Doktor üzgün bir şekilde ameliyat kapısında bekleyen korumalara 'Hastayı kaybettik.' diyip uzaklaştı. Bunu öğrenen korumalardan biri hemen çocuğun annesini arayıp bilgilendirirken diğeri ise çocuğun ameliyat kapısından geçmeden önce dediği şeyleri yapmaya başladı. 'Eğer ölürsem yatağın yanındaki mektubu Jimin ve Jungkook'a ulaştır. Mektubun hemen yanına bıraktığım telefonumun şifresi 0410. Açtığın anda biriyle yazışmalarım çıkacak karşına. O kişiye öldüğüm haberini ver. Bir de son olarak Twitter'daki profil fotoğrafımı değiştirip güzel kasımpatı fotoğrafı koy. Lütfen.'
Anne oğlunun öldüğünü öğrenince sinirlenip toplantı masasını yıkmıştı. O bencil çocuk için milyonlar harcamışken nasıl ölebilirdi? Sakat bile kalsa yaşamak zorundaydı.
Öte yandan Jimin ve Jungkook gözyaşları eşliğinde kendilerini suçluyorlardı. Ne yapıp edip öğrenmeleri gerekirdi çocuğun hastalığını. Bir anda kendilerinden nefret ettiğini söyleyip uzaklaşan çocukla daha çok ilgilenip hayata bağlanmasını sağlamalılardı. Ellerinde olmadan kendisi yüzünden olduğunu düşünüyordu ikisi de...
Küçük kelebek ise, aniden kendisine gelen mesajla kaldığı yetimhaneyi ayağa kaldırıp yorgun düşene kadar, kimsenin 'Yoongi! Kendine gel!' bağırışlarını önemsemeden feryatlar etmişti. Daha sonra da yarı baygın şekilde kapının arkasında sessiz gözyaşları dökerken karar vermişti. Çocuğun son isteğini yerine getirecekti. Onun için de yaşayacaktı. Çünkü o umutsuz çocuk, herkesten daha çok yaşamayı hak ediyordu.
Çocuk ise, gülümsemişti son kez. Arkasında bıraktığı 3 kişinin kalplerinde açtığı o derin yarayı fark etmeden...
__________
Son!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kasımpatı // taegi✔
Conto~Tamamlandı Ben Taehyung. 7 yıldır anlık bir ölümün kafesinde, avuçlarında hayallerinin kırık parçalarıyla köşeye sinip sonsuz uykuyu bekleyen çocuk...