Try Again

Chapter 32

Martinus: Να ει-ειπα...αν θες κι εσυ φυσικα, να...κοιμηθουμε μαζι.

Nicole: Να;

Μartinus: Αμαν ρε Nicole! Να κοιμηθουμε μαζι λεω! Θες;(το "θες" το ειπε με μια φατσουλα καπως ντροπαλη)

Αρχισα να γελαω λιγο και του απαντησα...

Nicole: Φυσικα!

Με κοιτουσε καπως που γελουσα...

Martinus: Γιατι γελας;

Nicole: Για τον τροπο που μου το ελεγες. Το ακουσα απο την πρωτη φορα απλα να το επαιξα καπως οτι δεν καταλαβα.

Martinus: Ωστε ετσι ε; Τωρα θα δεις!

Και αρχισε να με γαργαλαει! Με κρατουσε καλα και δεν μπορουσα να φυγω!

Nicole: Ma-martinus σε παρακαλω αφησε με(ελεγα οσο μπορουσα απο τα γελια).

Martinus: Οχι μεχρι να πεις ο Martinus ειναι θεος.

Nicole: Πω πω ψωνιο!

Martinus: Πες το αλλιως δεν σταματαω.

Nicole: Καλα! Ο Martinus ειναι θεος!

Και με αφησε...

Nicole: Λες και ειναι ψεματα. Ισχυει.

Δεν απαντησε. Με επιασε και με φιλησε. Μολις τελειωσε το φιλι του ειπα...

Nicole: Τωρα ομως πρεπει εκτος απο το να φιλιομαστε πρεπει να βρουμε τροπο να κοιμηθουμε μαζι.

Martinus: Δεν καταλαβα;! Δεν σου αρεσουν τα φιλια μου; Δεν θες να σε φιλαω!; Αλλο νομιζα για την γνωμη αου στο πως φιλαω. Δεν το περιμενα αυτο απο εσενα(πλακα εκανε)!

Nicole: Martinus!

Martinus: Ναι;

Nicole: Σοβαρεψου!

Martinus: Καλα...ειμαι σοβαρος τωρα. Λεγε.

Nicole: Καταρχας πρωτον σε ποιανου το σπιτι θα κοιμηθουμε και δευτερον πως δεν θα μας καταλαβουν.

Martinus: Δεν εχω ιδεα.

Nicole: Καλητερα στο δικο μου.  Εσυ εχεις καποιον να καλυψει την απουσια σου. Θα βρει τροπο ο Marcus και ολα οκ. Εγω δεν εχω κατι να τους πω και το θεωρω πιο ευκολο να μας καταλαβουν.

Martinus: Δικιο εχεις. Μωρε τι εξυπνο κοριτσι που εχω!

Nicole: Ειδες;

Martinus: Αμε!

Nicole: Παρε τωρα τον Marcus και ενημερωσε τον.

Martinus: Καλα.

[...]

Nicole: Τι ειπε;

Martinus: Θα καλυψει και εμενα και τον ιδιο.