You Saved My Life {One Direction}

8. Drag me down.

Vrijdag 4 mei 19:10

U: I'm now waiting for my suitcase. See you in a few minutes. :))

Emily: Yes!!!

Ik zie mijn kleine roze koffer eindelijk voorbij komen op de band. Snel pak ik hem er af en loop met een snelle pas naar de uitgang.

Als ik door de schuifdeuren loop zoek ik om me heen naar het meisje met de knalblauwe haren. Al snel zie ik haar staan.

Ik ren er heen en laat mijn koffer een paar meter voor haar vallen waardoor Emily geschrokken om kijkt en mij dan ook op merkt. "Rose!" Roept ze blij terwijl ze haar armen om me heen slaat.

"I missed you so much em" zeg ik terwijl ik nog steeds mijn armen stevig om haar heen heb. "I missed you to Rose."

Na een lange knuffel laten we elkaar weer los. Ik pak mijn koffer op en zo lopen we al kletsend naar de uitgang van het vliegveld.
{...}
We zijn inmiddels aangekomen bij Emily thuis en zitten nu onder het genot van een kop thee bij te kletsen.

"So that guy know's Harry and gave you tickets for the concert but you have no idea who he is?" Vraagt Emily verbaasd.

Ik knik zelf ook een beetje verbaasd en zeg dan. "You can read the messages if you want?"

Ze knikt snel waardoor ik mijn berichten met Ed open en dan mijn telefoon aan Emily overhandig.

Ze kijkt niet begrijpend naar het eerste bericht. "Okay, can you translate the first message?" Vraagt ze grinnikend.

En dan pas herriner ik me dat het eerste bericht natuurlijk in het nederlands is. Snel vertaal ik het bericht voordat Emily weer verder leest.

"He seems like a sweet guy." Zegt Emily uiteindelijk als ze alles heeft gelezen. "I know right. But it's just so weird that he doesn't want to tell me his name. I don't even know what he looks like."

Emily haalt haar schouders op en zegt dan uiteindelijk. "Okay, why don't we just stop think about why he doesn't want tell his name and think about One Direction instead?"

Ik knik grinikkend en zeg dan "I wonder if Harry recognizes me."
{...}
Ik word wakker door een hard geluid. Als ik het goed hoor merk ik dat het Drag Me Down is dat enorm hard op staat.

Ik open mijn ogen en zie daar Emily met een grote grijns staan. Ze heeft een boxje in haar hand waar de luide muziek uit komt.

Ik krijg ook een grote grijns op mijn gezicht en sta op uit bed om hard mee te zingen en vrolijk rond te springen. Emily gooit het boxje op het bed en doet met me mee.

Als het lied is afgelopen kijken Emily en ik elkaar grinnikend aan. "Goodmorning" zeg ik lachend. Emily begint ook te lachen door mijn droogheid.

Zodra we eindelijk zijn uitgelachen zegt Emily "I was thinking we could go get dressed and then eat breakfast in the city so we can go to the stadium after that because we have to be there at one clock and it takes an hour to get there."

Ik knik instemmend en loop dan met een grijns naar Emily's kast. "Can I please borrow that cute black dress you bought in Holland?" Emily zucht overdreven, maar knikt dan al snel grinnikend.