Br(ok)en

chapter three. different

C h a p t e r - T h r e e

Na de hele weekend de telefoontjes en berichten van Jessie te hebben genegeerd. Wist ik dat toen ik vandaag op school kwam, ik haar hoe dan ook toch onder ogen zou gaan komen, of ik dat nou wou of niet.

"Harry?" Hoorde ik Jessie stem naast me voorzichtig zeggen. Ik doe mijn kluisje zachtjes dicht om vervolgens in haar hazelnootbruine ogen te kijken. "Hey" antwoord ik. Ze sloeg haar armen over elkaar heen. "Waar was je op het feest? En waarom nam je je telefoon niet op de hele weekend" vraagt ze, en ze kijkt me doordringend aan.

"Ik voelde me niet zo lekker" antwoord ik alleen. "Oh, dat had je toch kunnen zeggen? Je was ineens weg" zegt Jessie op een teleurgestelde toon. "Misschien had ik dat kunnen doen als je niet te druk bezig was om met River te dansen" zeg ik, en ik versterk de grip over mijn tas die ik over mijn schouder heb hangen.

"Je hebt het gezien?" zegt ze alleen. Ik knik even. Er viel een stilte tussen ons, en de bel ging luid door de gang. "Ik heb Bio nu, dus ik zie je later" zeg ik en zonder dat ik Jessie nog iets laat zeggen maak ik een weg door de gang naar mijn lokaal.

* *

In de pauze ging ik een eindje verderop de  tafel zitten dan waar mijn vrienden zaten. Hoe hard ik ook mijn muziek had staan, River kwam er op de een of andere reden altijd bovenuit. 

“En weet je wat ze zei?” “Nee wat zei ze?” “Ja. Natuurlijk. Ik ben niet voor niets River Stevens” Ik zucht even bij het horen River’s opschepperij. Ik kende hem al jaren, maar de laatste paar maanden was hij erg arrogant geworden.

“Harry gaat het wel met je?” vraagt Mason  Ik merk op dat hij, inclusief mijn vrienden me aankijken. “Goed. Wat moet er zijn dan?” vraag ik. “Je zit niet bij ons” zegt Felix en hij kijkt me vragend aan. “Ik probeer Aardrijkskunde door te nemen voor de proefwerk van morgen, maar misschien moet ik dat toch thuis doen” zeg ik. Mijn vrienden beginnen te lachen. “Sinds wanneer geef jij om je cijfers?” vraagt River.

“Sinds ik vier onvoldoendes gemiddeld sta vanwege voetbal” zeg ik. “Oké oké ga maar leren, maar kom je dan wel vanmiddag naar Subway?” vraagt River. Ik knik even voordat ik mijn tas pak. Mijn vrienden zijn weer druk in gesprek en letten niet eens meer op mij. Zonder nog iets te zeggen loop ik richting de parkeerplaats.

Ik trek mijn portier open en stap in.  Als ik iemand tegen mijn autoraam hoor tikken kijk ik op, en zie Jessie staan. Ik open de portier en ze kijkt me aan.  "Ben je nog boos?"  vraagt ze. "Ik ben niet boos. Ik had het gewoon niet verwacht van jou" zeg ik. “Het betekende echt niks Harry, echt waar” zegt ze, en ik zag dat ze het meende. Ik trek haar naar me toe voor een knuffel. “Ik weet het” antwoord ik.

Als we elkaar zachtjes loslaten drukt ze een kus op mijn lippen. “Waar ga je heen eigenlijk, je hebt toch nog les?” vraagt ze, en ze speelt met een krulletje in mijn haar. “Ja, ik ga even naar huis. Ik moet namelijk leren” zeg ik. Jessie begint te lachen. “Jij leren?” Ik grinnik even. “Hoezo verbaasd dat mensen zo?” zeg ik. Ze schud lachend haar hoofd. “Heb je hulp nodig?” vraagt ze dan. Ik schud mijn hoofd. “Als jij en ik in een ruimte zitten komt er niks van leren af” zeg ik. Ze knikt begrijpelijk.

“Wat dacht je ervan om dan na het leren af te spreken?” stelt ze voor. “Ik heb met de rest afgesproken, maar jij mag ook wel komen” zeg ik. Ik hoor de bel in de verte gaan. “Oké dan zie ik je vanmiddag wel weer” zegt ze en ze drukt weer een kus op mijn lippen voordat ze snel weer richting school loopt. Ik trek mijn portier dicht en rijd de parkeerplaats uit.

* *

“Is er nog iets anders wat jullie willen bij bestellen?” zegt de serveerster in de Subway. “Bestel jij maar voor mij” zegt Jessie die onder mijn arm is genesteld. “Kunnen we jou ook bestellen” zegt River, die de serveerster wat knipoogjes geeft. Ze begint te giechelen en loopt weg. “River als je zo doorgaat stopt het hele personeel vanwege jou” zegt Jessie.

