FARKIMIZ VAR^ARA VERİLDİ^

bu bir mucize

Hemşire yüzünden zorla çıktım. Ağlamaya başladım ağlamam her geçen saniye şiddetleniyordu. Bian karşımda Esma, Oğuz Ve Ömer'i gördüm. Nerden bildiler burada olduğumu??

Es:eylül

Ey:S-s-siz???

Oğ:Senin ne işin var burada eylül

Ey:ağlamam şiddetlendi*

Öm:Neden ağlıyorsun Eylül.

Ey:a-ali a-asaf 😭😭😭

Es:Ne oldu Asaf'a

Ey:trafik kazası geçirmiş

Bian gözüm karardı. Sanki Dünya dönmeye başladı...

Oğuz'dan:
Ne demek Ali kaza geçirmiş. Eylül lafını bitirir bitirmez başını tutu bi yerler tutunmaya çalıştı sanki tam yere düşecekken tutum Eylül'ü...

Oğ:Eylül eylül aç gözlerini..

Es:Eylül kendine gel uyan

Ben yere oturdum ve eylül'ün başını dizime koydum. Hemen diğerleri yanıma oturdu.

Öm:kardeşim aç gözünü

Oğ:Kimse yok mu ya buraya bakın
*bağırak söyler*

Öm:Koca hastanede kimse yok mu lan

Es:Sakin olun bi be

Oğ:Esma su varsa verse ne

Es:Al*çantasından su şişesi verir.*

Hemen suyu açtım ve elime biraz su aldım ve yüzüne serpiştirdim biraz.Gözlerini kırpıştırmaya başladı.

Eylül'den:
Yüzüme gelen su damalacıkları sayesinde bilincim yavaşca yerine geliyordu gözümü tamamen açtım kafamın oğuzun bacağında olduğunu anladım. Ömer ve Esma'nın Yanıma oturduğunu anladım kafamı kaldırdım ve Ali'nin odasına gitmeye çalıştım ömer bileğimi tuttu.