CHAPTER 67
(Pag usbong ng katotohanan)
KIM'S POV
"Naalala mo pa lahat Kim yung mga chat mo saakin? Naalala mo pa ba nung binawalan ka ng mga magulang mo na makipagsapalaran saakin dahil sa utos ng mga magulang ni Gil dahil ayaw nilang mabagsak ang company nila kontra saamin? Sad to say. Pinaghirapan kong umasenso Kompanya namin". Sabi ni Arrshy.
Unti unting, Bumalik ang aking isipan sa Nakaraan nung ako ay 18 pa.
!FLASHBACK!
"Anak sabing huwag kang makipag chat sa kaniya eh. Kung ano yung gusto namin sundin mo dahil yan yung ikakabuti ng buo mong pagkatao!!!". Malakas na singhal ni Papa saakin.
FLASHBACK END
Hindi ko makita ang mukha ni Papa ng maayos. Hindi ko alam bakit parang may mali sa pag alala ko.
"Keshy, Mahal ko si Gil? Siya ang tunay kong Mahal okay?". sabi ko kay Arrshy. At tinignan siya, samantalang itim na itim na ang kaniyang mga mata dahil sa luha na dumaloy sa kaniyang eyeliner.
Tumawa naman ito at saka sumeryuso na naman.
"Hindi Kim eh!!! ako lang iyong mahal ehhhh! ako lang iyong mahal!!!". malakas na sigaw niya sakin na tiyak ikakabingi ng lahat. Biglang sumigaw sina Gil at si Shella ng bigla niyang ipinutok ang baril sa itaas.
"Please Keshy, Gusto ko na yung Keshy kong matagal ko ng kasama, Yung keshy kong maganda, Yung Keshy kong palagi akong chinachat ng mabuti! please lang wag kang magbago Kesh". iyak na sabi ni Gil kay Keshy. Samantalang si Keshy ay tumutulo na din ang mga luha.
"Ngayon mo nalang ba hihingin ang pagiging dati ko, Kung matagal na matagal na akong nagbago?". Tanong ni Keshy kay Gil. Napahawak naman sa ulo si Gil at tumingin kay Keshy.
"Im so sorry Kesh, Mahal ko siya eh. Mahal ko si Kim!!! Mahal na mahal ko si Kim ehhhhhh, at mahal din ako ni Kim". Humagolgol na sabi ni Gil kay Keshy, Mas lalo akong nasaktan sa kinahihinatnan ng dalawa. Ayaw kong makitang umiiyak yung taong mahal ko.
"Sabihin mo Kim na ako lang mahal mo, Sabihin mo Kim!!!!". malakas na sigaw ni Keshy saakin munit wala akong intensyong saktan siya lalo upang papaasahin ko siya sa naramdamang hindi ko naman naramdaman.
"Im so sorry Kesh, Mahal ko si Gil!!". sabi ko.
Namuo naman ang kamao sa kaniyang mga kamay. Ang kaniyang Kamao na nakahawak sa baril ay nanginginig dahil sa galit. Bigla bigla niyang itinutok kay Gil ang baril, Ang baril na wawasak sa buo kong buhay kung maiputok man kay Gil.
Tumingin ako kay Gil at ngumiti ito saakin. Ang ngiting nakakapagpakirot saaking puso. Ngiting punong puno ng sakit, Ngiting Luhaan. Parang nag slow motion ang lahat ng aking natignang mga bagay.
Itinutok ni Kesh ang baril kay Gil at nanlaki ang aking mga mata nun.
Ayaw kong mamatay si Gil, Ayaw ko pang makita siyang nasa kabaong natutulog. Ayaw ko pag makitang nakadamit siya ng napakaputi. Ayuko pa!!!
"Huwag mong gawin iyan!!!". malakas na sigaw ko kay Kesh munit tumingin lamang ito saakin at ngumiti.
*TOOOGGGSSSSSS*
⊙_⊙
"Shella!!!!!!!!!". malakas na sigaw ni Gil.
