You Saved My Life {One Direction}

9. This has been my dream for years.

Zaterdag 5 mei 13:04

U: Oh my god, I'm soooo nervous :/

Ed: Why?

U: Because in a few minutes I'll stand infront of One Direction!

Ed: So? You already talked to Harry.

U: Yeah, but this is different. This time I'm seeing him and the other boys in real life. I can hug them an stuff.

Ed: It's gonna be okay, have fun! I have to go now ttyl! X

"The doors are open!" Roept Emily in mijn oor waardoor ik direct opkijk. Ik ga op mijn tenen staan zodat ik het begin van de rij kan zien en zie dan inderdaad dat de deuren open zijn.

Ik pak zenuwachtig Emily's hand vast en knijp er bij elke stap die we zetten iets harder in. Als we bijna aan de beurt zijn schud Emily mijn hand los. "I like to keep my hand a little longer Rose" zegt ze grinnikend.

Ik grinnik ook even maar focus me al snel weer op de meisjes voor ons die naar binnen gaan. Hierna zijn wij aan de beurt.

Na een paar zenuwslopende minuten zegt de beveiliger die voor de deur staat "You can go, have fun."

Emily en ik knikken vriendelijk naar de man terwijl hij de deur voor ons open houd. We lopen snel naar binnen en dan staan we ineens zowat voor hun neus.

Mijn hart bonst zowat uit mijn borstkas. Mijn handen zijn enorm aan het trillen en de zenuwen gieren door mijn hele lichaam.

"Hi" zegt Louis vrolijk waardoor ik al bijna begin te huilen. Emily is inmiddels al op Niall afgelopen en ik kan alleen maar versteend naar de jongens kijken.

Louis loopt op me af en zegt dan "don't be shy." Hij slaat zijn armen om me heen waardoor ik al iets meer ontspan en hem snel terug knuffel.

"You okay?" Vraagt hij dan zodra hij me los laat. "Yes, just a bit overwhelmed." Zeg ik met een glimlach.

Louis glimlacht warm naar me en zegt dan "now come on. You didn't came here just to see me."

Ik grinnik even en loop dan op Liam af. Hij opent glimlachend zijn armen waardoor ik hem dan ook direct een knuffel geef.

"And what's your name?" Vraagt hij vriendelijk wanneer hij mij los laat. "Rose" antwoord ik verlegen.

"Nice to meet you Rose, I'm Liam but I think you already knew that." Ik knik grinnikend en loop dan door naar Niall.

"Hi! How are you?" Vraagt hij vrolijk. "Still a bit nervous but I'm fine." Niall geeft me grinnikend een knuffel. "You don't have to. It's really nice to meet you."

Ik wil Niall weer los laten en naar Harry lopen, maar Niall blijft me vast houden.

Na een knuffel die geloof ik wel een minuut duurde laat hij me los. En dan loop ik naar Harry.

"Hey Rose!" Zegt hij blij waardoor ik een beetje verbaasd ben. "You remember me?" "Ofcourse I do!"

Al snel voel ik Harry's armen om me heen waardoor ik hellemaal warm word van binnen. Ik weet niet hoe en waarom, maar ineens moet ik huilen.

Harry laat me geschrokken los en zegt "did I do something wrong?" Ik lach door mijn tranen heen en zeg "no ofcourse not. I thinks it's because I realized I finnaly can hug you and that all of this has been my dream for years."

Harry trekt me snel weer een een knuffel en wrijft troostend over mijn rug heen. "It's okay, you deserved it."

Ik laat Harry verward los "what do you mean?" Harry kijkt me even niet begrijpend aan, maar snapt het al snel. "Well everybody deserves it to make their dreams come true, don't they?"