Kabanata 3

752 28 1
                                    

Kabanata 3

Riffle Point Of View

I am comfortably lying on my bed while watching a movie in my 16 inches flat screen TV when I heard three knocks on my bedroom's door before it swung open.

"Riffle, apo."

Agad akong napabalikwas ng bangon nang makitang si grandma pala ang pumasok.

"Grandma." Tumayo ako at inalalayan itong umupo sa sofa ko dito sa kwarto. "What's brought you here, grandma?"

"It's about your cousin." Mahinahong saad nito.

"What's about her, grandma?"

"We are worried about her, me and your grandpa. She's not the same old Sloanne that I know. She's too serious and fierce. I know that she's having a hard time right now but we are really worried about her health. She barely go home here and when she do she always have new wounds came from different kind of weapons." Mahaba at malungkot na lintanya niya.

I can see clearly on her face especially in her eyes that she's really worried. I know what she feel. Nag aalala din naman kasi ako sa pinsan ko na iyon. Kahit naman ganun ang ugali nun ay mahal ko iyon. Sadyang napakatigas lang talaga ng ulo niya. Tss.

"I already talk to her, grandma but as usual, she refuse to listen to me. She's really a hardheaded brat." Ngiwing saad ko.

Naalala ko na naman tuloy yung ginawa niya sa akin kagabi. Utusan daw ba yung robot niya na ibalibag ako sa labas? Ugh! Hanggang ngayon tuloy ay masakit pa rin ang pang upo ko.

Kung pwede ko lang talagang suntukin yung robot na iyon ay baka nakatikim na sa akin iyon kaso hindi naman ako tanga para suntukin ang isang bakal dahil paniguradong ako lang rin ang masasaktan. Tried and tested na kaya yun! Dati kasi hindi ko alam na robot pala yun kaya nung binalibag niya ako sa labas ay sinuntok ko siya kaso ako lang ang nasaktan. Namaga pa nga yung kamao ko nun dahil sa lakas ng pagkakasuntok ko sa kanya na ako lang rin naman ang nasaktan.

*-.-*

Yung pinsan ko naman na kasing iyon hindi man lang ako sinabihan na robot pala yun. Sinabihan pa nga akong tanga eh. Ang bait po niya 'no? Tss

*-.-*

Napabalik ako sa reyalidad ng hawakan ni grandma ang balikat ko.

"Please, Riffle, apo. Convince her to go back to the Philippines. I want her to be here in Korea with us but if that means that she'll going to ruin her life—then I am willing to let her go. Please convince her, apo. I know she will be fine there with her friends." Grandma said in a pleading tone.

I can see in her eyes how sad and sincere she is. I know her. She really love my cousin. Actually, Sloanne is her favorite of all her grandchildren though I'm the one who always with them. Its fine by me. I don't take it seriously. No hard feelings. I know they love us all.

"I'll talk to her again, later." Ngiting sabi ko.

She also flashes a sweet and sincere smile. "Thank you, apo." Aniya saka ako hinalikan sa pingi.

Vindicta (Revenge Of The Luther Queen)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon