BİR MASAL GİBİ

Bölüm 36

Duyduklarıma inanmak istemezcesine Buğra'ya baktım .
Buğra ise bana değil hala Hümeyra ya bakıyordu . "Defol yoksa elimden bir kaza çıkacak. Defool " diye bağırırken Hümeyra korkmuş gibi yaparak elini ağzına götürdü ve "Ne o Buğra Karahan .Yoksa beni de mi öldürürsün " derken Buğra Hümeyra'ya doğru yürürken önüne Burak geçti .
Burak abisini zor zabdederken ayağa kalkıp Buğra'nın karşısına ben geçip .Kendimde zar zor bulduğum son güç ile konuşmaya başladım . "Doğru mu ?" dedim .
Böyle bir şeyin doğru olmasına inanmak istemiyordum.
Benim aşık olduğum adam Mafya olamazdı.
Katil olamazdı.

Ama Buğra'nın yerine Hümeyra konuşmaya başladı "Bu kadar saf olma Nefes . Söylüyorum işte. O bir katil. ." Derken ona dönüp
"Kes sesini " diye bağırdım .
Sesim o kadar yüksek çıkmıştı ki Hümeyra bir adım geri gitmisti .
Buğra'ya bakıp tekrardan " Doğru mu? "deyip yalvaran ve yaşlı gözlerle baktım .
Buğra ise konuşmak yerine bana bakıyordu.

Affet dercesine .

Ben bu sefer Buğra'nın yakasını tutarak "Konuşsana be adam .Konuş. Doğru değil de . Yalan söylüyor de. Ben kimseyi öldürmedim de . Konuş ki sana inanayım. " diye hem ağlıyor hemde bağırarak konuşuyordum.
" Sana inanmak istiyorum Buğra. Sevdiğim adama inanmak istiyorum .Yalan dan olsa bile ben katil değilim de . O zaman kanıtta getirseler yinede sana inanırım . Senin ağzından çıkan söze inanırım " derken artık sesim kısık çıkıyordu.
Deli gibi ağlıyordum .
Göz yaşlarım benden bağımsız bir şekilde akıyordu .

Buğra doğru dercesine başını aşağı yukarı sallarken ben dizlerimin üzerine ağlayarak çöktüm.
" Hayır .Hayır .Bu doğru olamaz "diye başımda ki papatyadan yapılmış tacı yere savururken Buğra da yanıma diz çöktü "Nefes'im" diye kollarımı tutarken ani bir refleksle "Bırak dokunma bana. Kanlı ellerini bana sürme " diye bağırarak ayağa kalktım .

Buğra katildi.

Eli kanlıydı.

Sağ tarafta Hazal ,Burak'a okkalı bir tokat attıktan sonra benim aksime dimdik ayakta durarak
" Yalancı .Senden nefret ediyorum " diyerek çıkışa yöneldi .
Burak arkasından giderken bende hızla evden çıktım .
Karanlık yolda koşarken arkamdan da Buğra koşuyordu.
Buğra "Lütfen .Dinle Nefes " derken ayağımdaki topuklu ayakkabıları çıkartıp olduğu yere attım ve aha hızlı koşmaya başladım .

Ağlamaktan gözümde yaş kalmazken yanımda duran arabaya baktım . Hazaldı.
Arabaya bindiğimde Hazal gaza basarken dikiz aynasından Buğra'yı gördüm . Olduğu yere iki dizinin üzerine oturmuş arkamızdan bakıyordu .
........

"Ben-benim aklım almıyor . Nasıl mafya olabilirler ya .Nasıl " diye gözümden akan yaşları silerken Hazal "Bilmiyorum .Resmen bizi salak yerine koymuşlar .Yalan söylediler bize ya " derken yanıma oturdu.
"Sakın . sende daha fazla o yalancılar için ağlama " derken ben burnumu çekerek "Elimde değil ki !" Dedim .
Hazal bana sıkıca sarılarak " Sen güçlü bir kadınsın Nefes .Biz güçlü kadınlarız. Senle ben annelerimizin ölümünden sonra baba sevgisizliģinde bile yıkılmadık. Şimdi iki yalancı yüzünden mi yıkılıp hayata küsecegiz ha ?" dediğinde ben kafamı Hazal'ın omzuna koyarak "Ama ben çok yoruldum " diye hıçkırarak daha fazla ağlamaya başladım .Hazal bana daha sıkı sarılarak " O zaman bu ağladığımız son gece olsun Nefes .Bu geceden sonra yep yeni Nefes ile Hazal olalım " derken omzuma Hazal'ın gözyaşı düştü .