“Je bent gewoon jaloers dat ik niet met jou flirt” zegt River, “Geef maar toe” Jessie begint te lachen en drukt een kus op mijn wang. “Ik heb jou niet nodig als ik Harry al heb” zegt Jessie. “Ahw wat schattig” zegt Felix. “Echt een enig stelletje” zegt Mason grijnzend.

 Ik grinnik even en richt mijn aandacht op de jongen die de Subway in komt lopen. Ik herkende hem vrijwel meteen. Het was Luca, de jongen die me had geholpen met mijn auto. Hij gaat in de rij aan de kassa staat totdat onze blikken elkaar kruizen en hij mijn richting op komt lopen.

Mijn vrienden kijken vrijwel meteen op naar hem en bestuderen hem van top tot teen. “Jij ook hier?” zegt Luca. Ik knik even. “Dit is onze standaard hang plekje” zeg ik. Luca stelt zich even voor aan iedereen en River heeft hem zelfs aangeboden om bij ons te komen zitten.

* *

“Jij bent echt een toffe gozer, Luke” zegt River. “Luca” verbeter ik hem. Luca kijkt me even aan en glimlacht. “Mijn vader wou mij eerst zo noemen, maar mijn moeder heeft blijkbaar de strijd gewonnen” zegt Luca. “Vrouwen ook altijd” zegt Mason. “Ja, vrouwen” zeg ik tegen Jessie. “Het is maar goed dat ik daar niet op val” zegt Luca.

Er viel gelijk een stilte aan tafel. “J-je bent homo?” zegt River vol ongeloof. Luca kijkt iedereen stuk voor stuk aan. “Ja, is daar soms iets mis mee?” vraagt hij. “Nee natuurlijk niet, toch jongens?” zegt River, en hij doet z'n best om zo cool mogelijk over te komen. Mason en Felix schudden hun hoofd alleen als antwoord. Luca richt zich dan op mij en Jessie en wacht op antwoord.

“Nee, je mag houden van wie je wilt” zegt Jessie. “Eh - daar ben ik mee eens” mompel ik zachtjes. Luca glimlacht even. “Dat is mooi om te horen. Ik moet er weer van door. Ik zie jullie misschien nog wel eens?” zegt hij als hij opstaat. “Ja vast wel" zeg ik. Hij schenkt iedereen nog een glimlach voordat hij wegloopt.

“Blij dat die flikker weg is” zegt River als Luca weg is. Ik kijk op van zijn woorden. “Ja, wat denkt hij nou weer. Dat homo zijn oké is in deze stad?” zegt Felix. “Ik dacht dat jullie het oké vonden?” zeg ik verward.

Mason schud zijn hoofd. “Ik hoef die jongen niet meer te zien, straks krijgt hij gevoelens voor me of zo iets” zegt hij met een walgend gezicht. “Jullie gedragen je overdreven” zegt Jessie en ze pakt haar jas op. “Waar ga je heen?” vraag ik verward. “Ik wil naar huis. Ga je ook?" Ik knik even, Jessie loopt voor me uit en ik zeg de jongens nog gedag voordat ik achter haar aan loop.

* *

Na Jessie naar huis te hebben gebracht reed ik weer terug naar huis. Het eerste wat ik deed toen ik thuis kwam was een warme douche nemen en me omkleden in schone kleren. Ik liet me daarna op mijn bed vallen en zat wat rond te kijken op Facebook. Ik hield niet echt van Social media, wat is het nut als je elkaar ook persoonlijk kunt spreken?

Ik klik op mijn profiel en zag dat mijn vriendenaantal al gestegen was naar 976 vrienden. Het was raar om zoveel vrienden te hebben terwijl ik een groot deel niet een persoonlijk heb gesproken. Ze voegen me alleen maar toe omdat ik de aanvoerder ben van Red Hawks. Voor hun ben ik niks meer dan #11.

 Ik hoorde geklop aan m’n deur en zag mijn vader  in de deuropening staan. “Wil je ergens over praten?” vraagt hij. Dat was het enige wat hij vroeg als hij een paar dagen was weg geweest.

 “Nee, het gaat goed” zeg ik. Hij knikte langzaam en deed de deur weer dicht. Ik voelde hoe moe mijn ogen waren, dus ik vergrendelde mijn telefoon en legde hem neer op mijn nachtkast.

 Als ik net mijn nachtlamp wil uitdoen zie ik mijn telefoon oplichten. Ik laat mijn ogen snel gaan over de sms’je die ik zojuist heb ontvangen.

 Het was leuk om je weer te zien, we moeten snel weer iets afspreken :)

 Luca 

 Ik voel een golf van warmte door mijn lichaam heen die ik niet in woorden kan uitleggen.

Luca was anders dan mijn vrienden en niet zozeer omdat hij homo is. Hij was interessant, en ik wou hem graag beter leren kennen.

Dat moeten we zeker, laat me maar weten wanneer je kunt oké? :)

Harry