chapter one. alone

1.3K 115 19
                                    

C h a p t e r - O n e 

Ik kreeg de bal toegespeeld van Mason. "Paas naar mij Harry!" riep River die helemaal aan de andere kant van het veld stond. Als ik zie dat hij even later word verdedigd door iemand van de andere partij begin ik te rennen met de bal. "Als aanvoerder Harry Styles binnen dertig seconden scoort dan zijn de Red Hawks wederom de kampioenen van deze voetbalseizoen" zegt de scheidsrechter. "Dertig seconden" gonst er in mijn hoofd. Ik heb nog minder dan dertig seconden om te scoren..

Ik trek een sprintje naar de goal toe, gevolgd door een aantal spelers van zowel mijn eigen team als de tegenpartij. Mijn focus lag nu op de goal die ongeveer zes meter van mij verwijderd was. "Nog 10 seconden" riep de scheidsrechter. "Kom op Harry je kunt het" riep Felix. Ik knikte even naar hem. Hij had gelijk ik kan het wel en ik legde mijn focus weer op de goal. "9..8...7" hoorde ik de publiek aftellen. Ik slikte even en verzamelde al mijn kracht bij elkaar en hief mijn been langzaam omhoog. "4..3..2-" en ik schop de bal richting de goal.

Ik kneep mijn ogen zachtjes dicht omdat ik niet wist of ik wel of niet had gescoord. Maar de hysterische geschreeuw die daarna volgde en mijn teamgenoten die me een voor een op me sprongen gaven mij het idee dat ik zojuist heb gescoord. 

"De Red Hawks zijn seizoenskampioenen. Gefeliciteerd!" zegt de scheidrechter. 

Ik voel hoe ik word opgetild en door mijn teamgenoten de lucht in werd gehouden. "Harry. Harry. Harry!" werd er door iedereen om me heen geroepen. Ik voelde me geweldig op dit moment. Al juichend droegen mijn teamgenoten mij naar de kleedkamers.

"Als ik de kleedkamer verlaat zie ik Jessie staan. Jessie is mijn vriendin sinds acht maanden. "Je zag er zo goed uit op het veld" zegt Jessie, en ze slaat haar armen om mijn nek. "Jij ziet er anders nu ook goed uit" zeg ik. Ze grijnst even en drukt een kus op mijn lippen. Met mijn arm om haar heen geslagen lopen we richting de parkeerplaats en rijden we naar mijn huis toe.

Nadat Jessie zei dat ze vliegensvlug naar huis moest, omdat ze iets moest regelen. Was ik alleen thuis, zoals altijd eigenlijk. Mijn moeder is al een tijdje geleden overleden aan gevolgen van een tumor. En na mijn vaders rouw periode heeft hij een baan aangenomen zodat hij de schulden kon afbetalen die we aan mijn moeders behandelingen over hebben gehouden.

Mijn vader probeert me zoveel mogelijk te steunen, maar zijn werk heeft sinds een tijdje altijd al voorrang gehad. In onze laatste gesprek vertelde hij me nog hoe trots hij op mij was, en dat hij blij was dat ik eindelijk gelukkig was na de dood van mijn moeder.

Maar dat was het punt. Was ik eigenlijk wel gelukkig?

Ik schrik op uit mijn gedachten als ik mijn telefoon hoor trillen die naast me ligt. Ik pak hem op en zie dat ik een Facebook notificatie heb.

Jessie Wales heeft je uitgenodigd voor het evenement Victory Party Red Hawks.

Nieuwsgierig klik op de evenement en lees wat er bij de informatie staat.

Hi everyone, 

Dit word een feest ter ere van Harry en zijn voetbalteam die opnieuw weer kampioen zijn geworden. En laten we eerlijk zijn dat we zonder Harry en zijn voetbaltalent nergens waren. Dus we gaan het extra groots vieren bij mij thuis. Hierbij nodig ik dus iedereen die ik heb getagd, morgen avond vanaf 20.00 bij mij thuis. You all better be there, en jij natuurlijk ook Harry Styles :)Jijzelf, River Stevens, Ian Bennet en 63 anderen zijn getagd. 

Ik gooi mijn telefoon naast me neer op mijn bed.

Dit was misschien wel de eerste keer dat ik geen zin had in een feest.

* *

oké ik heb hier verder niet al te veel aan toe te voegen, het verhaal gaat nu beginnen i guess. ik moet nog wel even kwijt dat de hoofdstukken niet super lang worden hoor. Ik hoop dat dit het lange wachten waard was want ik vind het persoonlijk niet echt goed.

ik wil iedereen trouwens bedanken voor de leuke en lieve reacties; ze geven me nog meer motivatie om dit verhaal af te maken en hopelijk gaan jullie het leuk vinden :) X 

oh and please tell me if you don't  like it okay? 

Br(ok)enWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu