Living With My Ex Boyfriend

Chapter Thirteen

Chapter Thirteen

  He wipe my tears and I burst into tears. Pero biglang...

"Aray ano ba! Bat ka namimitik ng noo!"-I said and glared at him.

"Pshhh lasing ka man o hindi parehas lang pala. Im not Tim okay! Tsaka mas pogi pa ako sa kanya"- Trevor said while grinning.

I rolled my eyes at him. Bwesit.

"Dream on Mr. Arrogant!"- I said and crossed my arms.

Sumasakit ulo ko sa lalaking to!

"Ano nga palang ginagawa mo don??"-I said.

"Ano ba ang ginagawa ng mga pumupunta doon?"-he said innocently kahit hindi naman.

"Tsk! Isa na lang talaga at iisipin ko ng stalker kita"-i wispered.

"Your cousin texted me about you getting drunk and can't even drive a car pati sila kaya its safe na may mag uwi sayo. Quits na tayo?"-he said out of the blue.

I rolled my eyes.

Kung di lang to kapatid ni Tres di ko to papansinin. Naiinis ako sa presensya niya pati sa pag uugali niya ewan ko kung bakit pero ang alam ko ay ayaw ko sa kanya.

Huminto siya sa harap ng isang coffee shop at agad bumaba.

Balak ko sanang bumaba din pero hindi ko mabuksan ang pinto.

I stared at him walking like he doesn't care about me inside this freaking car of his.

Sinandal ko ang ulo ko sa bintana and close my eyes.

Ilang beses ko ng napagkamalang siya si Tres. They look similar thou kaya di ko masisisi mga mata ko.

Nung araw na nagdrama kaming dalawa ni Tres. Hindi ko aakalaing yun na yung araw na huli ko siyang makikita.

He left.

And days passed after that i was in pain. I never want to live again but then a jerk just came to me telling me he is going to kill me with his own hands and i punched his face hard until its swollen then i laugh because i just beat a guy and its the arrogant guy im with right now.

I hate him because he is always here with me. Through thick and thin he is here at my side and won't stop to annoy me.

I opened my eyes at tumingin sa inabot niyang coffee.

"It will make you sober"- he said.

I smiled a bit at tinanggap ang coffee.

"If you keep on changing your unit just to get rid of me *smirk* I will think of that you fell to my charms honey"-he said.

I grin my teeth.

"Shut up!"- I said at pinikit ang mga mata ko.

Walang patutunguhan ang relationship naming dalawa. Ayokong mas lumalim pa itong kung anong meron man sa amin. Its either friends or more than friends.

He is damn half brother of Tres. I dont want to have feelings for him since advance akong mag isip. Ayokong may mabuild na something sa amin dahil kapatid siya ni Tres and the fact na nakikita ko si Tres sa kanya ay malaking problema na yun.

Hirap na hirap na akong magpakasaya na alam kong sa sarili kong hindi ako magiging masaya dahil ang taong nagpapasaya sa akin ay wala na. Hindi ko na makikita pa. Hindi ko na nararamdaman.

Matagal ang naging byahe since malayo layo ang unit ko sa bar. Good thing hindi ako nagcommute at andito siya dahil nakakaidlip ako.

Pero naramdaman kong masyado namang malayo ang bar sa unit ko at umabot ng dalawang oras ang byahe kaya minulat ko ang mga mata ko at tinignan si Trev.

He smiled at me. Yung tipong ngiti na may binabalak.

"Iuwi mo na ako Trevor. Marami pa akong homeworks na gagawin"-sabi ko ng may pagbabanta ang boses.

He smirked at nagfocus sa pagdradrive.

I rolled my eyes dahil alam kong wala akong panama sa tigas ng ulo ng lalaking to.

They are complete opposite kaya malabong magkakagusto ako sa kanya.

That will never happen.

Pero bat ba advance akong mag isip masyado. Hindi naman siya nagpapakita ng motive na may something siya sakin kaya mukhang ako lang tong si assuming.

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumama saking mukha at agad ko namang hinawakan ang leeg kong sumakit dahil nakasandal ako sa upuan ng kotse. I glance outside the car's window para tignan kung asan kami.

But to my surprise...

He brought me to my love's grave.

His grave.

Halos hindi ako makagalaw sa kinauupuan ko.

Sa ilang months niyang pagkawala I never dared to visit his grave.

Natatakot akong di ko kayanin na makita siya na tanging pangalan na lang na nakaukit sa isang semento ang madatnan ko.

And I never went to his funeral for petes sake dahil nagkulong lang ako sa kwarto ko at hindi ko naisipang lumabas.

"Dito lang ako sa loob ng sasakyan. Go out now. Masyado kang madrama. He is waiting for you Zion. He wants to see you. He misses you Im sure of it"-Trevor said na para bang buhay ang pinaguusapan namin.

I got goosebumps with him.

Im scared of ghost but if I will see him in that form kahit yun lang sapat na sakin. I badly miss him.

"*sigh* Go now Zion! Im sure you want to see him too"-he said.

Handa na ba ako?