Try Again

Chapter 45

Alex: Ναι;

Nicole: Σε αγαπαω!

Χαμογελασα και τον αγκαλιασα. Πφφ ιδως δεν επρεπε να το πω αυτο γιατι μπορει να το παρει αλλιως και να νομιζει πως εχει ελπιδες μαζι μου. Ξαφνιαστηκε ομως μετα ανταπεδωσε στην αγκαλια μου...

Alex: Κι εγω ψυχη μου, κι εγω.

Εκεινη την στιγμη χτυπαει το κινητο μου. Το παιρνω στα χερια μου και βλεπω ποιος με καλει. Κολλησα απιστευτα οταν συνηδητοποιησα οτι με καλουσε ο Martinus! Ο Alex προσπαθει να δει. Δεν καταλαβαινει και πολλα ομως αφου μετα απο ολα τον εχω αποθηκευμενο "Martinus" και δεν ξερει πως αυτος ειναι ο πρωην μου που λεγαμε πριν λιγο. Δεν του ειχα αναφερει ονοματα. Υπαρχει ομως πιθανοτητα να του εχουν αναφερει οι κολλητες μου. Ισως και οχι. Απο την εκφραση του δεν μπορουσα να καταλαβω και πολλα. Εμεινα να κοιταζω λιγο το τηλεφωνο ομως δεν το απαντησα. Λογικα δεν θα ειναι για καλο αφου την τελευταια φορα που μιλησαμε μαζι, πριν λιγο δηλαδη, εφυγα με δακρυα. Το αφησα πισω και γυρισα προς τον Alex. Δεν μιλουσαμε μεχρι να σταματησει να χτυπαει...σταματησε. Εκεινος δεν αργησε λεπτο, με ρωτησε...

Alex: Γιατι δεν απαντησες; Ποιος ειναι αυτος ο Martinus;

Nicole: ...ο π-πρωην μου.

Επικρατησε σιωπη για λιγα δευτερολεπτα. Δεν ηταν ομως αρκετα για τον Alex και μου ειπε...

Alex: Και πως και σου τηλεφωνησε; Αφου μου ειπες πως δεν εχετε καθολου καλες σχεσεις πλεον εσεις οι 2. Τι μπορει να ηθελε τωρα;

Nicole: Δεν εχω ιδεα. Αστο τωρα ομως...

Alex: Οκ.

[...]

Ετσι οπως μιλουσαμε με τον Alex και γελουσαμε, ξαφνικα χτυπαει η πορτα. Λογικα ειναι η μαμα μου...

Nicole: Περνα μαμα.

Τοτε ανοιγει η πορτα και παθαινω σοκ. Το χαμογελο σβηστηκε απο το προσωπο μου. Εμεινα να κοιταζω...

Nicole: Martinus;

Martinus: Εμμ...μπορω να σου πω;

Nicole: Ν-ναι περασε.

Μπηκε μεσα στο δωματιο και εκλεισε την πορτα. Πλησιασε και του ειπα...

Nicole: Καθισε.

Martinus: Δεν ηρθα και για πολυ. Βασικα θα σου τα ελεγα απο το τηλεφωνο αλλα δεν απαντουσες. Κ-και ανησυχησα και λιγο...

Nicole: Ανησυχησες;

Martinus: Ναι. Τελος παντων αυτο που ηθελα ειναι να σου ζητησω συγνωμη για πριν. Δεν ειμαι και στα καλυτερα μου και σου φερθηκα ασχημα. Συγνωμη.