HIDDEN 2 | Jeon Jungkook

-5-

-Yazardan-
Chae Jae, Reika 3 dedikten 5 saniye sonra yangın alarmına basmış ve tüm binanın ayaklanmasına sebep olmuştu. Hemen çatıya girip kapıyı kapattı ve kutuların arkasına atladı. Planladıkları gibi Reika onu orada bekliyordu.

  Bu sırada tüm binadaki öğrenciler hiçbir şeylerini almadan alelacele merdivenlere koşmuştular. Güvenlikler hemen binaya girip bütün odalara bakıp tüm öğrencilere dışarı çıkmalarını söylüyordu. Reika Chae Jae'ye beklemesini söyledi ve ayağa kalkıp aşağı baktı. Neredeyse herkes çıkmıştı. Geri dönüp kapıya doğru yöneldi. Chae Jae de onu görüp peşinden gitti. Şimdi ise Hyun Ji'nin odasına gireceklerdi. Reika'nın hesaplamasına göre 10 dakikaları vardı.

  Hemen çatıdan çıkıp dikkatli bir şekilde Hyun Ji'nin odasına girdiler. Fenerlerini çıkartıp açtılar. Reika tüm odayı kurcalamaya başladı. Chae Jae ise plandaki kendi kısmını uyguluyordu. Odayı dağıtmış olacaklardı ve Hyun Ji'ye uyarı mesajı yazıyordu. Chae Jae notu yazdıktan sonra aynaya yapıştırdı ve Reika'ya yardım etmeye başladı. 1 dakika sonra Chae Jae Hyun Ji'nin gardrobunda bir kar küresi buldu.
-"Vaoov! Bu harika! Reika şuna bak. Bu bahsettiğin şey değil mi?"
Reika kurcaladığı çekmeceleri kapatıp Chae Jae'ye döndü. Reika Chae Jae'nin elindeki kar küresini görünce gözleri fal taşı gibi açıldı.
-"Bu... O küre! Ah Tanrım! Bunu arıyordum!"
Hemen Chae Jae çantasına koydu ve kurcalamaya devam etti. Aklına esen şey ile bazanın altını kaldırdı.
-"Mal orada ne olacak?"
Reika gülerek söylemişti. Ardından kolundaki saate baktı. 6 dakikaları vardı.
-"Günlük buldum kanka baksana."
Reika anında Chae Jae'nin yanına gitti. Elinde pembe kapaklı bir defter vardı.
-"Ama kilitli. Kilidini bulmalıyız."
-"Kırarız boşver. Telefonu lazım bana."
Reika bazayı indirdi ve yatağın üstüne bakmaya başladı. Duvar ile yatağın arasındaki boşluğa baktı. Tahmin ettiği gibi Chae Jae yatağı kaldırınca yatağın üstündeki telefon yere düşmüştü.
-"Bizi şikayet edebilir.."
-"Geri vereceğiz elbette. O kadar da cani değilim. Telefonu da çantaya koy ve bana yapışkanlı not ver. Bir de kalem."
Chae Jae, Reika'nın dediğini yapmıştı. Reika yapışkanlı kağıda bir şeyler yazdı. Bu sırada da Chae Jae camdan dışarı baktı. Herkes içeri giriyordu.
-"Reika! Çabuk gitmemiz gerekiyor! Herkes içeri giriyor!"
Reika notu aynaya yapıştırdı ve kapıyı açtı. Merdivenlerin orada birilerini görmüştü.
-"Eyvah! Ne yapacağız?"
-"Burası çok yüksek! Halatla da inemeyiz."
-"O zaman neden getirdik?"
-"Fenerini kapat."
Chae Jae kapıyı açtı ve dışarı çıktı. Reika ona söylense bile o dikkatli bir şekilde Reika'nın kolundan tutup onu da dışarı çıkardı. Ardından odanın kapısını kapattı.
-"Koridor karanlık. Maskemi çıkartırsam bizi fark etmezler. Tamamı ile siyahız. Arkanı dön yeter."
