CHAPTER 18KIM'S POV
"Ku.....kuya may byahe po tungo sa bohol?!". tanong ko sa cashier
"wala po sir, wala pong byahe tungo sa Bohol, Dito po tungo sa Cebu meron tas Cebu to Bohol".
ahhhhh ganun pala, sure ako andito lang yun sila
"ahm kuya, may nakita po kayong babae na may dalang bata po na bumili ng tickets dito?". tanong ko sa cashier
tumaas naman ang kilay nito
"sa dami dami pong mga bumibili dito ng tickets di ko namalayan eh siguro marami na ang bumili ng kagaya ng taong sinasabi mo". mahaba haba nyang litaniya saakin
kaya, oo nga, ang bobo ko talaga
"kailan po ang byahe Dito to Cebu po??". tanong ko sa kaniya
tumaas naman ang kilay neto
"kaninang madaling araw pa po, nakaalis na, ngayong mamaya din ba byahe na naman". siya
huh??!!!! did he mean?? na?!
nakaalis na sila?!
"so did u mean na na nakaalis na sila?". malakas na tanong ko
lumaki naman ang mga mata nito
at nagtatakang tinignan ako"a-anong?! n-nakaalis na?!". nauutal na tanong din niya saakin
ano bang kinalaman ng taong to Kim sa Pamilya mo wag kang masyadong magpaka bobo
"ahhhh wala, sorry". ako
then i smiled at him at iniwan nalang
"i need to find them, bullshit this day, dammmnnnn!!!!". inis na sigaw ko
"ooyyyyy gwapo ouhhhh". babae
"oo nga".
"hala ang cute niya".
"oy oo nga sana nga siya nalang ang mapapangasawa ko".
"no way, siya ay dapat para saakin".
"di kaya, ako kaya ang hinahanap niya".
"assuming ka lang masyado, dahil ako ang hinahanap niya".
"stoooppppp!! u sluttttt!!!". inis na sigaw ko sa kanila
naglakihan naman ang kanilang mga mata
tsk, mukang nakakakita ng multo, bat ba kase ang iingay ninyo nakaka irita kayo
"ahyyy". sila
"tsk". ako
i need to find them, bat ba kase may alam pa kayong Bohol, bohol, ano bang mayron jan
tumakbo ako tungo papasok sa terminal, eh wala man lang akong dalang pagkain, ni damit, san ako kukuha ng mga damit ngaun?
"may bag po sir?". tanong ng guard saakin
tumaas naman ang dugo ko sa sinabi nya di ko alam munit tumaas ang dugo ko
"may nakita kabang bag huh?!". pasinghal na sabi ko
lumaki naman ang mata niya
tanga ka ba ha?
"so-sorry po sir". nauutal na sabi nya
"walang ano man". ako
agad naman akong pumasok sa terminal at ng bigla akong
hinarang ng isang guard
"si-sir may terminal fee na ho ba kau?". tanong niya saakin
ano ba nagmamadali ako
"wala pa bakit?". tanong ko sa kanya
i used my force para maka pasok pero di pa din obra eh lakas ng guard na to
"okay fine. san ba ang terminal fee dito??". i asked him sarcastically
at tinuro nya naman ang cashier side.
"ouhhhh great". at nginitian sya ng sarkastikong ngiti
dapat ako prinsipe dito, ako dapat paglilingkuran ninyo
tsk.
maliban nalang pag ang aking Prinsesa na pag makatapat sa Prinisipe.
tiyak!! Walang wala ako..napatawa naman ako ng napatawa sa iniisip ko
what if magiging ASAWA ko talaga kita Abegil?
napatawa ako at ngumiti ngiti
"si-sir ok kalang ho ba?". tanong ng cashier sakin at nabuhayan ako sa tunay na mundo
fckkkkk dammnn nakakahiya
"ahhhhh oo, oo". ako
"ilan ang Bayad sa terminal fee??". tanong ko sa kaniya
"100 po". cashier
"ahhmmmm sige, daglian mo". ako
"sige sir". siya
ang tagal yan ba madali mo?
"salamat sir". siya pagkatapos inabot ang aking sukli
"walang ano man". ako
at kinindatan sya, alam kong kinilig yun, ngumiti ngiti eh tas sinuntok suntok ang kasamahan nyang babae
tsk. mga babae talaga
madali lang lokohin
"ouhh heto may terminal fee na ako, so ano na ngayon?". i asked the guard na humarang sakin kanina...
"pwede na ho kayong pumasok". siya
tsk ano ako tanga
"malamang". ako
dali dali akong Tumakbo sa loob ng terminal,
"hoooyyyy". sigaw ng isang guard
di ko nalang sila pinakinggan at patuloy akong tumatakbo
"hoiiiii ikkaawww, hinto kundi babarilin kita". guard
ano inaakala nila saakin magnanakaw, ano naman ang nanakawin ko dito
"ano kala mo sakin magnanakaw nagmamadali ako hoy, at saka dammmnnnn. anong hoy hoy di mo ba ako kilala? I am Kim Yen Chang, Anak ng Napakayamang tao". ako
di naman nagbago ang muka nya
"palusot". sarkastikong sabi nya saakin
huuuwwaaatttt??!!! like faaakkkkkkk this.
anong palusot???
"anong palusot?". tanong ko sa kaniya
"tsk, sige na pwede kanang tumakbo". siya
tsk, ayan magpakumbaba ka talaga
di mo alam ang binabangga mo
*Oooonnngggkkkkkkkkkk*
"wala naman bang sasakay?".
"sige na byahe na!!!!".
dinig kong boses
like??? WHATTTTTT!!!!!
"WWAAIIIITTTTT". Sigaw ko
(๏_๏)........Ako
~~~~~~
BINABASA MO ANG
Accidentally Got Pregnant by a Billionaire Man
RomansaPapano kung nabuntis ka ng isang taong Pinakamamahal mo? Ang mas malala pa dyan ay wala kayong panggastos dahil siya ay anak lamang ng Mahihirap na Pamilya. Sa Likod ng kaniyang buong pagkatao, May malagim na nakatago, Ang katotohanan na matagal na...