Tea• Texting(Final Oldu)

10. Bölüm

"Sence uyandırmalı mıyız?"

Erafımdaki uğultular giderek azaldığında, göz kapaklarımı zorluklarla yavaşça açıp etrafa bakındım.

Başımda dikilen İrem ve Bora'yı gördüğümde uyku sersemliğinin etkisiyle bakışlarımı ikisinin arasında gezdirdim. "Senin ne işin var ya?"

Bora kaşlarını çattığında, bu soruyu yanlış kişiye sorduğumu fark ettim. "Sen değil." Bakışlarımı İrem'e sabitledim. "Sen, senin ne işin var burada ya?"

"Bora aradı beni."

Yanımda birisinin kıpırdanmasıyla birlikte yerimde sıçrarken dün gece neler olduğunu hatırladım. Yanında kalmamı istemişti, ben de biraz yatakta oturmuş sonra da uyuya kalmış olmalıydım.

Çocuk gözlerini açtığında yanında beni görmesiyle hızla doğruldu. "Siktir ne oluyor lan?"

Ben de doğruldum. "Dün geceyi hatırlamıyor musun?"

Yüzündeki afallamayla sorduğum soruyu yanlış anlamış olabileceğini düşündüm.

"Ne demek dün gece? Bora gece çok içececeğim bana sahip çık demiştim. Nasıl sahip çıkmak lan bu? Hem sen nasıl Dicle'yle birlilikte olmama göz yumarsın?"

Bora ağzını açmış cevap verecekken sinirle ayağa kalktım. "Bir saniye bir saniye.. biz seninle bir şey yaşamadık. Çok sarhoştun ben de Bora'ya seni eve kadar getirmesine yardım ettim. Sonra uyku sersemiyle sen yanımda kal dedin ben de yatakta bir süre oturdum uyuya kalmışım."

"Dicle'nin dediği gibi bana yardım etti ben duşa girdim döndüğümde Dicle yanında uyuya kalmıştı ben de yoruldu diye uyandırmak istemedim." Bora açıklama yapmaya devam ederken çantamı bıraktığım koltuğa doğru ilerleyip çantamı elime aldım.

"İrem yürü gidiyoruz."

Çocuk pişmanlıkla yüzünü sıvazlarlen bana seslenişini umursamadan İrem'i beklemeyip kendimi dışarıya attım.

Ek olarak bana ulaşmak isteyenler hesaplarım;

instagram: Ezgi.ozdemiir

E.Ö