MUTLULUĞUM SANA EMANET

Bölüm 10

Çok uzun bi aradan sonra yine ben geldim .
Arkadaşlar valla baya uzun bi ara oldu ne deseniz haklısınız .
Bundan sonra daha aktif olmaya çalışacağım ama bu kitap nasıl biter ciddne bilemiyorum burada donup kalıyorum bana biraz fikir verebilirsiniz bence .

Bu arada fark ettiyseniz Alp adını Hilmi olarak değiştirdim çünkü Zekiye arkadaşımız gerçek hayatta da Hilmi ile evlendi ve şuanda bebek bekliyorlar . Bebeklerinin adını Esra verecekler 😂😂😂

Hadi ben tutmayayim okuyun siz oy ve yorum bekliyorum yeni bölüm gelme süresi yorumlara bağlı 🙈

Ayse ,Hamide ve Zekiye hızla çantalarını alıp kafeden çıkarlarken ben neden hala bu masada oturduğumu bilmiyordum.
Rümeysa göz yaşlarını silmeden "Esra lütfen . Beni sen bari anla " dediğinde ben yavaşça ayağa kalkarken konuşmaya başladım "Ben olayların çok dışındaydım Rümeysa .Bu durumu ancak kendin çözebilirsin" dedikten sonra cafeden bende çıktım .

Taksi ile eve geldiğimde yavaşça eve girdim .
Evin içini dolduran annemin kahkaharı ile yavaşça salona doğru adımladım.
Annem bir adamla gözlerinin içine kadar gülerek konuşurken adamın yüzünü göremiyordum .
Yavaş adımlarla onlara doğru ilerlerken titrek sesimle konuştum.
"An-anne " dediğimde Annem aniden bana bakarken adam hala bana dönmemişti.
Annem "Ah .kızım geldin mi ?Bak burada kim var " dediğinde korku ile sırtı bana dönük adama baktım "Bülent amca " diye yarım ağız gülerek yanına gidip sarıldım . Babamın eski bir iş ortağıydı

Ne işi vardı bunun burada .

"İstanbul'a işi düşmüş . Bizi de ziyarete gelmek istemiş " dediğinde
" Ne güzel " diye cevap verdim ayıp olmasın diye . Niye ben bu adamı ilk gördüğümden beri sevmiyorum yahu .
Bülent amca " Biliyorsun eşimle ayrıldıktan sonra oradan oraya savrulup durdum Esma'cım " dediğinde oturduğum koltukta dikeldim.

Esma'cım derken .

Annem " Hayat bu Bülent . Her şer de vardır elbet bir hayır . Kızın ne yapıyor asıl " Annem Bengü'yü sorunca midem bulanmaya başlamıştı bile . Allahım bu Eroğlu'ların hepsinden tiksiniyorum .
Bülent amca ! " İyi işte nasıl olsun . İstanbul'a taşınmayı düşünüyoruz biz de . Onu güzel bi okula yazdırmak istiyorum " dediğinde annem aklımdaki şeyi yapmaması için bildiğim tüm duaları okumaya başladım . Ama Annem ağzını açınca hayal kırıklığına uğradım " Bizim okula yazdıralım ister misin ? Hem Esra ile de arkadaşlık yapmış olurlar " annemin son lafından sonra sinirle artık ayağa kalktım bu kadarı yeterdi.
"Benim okulda yeterince arkadaşım var Anne . Kimseyi istemiyorum Hayatım da " diye Bülent amca ya baktım özellikle hayatım da kelimesinin üzerine basarak söylemiştim.
Annem "Esracığım" diye bana kaş göz yapmaya başladığında gözlerimi devirerek " Afedersiniz ben odama gidiyorum " deyip merdivenlere yöneldim . Daha sonra aklıma gelen şeyle tekrar Bülent amca ile annemin yanına gittim .
Ve gayet kaba bi tavırla " siz kalkmıyor musunuz Bülent amca " dedim . Annemle ikisini yalnız bırakacağımı düşünmediniz heralde.

Annem "Esra . Kızım ne bu terbiyesizlik " diye ayağa kalkarken Bülent amca da ayağa kalkarak zoraki bi gülümseme ile " Çocuk haklı Esma'cım gideyim ben ayak üstü bi uğradım . " diye çıkarken bende hızla merdivenlere yöneldim .
Annemle tartışmak istemiyordum.
"Esra , derhal buraya gelip az önceki hallerinin hesabını vereceksin " annemin cümlesinden sonra hiç ona bakmadan " Şuan çok yorgunum. Sonra konuşuruz " deyip odama çıktım ve kapıyı kilitledim.
Annem eminim peşinden gelecekti.
Saniyeler sonra annemin sesi kapının ardından duyulurken oflayarak ayağa kalkıp kapıyı açtım.
Neden onca derdim varken ben bunlarla uğraşıyordum.