love is love

$15

Şirkette oturmuş bütün sıkıntısıyla Yoongi, Jimin ve Jungkook'u izliyordu Taehyung. Sitilistler Jungkook ve Jimin'in peşinde koşturuyor Yoongi kendi kendine elinde ki kalem ile masaya ritim tututuyordu.

Taehyung ise şarkı mırıldanmaya başlamıştı. Burada olmasının tek sebebi tabii ki de Min Yoongi'ydi.

Ama gözle görülür de bir yeteneği vardı. Sesi insana huzur veriyordu. Onu dinlemekten keyif alan bir sürü insan da vardı ayrıca.

"Beni izlemeyi bırakır mısın artık?" Yumuşak sesiyle konuştu Yoongi.

Kısa süreli gözlerini kapattı Taehyung ve kafasını başka yöne çevirdi.

Bugün pek iyi hissetmiyordu o yüzden Yoongi'ye sataşmıyordu.

Yoongi genç olanın onun dediğini yapmasına şaşırsada belli etmedi. Önünde ki kalemle oynamaya devam ederken dayanamayıp sordu.

"Neyin var senin?" Odada sadece Yoongi ve Taehyung vardı. Diğer ikili sitilistlerle ve makyözlerlerle cebelleşiyorlardı.

"Bir şeyim yok." Diye yanıtladı onu Taehyung. İçinde anlamdıramadığı garip bir his vardı. Üç ayı devirdiği hyungu ile hâlâ normal bir konuşma içerisinde olmaları onu arada bu depresif hallere sokuyordu.

Ona olabildiğince iltifat ediyor her fırsatta sevgisini belli edecek sözler söylüyordu. Ama büyük olan ya çevrimdışı oluyor ya da konuyu değiştiriyordu.

Dışarıda ne kadar daha iyi konuşurlar kaynaşırlar gibi gözüksede sanalda daha samimiydi Yoongi. Çünkü şirkete her geldiğinde gördüğü Hoseok'un suratı Taehyung'a yaklaşmasına engel oluyordu.

Bunun elbette ki farkındaydı Taehyung. Ama bozuntuya vermiyordu çünkü bunu dile getirirse Yoongi yine biz sevgili değiliz. Karışamazsın gibisinden sözler söyleyip Taehyung'ı üzecekti.

"Yoongi sıkıldım ben." Dedi sarı saçlı genç, daha geçen gün saçlarını boyatmıştı ve eskisinden daha açık bir sarı olmuştu. Ama tekrar boyamayı düşünüyordu.

"Ben senden büyüğüm velet düzgün konuş."

"Ya onun sırası mı şimdi? Sıkıldım diyorum."