Biz güçlü kadınlarız değil mi ?

👣👣👣👣👣

Randevu için gelecek hastayı beklerken dosyaları dolaba yerleştiriyordum.
O kötü olayın üzerine iki gün geçmişti ve ben Karahanlar dan hiç kimse ile görüşmemistim .
Buna Emir ve Nisa da dahildi..

Kapı tıklanınca "Buyrun " diyerek son dosyayı da yerine koyduktan sonra gelen kişiye döndüm .
Burcu'ydu.
" Senin. Ne işin var burada " diye soğukça konuştuğumda Burcu "Nefes bak .Ben yani ..şey .." diye saçmalarken gözünden akan yaşı sildi ve derin bir nefes alarak konusmaya devam etti "Özür dilerim . Yani Özür dilemem çok saçma ama elimden başka bir şey gelmez sana bunu anlatamazdım " dediğinde ben alayla gülerek " O yüzden aylarca yüzümüze bakarak yalan söyleyip bizi aptal yerine koydunuz . Öyle mi ?" ben cümlemi bitirir bitirmez Burcu hızla kafasını sallayarak "Hayır .Asla . Ben söylemek istedim. Anlatmak istedim Nefes ama korktum .Seni ablam gibi sevdim bize arkanızı dönersiniz diye korktum " dedi.
"Ben bu saçmalıkları dinlemek zorunda değilim . Çık odamdan beni meşgul ediyorsun. Gerçek hastalarımla ilgilenmem gerek " diye kapıyı gösterdiğimde Burcu derin bir nefes alarak "Bende gerçek hastayım Nefes . " dedi ben anlamayarak ona bakarken elini kalbinin üzerine koyarak konuşmaya devam etti .
"Kalp yetmezliği var ben de . Ölüyorum Nefes "

Buğra Karahan'dan devamı;

"Yok abi .Telefonlarımı açmıyor . Ev adresini bulamıyorum . Şirkete zaten gelmiyor .Hiçbir şekilde Hazal'a ulaşamıyorum " diye odada bir ileri bir geri volta atan Burak'a bakmadan işime odaklanıyordum.
Çalan telefonu açmak için uzandığımda Burak benden önce açtı ve karşı tarafa "Yok abicim. Toplantı iptal oldu .Buğra Karahan meşgul " diyerek telefonu sertçe kapatıp bana baktı ve "Bu ne rahatlık abi . Ne Hazal'a ne de Nefes'e ulaşamıyorum " dedi. Ben yine umursamayarak ona baktığımda Burak bu sefer elini havaya kaldırarak "Allah'ım kafayı yiyeceğim ya . Abi anlamıyorsun galiba kızlara ulaşa..." diye konuşmasına devam ederken sertçe masayı iterek ayağa kalktım ve bende bağırarak konuşmaya başladım.
"Ulaşsak ne olacak Burak . Ne diyeceksin onlara . Doğru değil mi ?Biz katil değilmiyiz " dediğinde Burak dizlerinin üzerine çöktü ve " Biz mi istedik abi katil olmayı " diye göz yaşını silerek konuşmaya devam etti "Ben mi istedim elimi kana bulamak. Sen mi istedin böyle duygusuz bir insan olmayı . Hazal'ı kaybetmeye dayanamam abi " diye yaşlı gözlerle bana baktığında bende kardeşimin yanına diz çöktüm ve bir elini omzuna koyarak konuştum "istemedik aslanım . Ama şuan kızlar bizi dinlemezler. Ayrıca ben nerede olduklarını da biliyorum " dediğimde Burak bana bakıp "işte benim abim " diyerek boynuma sarıldı .

İsteyerek ya da istemeyerek bizimle son kez konuşmak zorundalardı.

Bölüm sonu ...