*TOGGGGSSSSSS* nang tinignan ko si Keshy ay dugoan na ang kaniyang braso. Habang si Shella na nakaharang kay Gil ay wala ng galaw na naibibigay. Nakabukas ang mga mata, ang dugo sa bibig nya, at Ibinigay ni Shella ang huling Hangin na nagamit niya.
Bigla akong tumalikod dahil sa dugo. Munit nilakasan ko ang aking buong puso upang hindi ma apektohan sa dulot ng pagkatakot ng dugo.
Tinignan ko si Keshy na wala ng malay, Tinignan ko ang direksyon ng pangalawang putok at bumungad saakin ang mga pulis..
May isang Babaeng kinapopootan ko nuon na biglang pumunta kay Abegil at Yinakap siya.
Isang batang bakas ang takot sa mga mukha at nagdudulot ng aking kasiyahan.
Si Meg! Tinignan kong si Anna na nagaalala at tumutulo na ang luha ,
"Bunso!!!! Tama na yan, ibigay natin yan sa Abulansya!". sabi ni Anna kay Gil.
Parang ang lahat ay isang napakalaking illusyon. Na hindi ko man lang kayang tanawin kung nasa realidad ba ako o wala.
Umiyak si Meg dahil sa nakita niyang hiyawan ni Gil.
"Shella, Please!!!! Magising ka Please!!!". pakiki usap ni Gil kay Shella. Ang patay ay patay na. Ang buhay ay buhay pa. Patuloy ang kaniyang iyak kay Shella...
Tumalikod ako sa kanila at parang walang ganang naglakad patungo sa labas. Naglakad ako tungo sa pinto na parang naglalakad na walang lakas kahit maliit lang man.
May mga Ambulansya, May mga Pulis.
Dali dali akong hinawakan ng mga Red Cross, at tinanong kung okay lang ba ako?
Slow motion ang kanilang mga Ginagawa samantalang ako ay sa liwanag ng araw lamang nakatingin.
Kay Liit ng kanilang mga boses na hindi kayang pakinggan ng aking mga teynga.
"Kimmmmm!!!!!". malakas na sigaw ni Gil mula sa likod ko.
Ngayong alam ko na. Mahal kita munit nagsisinungaling ka.
Mahal kita at itoy hindi dahilan upang talikuran ka.
Patuloy akong naglakad ng naglakad papalabas.
"Kimmmmmm!!!!!". malakas na sigaw niya saakin.
Lumingon ako sa kaniya at tinignan siya, Ngumiti ako sa kaniya ng napaka sarkastiko.
"Mahal na mahal kita, Mahal na mahal kita Kim!!!!". sabi niya saakin, Tinignan ko sya at bigla syang lumapit saakin.
Hindi ko sya pinapalapit masyado ni pinayakap kung hindi niya ma ipapaliwanag saakin lahat.
"Maam Abegil!!!". sigaw ni Ena at Rikka. Mas lalo akong nagugulohan sino nga ba ako? at sino siya sa mundong ito?
"Its time for you to explain!!! akala ko ako lang yung nagsisinungaling sayo at nagtatago na bilyonaryo ako munit mas matindi ka pala sakin Gil". sabi ko at patuloy na tumulo at bumagsak ang luha ng kalungkotan.
"I know Kim. I know, Pero Kim... Listen to me, I can explain to you all this". sabi nya saakin na bumabagsak pa ang mga luha.. Huwaw! Kung ma eexplain mo nga to lahat.
"Sige Go!!! Explain kana". ako
BINABASA MO ANG
Accidentally Got Pregnant by a Billionaire Man
RomancePapano kung nabuntis ka ng isang taong Pinakamamahal mo? Ang mas malala pa dyan ay wala kayong panggastos dahil siya ay anak lamang ng Mahihirap na Pamilya. Sa Likod ng kaniyang buong pagkatao, May malagim na nakatago, Ang katotohanan na matagal na...
