3 yıl önce.
19 ekim cumhuriyet bayramı
Günlerden Cuma idi çok heyecanlıydım çünkü hem annem gelmişti gösteriye hem de bir çok kişinin önünde dans edecektim.. "herşey hazır kıyafetler tamam ekip tamam"
diye herşeyi kontrol ediyordum zamanı gelmişti ekibimle bu gün dans gösterisi yapacaktık bu benim insanların arasına ilk çıkışım değildi ama yinede insan heyecanlanıyordu, sıraya geçmiştik ki bizim ismimizi söylediği zaman çıkacaktık.
Sunucu: "Sırada Mert Çalhanoğlu ve ekibi"
Anonsu duyduğum an "hadi beyler sıra bizde" diye ekibime seslenmiştim...Sonunda gösterimiz bi sorun çıkmadan bitmişti çok iyi dans etmiştik doğrusu kendimizle gurur duyuyorduk açıkcası kimse bizden böyle gösteri yapacağımızı beklemiyordu öyle ki herkes bizimle fotoğraf çekiniyordu. Gittiğimiz yere bizim tüm okul gelmişti herkes gösterisini yapıyordu o zamanlar ben biraz kendi sorunlarımla ilgilenirken sevgili aklıma gelmiyordu uzun bir süre yalnız kalmak istiyordum çünkü daha yeni sevgilimden ayrılmıştım doğrusunu söylemek gerekirse zaten sevmiyordum kızda biraz ukalalık yapınca ayrılmamıza neden oldu dediğim gibi okulda Zeynep'i daha tanımıyordum sınıftan pek çıkmaz sürekli ders ile ilgilenirdi çünkü neyse uzun lafın kısası gösterimizi bitirmiştik sağ salim ve soyunma odasına gidip kıyafetlermizi değiştirmeye gitmiştim annemde bu sırada devam eden gösteriyi izlemekteydi ben kıyafetimi değiştirip gelene kadar olaylar çoktan gelişmişti o kadar ilerlemişti ki annem beni onun annesinden bile istemiş şakasına tabi ki..
Kıyafetimi değiştirip bizimkilerle konuşuyordum dışarda biraz gezinirken annem beni aradı.
Annem: "Nerdesin" dedi ciddi bir şekilde, "Dışardayım valide sultan noldu"dedim "bi yanıma uğrarmısın" dedi ses tonunu değiştirmeyerek, bende bir şey oldu kesin diye telaşlanmıştım bizimkilere, "beyler valide'm ciddi bir şekilde yanına çağırdı bir şey oldu herhalde gelin benimle"dedim telaşla. Rotamızı tekrar gösteri salonuna çevirmiştik yolda Ali "noldu olum ciddi bir şey mi" dedi sakin bir şekilde, "bilmiyorum kanka ne olabilir ki orada ama yinede ciddiydi ya şaka yapıyordur ya da gerçekten bir şey olmuştur ama siz telaş yapmayın"dedim sonunda gösteri salonuna girerken"beyler siz burada bekleyin bir şey olursa çağırırım" dedim, Emir: " tamam mert bir şey olursa hemen çağır"dedi bende kafamı onaylarcasına salladım. İçeri girdiğimde şans eseri gösteride de Zeynep yöresel kıyafetleri giymiş halay çekiyordu, o karmaşıklıkta annemi bulmam zordu ama annem beni görmüş ve bana seslenmişti elini gel anlamında salladı, yanına vardığımda boş yer bulup oturdum..
Annem:
-Gel oğlum otur!
-Noldu anne? Bir sorun mu var!?
-Oğlum şu sahnedeki kızı tanıyormusun (Zeynep'i göstererek)
-Yok anne noldu ki?
-Oğlum bu kız sizin okulda okumuyor mu?
-Okuyordur anne ne bileyim!
-Çok güzel değil mi (gülümsedi)
-Güzel de tam göremiyorum
-Artık top sende bak sana çok güzel bir kız seçtim gerisi senin yapacağın iş
-Tamam da anne şimdi bu nereden çıktı?
-Ne bileyim oğlum çok güzelmiş çok beğendim hatta annesiylede konuştum hatta istedim. (Güldü)
-Ne,anne ne diyorsun?
-şaka yapıyorum oğlum bak bu kızın annesi
Mert:
-merhabalar teyzecim nasılsınız?
Meryem Teyze:
- iyiyim çocuğum sen nasılsın
-Allaha şükür iyiyim
Gülcan (Annem):
- oğlum hadi sen arkadaşlarınla gez çokta takma kafana
-tamam annem öpüyorum akşam gelirim eve bizimkilerle gezicem
-tamam oğlum fazla geç kalma
-tamam annem (öptüm yanağından)Adeta şoktaydım bunları diyen annem miydi o kız kimdi öyle
aradan 4-5 saat geçmişti bizimkilerle baya eğlenmiştik arkadaşlarıma da bu olaydan bahsettiğimde şaşırmışlardı ne kadar eğlensemde kafamın bi tarafında o kız vardı adı da Zeynepmiş,Zeynep ne kadar güzel isim öyle oysaki daha geçen diyordum sevgili istemiyorum diye.
Ertesi gün okula gittiğimde heryerde zeynep'i arıyordum hangi sınıf nerede hangi blokta diye. Sonunda Ali bulmuş ve yanıma gelmişti ve..