Reika başıyla onayladı. Arkasını dönüp kafasını yere eğdi. Tam o sırada eşofmanının beyaz olduğunu fark etti. Bunu unutmuştu. Chae Jae'yi dürttü ve eliyle gösterdi. Chae Jae onun hırkasını çıkarttı ve onu yüzü duvara dönecek şekilde duvara yasladı. O da aynı şekilde onun dibine geçip duvara yaslandı. Reika'nın hırkasıyla ikisinin de bacaklarını örttü. Öğrencilerin neredeyse hepsi artık odalarına girmişti. Güvenliklerin sesini duyduklarında ise büyük korkuyla birbirlerine baktılar.
-"Reika.. Ne yapacağız?"
-"Maskeni tak. Saçlarını hırkanın içine sok ve yüzünü iyice gizle."
Chae Jae Reika'nın dediklerini yaparken aynı zamanda Reika da hırkasını giyip aynı şeyleri uyguluyordu. Reika Chae Jae'nin elini tutup yere eğildi. Sürünerek merdivenlerin oraya gelmişlerdi. Aşağı indiler. Bu katta güvenlik yoktu. Bir kat daha aşağı indiler. Burası erkeklerin katıydı. Hâlâ sürünerek merdivenlerin oraya gidiyorlardı. Yukarı çıkan güvenliğin fenerini gördüklerinde anında ayağa kalktılar. Chae Jae ve Reika'nın paçaları tutuşmuştu. Reika Chae Jae'nin elini tuttu ve merdivenlerden uzaklaşıp sol tarafa doğru koşmaya başladı. Duvara yaslandılar. Nefes nefeseydiler. Yorulduklarından değildi, korktukları içindi. Güvenlik fenerini onların tarafa tuttuklarında Reika anında en yakın odaya koşup kapıyı açmıştı ve içeri dalmıştı. Chae Jae'yi unutup kapıyı kapattı. Kafasını eğdi. Ona doğru gelen ayakları görüyordu. Kapıyı kilitledi.
-"Kimsin sen? Çık odadan."
Gelen ayaklar iyice yaklaştığında Reika hamle yaptı ve yön değiştirdi. Anında ayakların sahibini duvara yapıştırdı ve bir eliyle kollarından tuttu. Diğer eliyle de ağzını kapatmıştı. Kollarını tuttuğu eline eğilip maskesini burnundan yukarı kadar çekti. Karşısındaki çocuğun kim olduğunu merak etmişti. Kafasını kaldırdığında karşısındaki çocuğun Shiro olduğunu fark etti. Onu ciddi anlamda özlemişti. Shiro ani bir atak yaptı ve Reika'nın ellerinden kurtulup onun kollarını arkasında birleştirdi. Reika korku içindeydi. Onunla küs olup olmadığını bilmiyordu. Reika tam Shiro'ya tekme atacakken Shiro ona tekme atmıştı ve Reika'nın yere düşmesine sebep olmuştu. Reika karnının acısıyla inlemişti. Shiro ona doğru eğilip maskesini indirdi. Ardından da şapkasını çıkarttı. Reika acısı yüzünden çoktan pes etmişti. Shiro o olduğunu görünce dışarı sesli bir nefes verdi.
-"Of! Sen miydin? Ödümü kopardın! Eski işlerine geri mi döndün?"
Reika konuşmamıştı. Küs olmadıklarına sevinmişti.
-"Tekme için özür dilerim."
Shiro, Reika'ya kalkması için yardım etti ve onu yatağa oturttu.
-"Neden böyle bir şey yaptın? Yine ne peşindesin?"
-"Sorma. Kafam çok karışık. Başıma türlü türlü olaylar geldi."
-"Hastaneden yeni çıktın ne gelebilir ki?"
-"Bak, dinle.