BİR MASAL GİBİ

Bölüm 37

Arkadaşlar ben geldim . Çok uzun zaman  oldu ama artık watpadi daha sık kullanmaya gayret edeceğim .
Kimler burda eski okuyucularım hala yanımda mi yoksa yeni lerimi gelmiş.
Bi ses verin bakayım şu yazarınıza. ..

Yeni bölüm , oy ve yorum lara bağlı olarak hemen  gelecek 😍

Nefes Doğan'dan devamı;

Burcu'nun konuşmasından sonra kısa bir sessizlik olurken ben anlamayarak " Na-Nasıl " dedim .
Burcu bana doktor raporlarını uzatırken eli titriyordu.
Raporlara göz gezdirirken afallayarak Burcu'ya bakıp "A-ama . Test sonuçlarına göre durumun çok ciddi " dediğimde Burcu konuşmadan ayağa kalktı .
Bende hızla ayağa kalkarken Burcu "Ben gitsem iyi olacak .Emir'i okuldan alacağım .Tabi Nisa'yıda " diye çantasını koluna takarken ben "Dur lütfen Burcu .Birde seni ben muayene edeyim . " diye hızla konuşurken Burcu "Gerek yok . Hastalığımın tek tedavi yolu . Kalp nakli . Uygun dokuda bir kalp bulmak ise çok zor " Evet Burcu'nun dedikleri doğruydu .
Yeni kalp bulmak çok zordu .
Keşke insanlar bu konuda daha duyarlı olsalardı.
Keşke organ bağışına insanlar bu kadar tepkili olmasalardı.

" Burcuuu " diye hızla yanına gidip sıkıca sarıldım ona .
Gözümden akan yaşları görmezden gelerek " Seni kurtaracağım. Merak Etme " dediğimde Burcu " Affettin mi beni " diyerek mırıldandı .
Ben gözümden akan yaşları silmeye gerek duymadan "Affettim " diye kulağına doğru fısıldadım.

Öğlen yemeğine Hazal'ı da çağırıp her şeyi ona da anlatmıştık.  Hazal ağlayarak Burcu'ya sarıldığında ben  de nemli gözlere "Off ayrılın ya .Sevmedim bu matem havasını " derken gözüm restorana giren ikiliye takıldı .
Buğra ve Burak .
Anında vücudumu istem dışı bir nefret sarmalarken Hazal ile Burcu da benim baktığım yere baktılar .
" Pislik " diyerek ayağa kalkıp çantasını koluna takan Hazal ile bende ayağa kalktım tabi Burcu da .
Buğra ve Burak biz ayağa kalktığımız an dibimizde biterken
Burak , Hazal'ın koluna elini koyup konuştu "Lütfen 5 dakika dinle beni " dediği an Hazal'ın tokatı yine Burak'ın yüzünü buldu ve "Değil 5 dakika sana artık hayatımdan verebilecek 5 salisem bile yok benim " dediği an Burak hızlı sağındaki solundaki masaları devirmeye başladı . Etrafımızdaki insanlar çığlık atarak koşuşurken neden restoran müdürünün hala yanımıza gelmediğini sorguluyordum.
Buğra hızla Burak'ı kolları ile mengene ile sararken Burcu "Abi lütfen sakinleş " dedi Korkan sesi ile .
Burak " Bizi böyle bitiremezsin Hazal.  İzin vermem buna . Veremem " dediğinde Hazal alaylı gülümsemesi ile adımlayıp tam Burak'ın önünde durarak konuştu " Bitirdim bile. çoktan " deyip çıkışa yöneldi .
Burak ,Buğra'nın elinden kurtulup Hazal'ın peşinden giderken Buğra Burcu ' ya
" Sen ne yapıyorsun burada " dediğinde Burcu tedirginlik ile bana bakıyordu.
" Hiç abi . Hazal ile Nefes'e kendimi affetirmek için gelmiştim " dedi ve zoraki bi gülümseme ile " Sizin gibi yani " dediğinde kaşlarımı çatıp Burcu'ya baktım .
Böyle bir hastalığı nasıl olur da saklardı.
Kolumdan tutulması ile bu sefer sinirli bakışlarımı Buğra'ya çevirdim .
"Nefes...." diye konuşan Buğra dan hızla kolumu çekip ben konuştum .
" Sakın o kirli ellerini bana sürme " deyip bende hızla çıkışa yöneldim .
Ama kararan gözüm ve dönen başım ile olduğum yere yığılırken son hissettiğim belimden hissettiğim bir adet eldi.

Buğra dan devamı;

"Ay abi . Ne oldu Şimdi bu kıza ya " diye telaşla konuşan Burcu'ya bakmadan Nefes'i kucağıma aldım .
"Bilmiyorum kızım . Nerden  bileyim " diye restoran dan çıkarken "Hasarınız ne kadarsa hesaplayın kardeşim ilgilenecek "deyip Burcu'ya baktım Burcu " Tamam . Siz gidin ben Hastaneye gelirim " dediğinde Nefes kucağımda gözlerini hafif açar gibi olup "N....ne ol....du ba..na " dediğinde ben " bir şey yok güzelim " deyip bu sefer Burcu'ya "Hastaneye değil bize gidiyorum  . Eve doktor çağırıcam.  Sende çocukları alır gelirsin " dediğinde Burcu "Bende Hazal'a bari haber vereyim " ben restoranttan çıkarken Burcu hala arkamdan konuşurken arabanın arka koltuğuna Nefes'i bindirdikten sonra alnını öpüp bende sürücü koltuğuna geçtim .
" Beni affetmen gerekiyor Nefes Doğan . Beni bırakmana izin veremem " deyip  marşa bastım ve evin yolunu tuttum .