"Kanka 9.sınıf kız 9/C,biz bu kızı nasıl göremedik ya"diye şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu "aynen olum ya neyse sonunda bulduk ya tamamdır şimdi ilk işimiz kızın arkadaşlarını bulmak dı"dedim düşünceli bir şekilde sonra yanımda Emir vardı emir'e seslendim "Emir gel buraya"
Emir koşarak yanıma gelmişti "buyur abi!?", "olum emir bana bu kız nerede takılıyor nerede yaşıyor kaç kardeş kiminle arkadaş onu bana 2 gün içerisinde bul"dedim sonra öğle arasında bizimkilerle kantine gitmiştim tam kantinin girişine girdiğim an kız çıkıyordu bi an yüz yüze gelmiştik öyle güzel bakıyordu ki o orman gözüyle yemyeşil gözleri vardı öyle baygın bakışlarıyla bana baktı ki ben öyle güzellik görmemiştim bende öyle mal mal bakakaldım..
Akşam eve geldiğimde bir türlü uyuyamıyordum aklımdan bir türlü çıkmıyordu onun gözleri adeta hayran kalmıştım onu düşünürken zaten uyuya kalmışım..
2 gün sonra.
-Emir buldunmu kızla ilgili bir bilgi?
-tabi ki zaten pek zor olmadı
-eee sonuç?
-Abi şöyle kız kendi sınıfındaki Selin ve gamze ile takılıyordu 3 kardeşmiş abisi var Amerikada okuyor bide bir tane kardeşi,okulun müdür ile kanka olduğum için Zeynep'in kendisi ile ilgili ve annesi ve babası hakkında da biraz bilgi aldım şöyleki çok zeki bir öğrenciymiş biz dışarlarda gezinirken o bir çok konser salonu'nda şarkı söylüyormuş hatta okuldan katılım belgesi vesaire bir çok ödül almış yani anlayacağın kızın sesi baya bi güzelmiş ayrıca bakma sadece şarkı söylediğine sürekli takdir belgesi alıyormuş notlarında 70 den düşük puan görmemiştim,babası ticaret ile uğraşıyor annesi ise ev hanımı'ymış
-Afferin lan emir helal olsun sana tamam çok saol bir şey olursa haber veririm sana
-Eyvallah abicim yalnız benimde şu kız meselesini halletsek diyorum ha?
-tamam tamam hallederiz takma kafana.
Artık Zeynep ile ilgili bir çok şeyi öğrendim demek şarkı söylüyormuş acaba arkadaşları ile konuşsam beraber düet yapsak hiç de fena olmazdı peki ya reddederse..
1 hafta sonra.
Zaman su gibi akıyordu kızı sadece uzaktan izlemekle kalıyordum çünkü kızla ilgili ne kadar çok şey öğrensemde ne kadar adım atmaya çalışsamda yapamıyordum korkuyordum reddedilmekten bu zamana kadar hiç reddedilmemiştim ama şimdi sevdiğim bir kızdan olumsuz bir cevap almak doğrusu korkutuyordu ve daha bir cevap almasamda üzüyordu içten içe sadece bekledim bir şeyde yapamadım korkuma yenik düştüm ve sustum. Aradan 1-2 ay geçti bizi müdür bi gösteriye çağırdı gelin dans edin sizde katılın dedi bizde tamam dedik iyi çalışmamız lazımdı çünkü gösteride habere çıkacağız televizyonlarda yayınlanacakmış, gösteriye daha 1 ay vardı oynacağımız dans da ise kız lazımdı yani okuldan birisini almamız lazımdı arkadaşlarımdan birisine, "sınıf sınıf gez herkese söyle dansçı lazım kim katılmak istiyorsa öğle arası basketbol sahasına gelsin"dedim. Derslere girmiyorduk çalışma bahanesi ile zaten girsemde zeynep'i düşünmekten bir şey anlamıyordum. Dışarda okulun bahçesinde arkadaşlarımla oturuyorduk zil çaldı öğle arası ziliydi arkadaşlarıma"hadi beyler basketbol sahasına gidelim bakalım kimler katılmak istiyor!?"diye seslendim.
Bize 3 tane kız lazımdı gelenlerden ise 7-8 tane kız vardı. Şansıma Zeynep'in arkadaşı Gamze de buradaydı onu seçmek zorundaydım çünkü hem dans öğretirdim hemde Zeynep ile ilgili sorular sorardım yani bir nevi yardım alırdım. "Evet kızlar kim daha iyi hareketleri kavrarsa iyi oynarsa o seçilecek"dedim. Doğrusu adaletliydim kimseye torpil yapmazdım zaten buna gerekte yoktu çünkü kız zaten fiziği oynamaya yatkındı o yüzden seçimler bitmişti ve seçtiğim kızlar arasında tabi ki gamzede vardı.
Artık yavaş yavaş Zeynep hakkında konuşabilirim arkadaşından yardım alırdım çok iyi olmuştu onu ekibe almam ile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sensizlik Hissi
RomanceZordur insanın sevdiğini görememesi, dokunamaması, kokusunu içine çekememesi. Genç bir delikanlının sevdiği kıza kavuşamamasını buna rağmen yıllardır onu sevmesini anlatan uzun soluklu bir roman bakalım yıllar sonra sevdiğine kavuşabilecek mi....