Living With My Ex Boyfriend

Chapter 10

Zion's Pov

    *Kringggggggggggggggg*

"Zionieeee!!!! "-

Agad akong napabangon dahil sa lakas ng boses ni Alexa na parang nakamega phone.. Mas malakas pa sa alarm ko eh.
I stared at my face sa harap ng salamin.

Eyeglasses, Messy Hair, malalaking eyebags.

Okay lang naman ako eh no?
I smiled bitterly at agad na umahon sa kama.

Nagstretch agad ako at kasabay nun ang muling pagsigaw ni Alexa mula sa kabilang kwarto.

"Zionieeeee"-

"Coming!!! "-sigaw ko agad.

Agad akong lumabas ng kwarto at sumilip sa kabilang kwarto.

Kasalukuyang inaayos niya ang buhok niya sa harap ng salamin.

"Wag ka na ngang tumunganga jan. Magbihis ka na. Marami tayong gagawin ngayon. Hindi dahil naglayas ka at pupunta lang probinsya eh magbubuhay prinsesa ka. Pwede bah!!! Magtrabaho ka! "-Alexa said without even looking at me.

I rolled my eyes.

"Oo na!!!!! Asan na ba susuotin ko? "-sigaw ko sa kanya.

Ito talagang pinsan ko. Napakasweet eh noh.

"Ihahatid ni manang sayo mamaya. Maligo ka na bilissss marami tayong customer ngayon! "-sabi niya.

"heto na poooo"-i said.

Agad akong pumasok sa kwarto ko at sinunod ang sinabi niya.

I stared myself at the mirror again.

Its been 3 months since the last time I saw him. Am I okay now? Is he doing fine?  Did he totally forgot about me?

Tsk. How sad.

" -_- !"- me

" ^_^ "- Alexa.

"Wow!  Andaming customer! "-I said to her habang tinitignan ang mala-disyertong cafe.

Dalawa pa lang ang customer eh.

"Kung ganyan ang mukhang ipapakita mo wala talagang papasok. Kaya ngiti!!! "-sabi niya sabay tingin sakin ng masama habang hindi inaalis ang mga ngiti niyang abot tenga.

I rolled my eyes again.

Bat dito ko pa naisipang pumunta?
Nagsisi tuloy ako..

Biglang tumunog ang bell sa may pinto hudyat na may pumasok.
Kaya napatingin ako.

He is a tall guy with a pointed nose and a tan skin.
Hindi na masama ang hitsura.

"Goodmorning Sir,  Welcome to Good Cafe....."- Alexa.

"One Frappe just deliver it to my table"-He said to me directly since nasa counter ako.

"Yes Sir,  May I know your name so I can put it...."-me

" Tsk"-he just smirked at umalis.

I rolled my eyes.

"Ang sungit naman nun"-pagdadabog ni Alexa.

Agad kong kinuha ang order niya at tsaka nilagyan ng note ang cup niya.

'Have a Good Frappe Mr. Sungit'

I gave the tray to Alexa and she immediately gave it to the guy pero agad ding bumalik si Alexa dahil masama ang tingin ng lalaki sa kanya.

"You! Urghh kung hindi lang talaga kita pinsan matagal na kitang sinapak! "-she said while grinning and rolling her eyes.

I smiled bitterly at her.

My morning ended and afternoon break ko na since darating na ang papalit sakin.

Lumabas ako ng locker room and napatingin sa masungit na customer na kanina pa talag dito.

Hindi niya pa rin ginagalaw yung cake na inorder niya kanina.

"Zionie! Be back before 7. Its too dangerous roaming around here"-she said bago ako lumabas ng cafe.

Agad kong sinuot ang hoodie ko and naglakad na.

Maghahanap ako ng restaurant na masarap kainan.

Habang naglalakad ako ay ramdam kong sinusundan ako. I changed my route at ganun din siya.

Shiiii..

Anong kailangan neto?

Huminto ako
At huminto din ito.

I breathe in and haharap na sana when i heard his voice.

"Zion! "-

Halos di ako makahinga sa pagbanggit niya sa pangalan ko.

--------

"Hindi ko alam at anong pakay mo but you see Im living my hell life fine so why show up? "-i said to him.

"I'm really sorry about everything. Malaki ang kasalanan ko dahil hinayaan ko siyang gawin lahat ng plano niya but believe me hindi ko ginustong umabot sa ganito"-he said.

"Draco, hindi na magbabago ang lahat. Its been months ago para sakin matagal na yun kaya please lubayan niyo na ako"-i said.

"I'm just here to check you out if you're fine. Nag aalala na parents mo sayo. You should go back."-he said.

"I'll think about it"-i said tsaka tumayo.

"You should go back now. I dont want to see your face here"-I said tsaka lumabas ng cafe.

Padabog kong nasara ang pinto ng cafe kaya napatingin sakin ang mga customer pero di ko na yun pinansin at tuloy tuloy na pumunta sa kabilang pinto kung saan andoon ang hagdanan patungo sa taas kung saan kami nakatira.

Agad akong pumunta sa kwarto ko at nagmukmok.

Biglang tumunog cellphone ko and saw an unknown number.

Sinagot ko ito pero di ako nagsalita.

After the call ended. I packed my things up and stormed outside the cafe.

"Teka Zionie? Aalis ka na? Uuwi ka na? "-Alex said na nagtataka sa inasta ko.

"Thanks for letting me stay cousin pero may alam ka bang bus na papunta sa city?"-

"Oo,  kaso matagal pa bago ito dumating dito. "-

"Hop In,  I'll give you a ride"-

Napatingin kami bigla sa nagsalita at nagulat ako kasi si Mr. Sungit ito.

"What? "-gulat kong tanong.

"You want to see him right? I'll give you a ride hop in. Its now or never Miss Zion"-he said.

Naguguluhan ako sa sinasabi niya pero wala ng oras. Agad akong umangkas sa motor niya pero iniwan ko maleta ko kasi di kasya.

Sinuot ko ang helmet na binigay niya.

"T-teka..  "-

"Im Trevor. Half Brother ni Timothy so shut your mouth and hold tight. Its gonna be a long track to race"-sabi niya at hindi na ako nakapagsalita pa .

Napayakap ako sa kanya ng sobrang higpit dahil sa bilis ng pagpapatakbo niya. Halos maiwan ko ang kaluluwa ko doon sa harap ng cafe.

Pero ang iniisip ko...
Ang mga salitang sinabi niya sa tawag.

[Zion? Let me see you ]