Vindicta (Revenge Of The Luther Queen)

Kabanata 9

Kabanata 9

↭Sloanne's Point of View↭

"Rip his head off his neck." Walang emosyong saad ko.

Nanlalaki ang mga mata niyang nilingon ako. "P-pardon?"

"You heard me. Rip his head off his neck, Blake." Mariing saad ko.

"But—"

"Blake." I warned.

Napapikit nalang siya at muling ibinaling ang tingin sa lalaking nakaluhod sa harapan niya.

Nandito kami sa isang abandoned park kung saan madilim at walang gaanong taong nagdaraan. Gabi na rin kaya walang makakakita sa amin dito.

"Watashi o yurushi!" (Patawarin mo ako!) The man in front of him begged.

'Ha! Patawarin? Bakit nung nagmakaawa ba ang mga inosenteng taong pinatay mo naawa ka?' I sarcastically said in the back of my mind.

He's Jeffrey Yurikawa, isang mayamang negosyanteng hapon na ginagalang ng mga tao. Lingid sa kaalaman nila na siya ay nagbebenta ng mga inosenteng bata sa mga parokyano para kumita ng mas malaking halaga. He never been contented with what he have at kailangan pa talaga niyang pumatay ng mga walang kamuwang muwang na bata para lang magkapera siya. A person like him don't deserve to live longer in this world.

Nakatayo ako malapit sa kanila at walang emosyon silang pinapanood. Nangunot ang noo ko nang makitang nanginginig ang kamay ni Blake na may hawak ng katana na nakatutok sa leeg ng lalaking kaharap niya.

"Mas—"

Akmang lilingunin niya pa sana ako nang bigla siyang mapaatras mula sa kinatatayuan niya sa gulat dahil bigla nalang bumagsak sa harapan niya ang lalaki. Duguan at wala nang buhay.

Nilingon niya ako nang nanlalaki ang mga mata. Siguro ay napagtanto niya rin na ako ang may gawa ng bagay na iyon. Ako ang bumaril sa lalaking iyon dahil naiinip na ako. Ang bagal niya.

Binaba ko na ang kamay kong may hawak ng baril na may silencer bago ko siya liningon.

"Simply as that, Blake." Sabi ko sabay talikod at nagsimulang maglakad pabalik sa sasakyan.

"I'm sorry, master."

Natigil ako sa pagbukas ng pinto ng kotse dahil sa sinabi niya. Sinamaan ko siya ng tingin. "What did I told you?"

Napayuko naman siya. "I'm sorry. Hindi na mauulit, Sloanne." Slang na sagot niya.

Wondering why he called me by my name instead of master? Simple lang naman. Inutos ko. Inutos ko na simula ngayon ay wag niya na akong tatawaging master except nalang kung about sa napakaseryosong information ang sasabihin niya sa akin. Tulad nalang halimbawa kung update about Ceszia's killer ang sasabihin niya. Kung mga ganon kaseryosong bagay ang pag uusapan namin ay tawagin niya akong master.

Tuluyan na akong pumasok sa may driver's seat ng kotse at hindi na nagsalita pa. Agad din naman siyang pumasok sa passenger seat.

↭↭

"Where have you be—woah! What happened to you, Blake? Bakit ang daming talsik ng dugo dyan sa damit mo?" Si Riffle agad ang sumalubong sa amin pagkapasok na pagkapasok namin sa mansion.