Memory

Chapter 8- Hungry

**kinabukasan**

"Hayst..... bagong araw na naman."- sabi ko sabay hikab. Nag unat-unat ako ng katawan ko bago ako pumasok sa banyo.

Ganon parin ang ginawa ko. Ginawa ko lang naman ang morning rituals ko.

Bumaba na ako para makapag almusal na pero wala pang tao.

Umupo ako at tinanong si yaya kung bakit wala pang kumakain at wala pang tao.

"Kasi po ma'am nag usap-usap po sila kahapon sa kwarto kaya madaling araw po sila nakatulog kaya late ata po silang magigising ngayon po ma'am."- sabi saakin ni yaya

"Ano yung pinag usapan nila?"- tanong ko kay yaya.

"Hindi ko po alam ma'am."- sabi niya sabay yuko.

"Pano mo nalaman?"- tanong ko ulit

"Kasi po nagising po ako para kumuha ng maiinom."- sabay yuko

"Sige salamat ya."-sabi ko at umalis na si yaya papunta atang kusina ata.

Nag heads down muna ako habang inaantay sila.

Nakahanda na yung pagkain pero ni hindi parin ako makakain. Dumating yung little brother ko at tinanong kung nasaan sila mom sabi ko tulog pa.

**1 hour and 30 mins ago**
Wala parin sila mom and dad gutom na gutom na kami ng little bro bro ko.

Kinuha namin muna ng lil bro bro ko ang mga phone namin.

Anong oras kaya natulog sila mom?

"Ate I am so very hungry, let's eat pleasee ate."- sabi ng little brother ko at halatang gutom na gutom na siya.

"Let's wait for a minute lil bro, let's wait for mom and dad. I'm hungry too lil bro."- sabi ko sakaniya.

"Okay ate."- sabi ni Eris na may lungkot sa mukha.

**30 mins ago**
Finally dumating na sila mom and dad.

"Good after noon dad and mom."- sabay sabi namin ni lil bro na boring na boring habang hawak-hawak namin ang cellphone namin

"Bat good after noon? Diba dapat good morning? At bakit niyo hawak ang mga cellphone niyo? Nasa harapan kayo ng pag kain mga sweet heart."- sabi ni mom medyo galit.

Sinara ko ang phone ko at binuksan ko ulit ang phone ko at pinakita ko sakanila kung anong oras na.

Para hindi na sila mag react.

"OMG.. I'm sorry mga honey ko! Late na pala kami nagising."- sabi ni mom

"I'm sorry too. Ilang oras na kayo nag aantay?"-  sabi ni dad

"Ahm.... mga dalawang oras lang naman po mom and dad kaya no problem."- pilit na ngiti ko ang ibinigay ko kay mom and dad.

"Mom, hindi naman po kami gutom ni ate kundi GUTOM NA GUTOM na po."- sambat naman ni lil bro bro ko.

"We're so sorry talaga mga princess and prince."- sabi ni mom with sad face.

"Okay lang po mom just take a sit and let's eat because I'm hungry."- sabi ko kay mom with pahawak hawak effects pa ng tiyan.

Umupo naman sila sa tabi namin ni lil bro bro.

"Dad can I ask you a question?"- sabi ko kay dad.

"Yes darling."- sabi ni dad at sumubo na "malamig na pala yung mga pagkain."- dagdag ni dad

"Bakit po kayo napuyat ni mom? Anong pinag usapan nyo?"- tanong ko sakanila

Na pahinto sila sa pag subo at nagtinginan lang sila saglit.

"Nothing Elisha. It's all about bussines."- sabi ni dad

"Mabuti pa kung kumain na lang tayo kasi kanina pa ako gutom."- singit ni mom.

Kumain na kami ng walang kibuan hanggang sa matapos kami.

Pero hindi parin ako mapakali kung ano talaga ang pinag usapan nila kasi parang hindi tungkol sa bussines nila ito e may mali talaga.

Eros POV (Dad ni Elisha)
Kanina lang parang napapansin ni Elisha ang mga galawan namin ng mom ni Elisha.

Hindi naman talaga tungkol sa bussines yung pinag usapan namin kagabi.

Gusto niyo malaman kung ano ang pinag usapan namin kagabi.

**Flashback**
Nasa kwarto kami ni Elsa pinag uusapan namin si Elisha at halatang nag aalala siya sa anak namin.

"Eros! Pano kung maalala ni Elisha ang nangyari kung bakit siya nasagasaan!? Pano kung maalala niya si Marko? Pano kung maalala niya yung babaeng yun? Pano kung masira na naman ang buhay niya?! Anong gagawin natin? Pano kung maalala niya yun?"- sabi niya na may takot sa mukha

Lumapit ako sakaniya at niyakap siya ng madiin.

"Kalma lang hon. Ano ba kasi ang nangyari bakit ganiyan ang reaksyon mo bakit parang may mangyayari?"- mahinahong tanong ko sa kaniya.

She look at me with fear in her eyes.
What she mean?

'What do you mean hon?"- sabi ko sakaniya na may tanong sa mga mata.

"Nung pumunta kami ng mall, nakakita may nakita siyang isang familiar na lugar, sumakit ang ulo niya at nung... nung medyo natauhan siya ay pinag papawisan siya at may... may tumutulong luha sa mga niya a-at tinanong niya kung sino ang lalakeng naalala niya."- sabi niya na onti na lang ay tutulo na ang mga luha niya na kanina pa niya pinipigilan.

Pagkasabi niya ng mga salitang yon ay bigla nalang ako na pakalas sa pagkakayaka sakaniya dahil na rin ata sa gulat.

"WHAT!!! She remember that guy? The guy who breaks her heart?"- sabi ko na gulat na gulat.

Tumango siya at sabay sabing "Yes. At malapit na rin ang pasukan baka makita niya si Marko."- at tuluyan nang tumulo ang luha niya.

Niyakap ko siya ng mahigpit at niyakap niy ako pabalik.

Ilang minuto kaming walang imikan at mag kayakap parin.

"Everything will be alright. Not now but soon."- panira ko sa katahimikan.

"But.. I want now."- sabihi niya na nakatingin saakin.

"Lahat kailangan may pag daanan para makamit ang tagumpay."- sabi ko sakaniya na nakangiti.

Ngumiti siya pabalik saakin. Kumalas siya sa pag kakayakap at humiga sa kama. Sumunod naman ako sakaniya at humiga siya sa braso ko.

"I'm lucky because I have you."- sabi niya sabay ngiti saakin.

"I'm lucky too because I have wife and its you."- sabi ko sakaniya na nakangiti.

**End of flashback**

Yup its all about Elisha. Dahil sa ex boyfriend niya.

Alam niyo ba kung bakit kilala namin si Marko.

Pinakilala niya saamin  si Marko sa isang resturant na akala ko kaming apat lang noon pero lima pala kami hindi kami nakilala ni Marko na kami ang may ari ng school na pinapasukan nila dahil never pa kami nagpakita at tanging mga mother and father lang namin ang lumalabas mga lolo at lola lang nila Elisha ang lumalabas hindi kami kasama.
So ayun na mga doon niya sinabi na boyfriend niya nga daw si Marko hindi naman kami nagalit dahil mabait naman palang bata si Marko.
Gustong gusto siya ng mom ni Elisha kaya nagustuhan ko din siya para kay Elisha.
Pero hindi ko alam na ganon ang mangyayari.