Kkk. Şoktayım o nasıl masum bir tip Felix. Özür dilemene bile hayran kaldım.
Gerçi ben sana başlıca hayranım.
- Hazal kahvaltın bittiyse çıkalım.
- Ahh tabi.
- Oğlum bıraksana kızı yesin.
- Yemiş ya anne.
Ne oldu ki? Anlamadım. Felix'le çok mu ağır konuştum ki?
.
.
.
20 dakikaya kadar evime gelmiştik. Ama Felix yol boyu konuşmadı. Kılmış olmalı.
- Hadi in. Okil formanı giyin de gel okula gitmeliyiz, seni burada bekliyorum.
Bunlar söylerken bile yüzüm yerine cama baktı. Yonutulmamış kütük.
- Felix...benimle neden bu kadar mesafeli davranıyorsun? Üzgünüm belki biraz ağır konuştum ama amacım tabiki seni incitmek değild-
İşte söylediğiyle öldüm, öldüm, dirildim. Bu şaka mı?
.
.
.
Felix beni okula bıraktı. Sonra kendi okuluna gitti. Yani heralde, umarım.
Sırama vardığımda
- Hazal iyi misin?
- Ah Jeongin...
Deyip ona sarıldım, ağlıyordum gerçekten inanamıyorum.
- Ne oldu Hazal? Kim üzdü seni?
Ben cevap verememiş hala ağlıyordum.
- Hazal...
Deyip yanıma koştu. Bir anda boynuma atladı.
- Ahh iyi misin? Beden ağlıyorsun? Hangi piç kurusu seni ağlattı?
Evet bunları söyleyen Eun Sang bu çocuk ne zamandır bu kadar iyi?
Yalnız farklı olan bir şey var Hye Soo yok. Zaten olmasın şu an onu düşünecek durumda değilim.
- Ben...beni........Felix benden ayrıldı.
Diyerek bir anda istemsizce kollarım Eun'ın boynuna dolandı.
- O piçi öldüreyim mi?
- Ah saçmalama.
- Sen karışma velet.
Jeongin'e velet demesi sinorlerimi bozuyor. Eun'a öldürücü bakışlarımı sunduktan sonra
- Oh tamam üzgünüm.
- Felix'e bir şry yapma......hem ne zamandır böylesin?
- Bende bilmiyorum. Ama heralde son iki gündür.
- Varlığından haberin var mı?
- Evet. Ama keşke o Felix denen şerefsizin olmasaydı.
- Neden?
- O seni nasıl üzer?
Bunu cidden duygulu söylemişti.
- ...
- Oh üzgünüm. Sonra görüşürüz.
Deyip yanımızdan ayrıldı.
- Jeongin?
- Bende anlamadım.
.
.
.
Okul çıkışında telefonuma gelen mesaj ile irkildim. Belki bir umut Felix'dendir deyip. Ahh annem.
- Okul nasıl gidiyor kızım?
- İyi anne ama şu an müsait değilim sonra konuşalım.
- Peki bebeğim.
- Bye.
Felix artık sana nah mesaj atar Hazal.
Yurda gelmiştim, Jeongin getirdi.
- Biraz uyu olanları unutmaya çalış.
- Emin ol rüyama bile girer.
- Hazaal.
- Üzgünüm. Ne diyebilirim ki?
Sonra odama çıktım. Elimi yüzümü yıkadım ve uyumaya karar verdim.
FlashBack
- Felix...benimle neden bu kadar mesafeli davranıyorsun? Üzgünüm belki biraz ağır konuştum ama amacım tabiki seni incitmek değild-
- Ayrılalım.
İşte söylediğiyle öldüm, öldüm, dirildim. Bu şaka mı?
- Ne?
- Yanlış kişiye aşık olmuşum.
- Böyle küçük bir olay için mi?
- Ailem benim için önemli, gururum da......üzerini değiştir gel. Jeongin'e sana iyi bakacağıma dair sözüm var.
- ...
- Ama artık ortada böyle bir söz de olmayacak.
- Sadece sana güvenmeseydim bana yeterdi.
- Üzerini değiştir ve gel.
- Peki.
FlashBack And
Uyandım ve yine ağlıyorum. O konuşma aklıma geliyor sürekli.
- Hazal.
Odaya Jeongin'in dalmasıyla tepki olarak kucağımı açtım, oda bana sarıldı.
Sonra Soul'de geldi ve oda bana sarıldı.
- Üzülme Hazal.
- Ama Soul boş bir neden.
Ve sonra Jeongin'e daha sıkı sarıldım. Şu an Soul olsam çatlamıştım.
Demek ki aralarında sıkı bir güven var. Kıskandım. Ahh tanrım. Salak Felix beni ne diye yarı yolda bırakırsın ki sen?
.
.
.
Gece saat 01:48 ( Yazar : Yazarınız hep gece yarısı yazıyor da. ) dayanamayıp odasının önüne geldim.
Bir cesaret geliyor bu kapının önüne gelince, tam içeri dalacakken...
- Ahh Hazaaal....Hazal affet ıhııhııhı...
Felix ağlıyor benim yüzümden. Asıl sen affet sevgilim.
Birden içeri dalınca, içeride yatağının yanına çömelmiş kollarını yatağın üzerine koymuş yaşlı gözlerini gözlerime kenetlemiş bir Felix ile karşılaştım.
- Hazal?
- Bunu bize yapma...
- Özür dilerim (미야네 오빠 ) Anlayan anlar.
Felix'in kollarını belime sardığını hissettiğimde bende kollarımı boynuna doladım.
- Özür dilerim.
- Asıl özür dilemesi gereken benim fazla abarttım. Hem de çok ağır konuştum....Bir teklifim var.
- Nedir?
○
○
○
○
○
○
○
○
Teklifi yb de öğrenirsiniz. 1-2 güne yb.........Seviliyorsunuz💜💜💜💜💜💜💜
