özür ama şuan moralimi bozmak istemiyorum çünkü ali uyandı ya o bana yeter
10 Gün Sonra:
Ömer'den:
Bak günlük anladık Eylül'ün Gerçek yüzünü biliyorum öyle bir gün gelecek ki eylül sen haklıydın diyecek. 10 gün oldu 10 gündür kimseyi aramadı çünkü biricik sözlüsünün yanında bugün biricik sözlüsü taburcu olacak artık şimdiden orda kalmaya başlar sözlüsüne bakmaya başlar. Zaten 1 hafta sonra düğün var o 1 hafta içinde neler olacak kim bilir? Ah be bari hiç kardeşinin yerine koymadıysa böyle yapmasaydı çünkü ben onun gerçekten üvey kardeşiyim bi daha asla onu düşünmiyecem ne üvey kardeş olarak ne onun bir sırdaşı olarak ne bir arkadaşı olarak çünkü artık EYLÜL ERDEM benim için sadece bir hiç....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKIMIZ VAR^ARA VERİLDİ^
Fanfictioniki sinirli asabi kişi birbirlerinden nefret eden ama kader yüzünde bir olan iki kişinin hayatı
