"Burada çalışıyordu ta ki kızı gidene kadar. Benim de yakın dostumdu."
"Peki numarası var mı?"
"Ah,olması gerek!"dedi eski bir defter açtı.Parmakları ile tarayınca bana numarayı verdi.
Numarayı aradım.Açan 35 yaşlarında bir kadındı. Alo
-Alo buyrun
Siz Bayan Waller mısınız
-Evet buyrun
Eviniz nerede acaba sizinle çok acil bir konuyu konuşmam lazım
-Kızım mı dediniz
Evet,galiba onu-
-Sea Caddesi 3.Ev
Peki sağolun!
Ev eski ama güzel bir evdi. Bembeyazdı aynı kar gibi.
*Ding Dong*Kapı açılınca beni annem gibi bir kadın karşıladı."Merhaba,ben Bayan Waller'a bırakmıştım."
"O benim.Siz telefonda arayan kız mısınız?"
"Evet!"
"Buyrun,lütfen içeri gelin!"
Kadın hemen beni salona aldı.Bir şeyler de ikram etti ve en sonunda karşıma oturdu."Kızımla ilgili olduğunu söylediniz!"
"Evet,sizden bir ricam olacak hikayeyi en baştan anlatır mısınız?"
"Pekala...Ben hamileydim.Bebek doğduktan sonra James ile anlaşamadık.Boşanmaya karar verdik.Daha sonra Kanada'nın Türkiye'ye işçi yollayacağı haberi çıktı.James,çocuğu da götürmek istedi ama ben izin vermedim.Kaçırdı onu.
Daha sonra trende kalp krizi geçirdi ve çocuk Türkiyede bir yetimhanede!"
"Peki kızınız ne zaman doğ-"derken telefonum çaldı.Teyzem arıyordu.
"Yaren neredesin?"
"Hiiiç geziyorum!"
"Tamam 6'da eve dönmüş ol!"
"Tamam,bb"
"Bb"
Derin bir nefes alıp"Evet,nerede kalmıştık?Kızınız ne zaman doğdu?"dedim.Kadın düşündü.
"12 Ocak 2003!Saat 10.30"
"Peki eşiniz nereliydi?"
"Iran!Bana iki de bir kızımın adını Farsça koyduğunu söylüyordu!"
Ne?Oha ama yuh.Inanamıyorum!
"P-peki çok teşekkür ederim!"derken yanağımdan yaşlar süzülüyordu. Koşarak evden çıktım ve bisikletime bindim.Bir yandan da Finn'i arıyordum."Finn hemen teyzemin evine gel!"
"Nede-"
"Gell!"diye bağırdım.
Eve gelince Finn'in çoktan geldiğini fark ettim.Kapıyı hızlıca açtım.
Salona doğru ilerledim.
"Sen bana bunu nasıl yaparsın teyze?"
"Neyi?"
"Evlatlık olduğumu neden benden gizlediniz?Öğrenmeyeceğim felan mı sanıyordun?-"
"Sen mi söyledin?"dedi Finn'e dönerek.Finn hayır anlamında kafasını salladı.Gözümden düşen yaşlara umursamadan"Sen de mi biliyordun?"dedim.Koltuktan kalkıp bana yaklaştı."Yaklaşma!"diye bağırdım."Kendin öğren istedim."
"Ha öyle mi Bay Wolfhard?"
"Bak gerçekten özür diler-"
"Bir dakika,Jack'i de sen ayarladın di mi?Doğru ya,ben ne kadar salağım!"
"Yaren,lütfen sakin-"
"Hatta beni araştırma yapmak için zorladınız!"
"Hepsi senin-"
"Benim iyiliğim için değil mi?Haha kandırmayın beni!"
"Yaren lütfen!"dedi ve ellerimi tuttu.
Ellerimi ondan ayırmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Bırakmıyordu lanet olasıca!
"Finn..."diye inleyince bana sarıldı.
Daha fazla dayanamadım ve ona yenik düştüm,pardon ona değil;
AŞKA♡
Teyzem de ağlıyordu.Ben de ağlıyordum.En ufak umrumda değildi Finn'in t-shirt'ünün ne kadar ıslandığı.Tek istediğim,ya da kafa taktığım;Neden benden bunu sakladılar?Neden?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nothing~Finn Wolfhard~
FanfictionD&C'nin cesaret kısmı gelince"Tamam şimdi Finn'e mesaj at!"dedi.Ona mal mal bakıp"Atsam ne olur zaten bakmayacak!"diye söylendim. En azından öyle zannediyordum.