ცხოვრება სურპრიზებითაა სავსე 😶💛

თავი 5

-შუგა, მშობლები გყავს?_ჰკითხა ჯიმინმა იუნგის, ცხვირზე საბანი მიიფარა და ბიჭს მიეკრო.
-კი. რატომმკითხე?
-არაფერი, უბრალოდ.
და როგორი შეგრძნებააა როცა ორივე მათგანს ერთად ხედავ, ბედნიერებს და ჯანმრთელებს? როგორია როცა დილით დედა საუზმეს გიმზადებს და მამა საჩუქრებს გჩუქნის?_მოჩის ეს სიტყვები ბავშვობიდანვე აწუხებდა, მაგრამ ვერ ბედავდა ვერავისთვის თქმას. ზედმეტად მორცხვიიყო.
-მმმეეე... არვიცი.
ჩემი მშობლები საზღვარგარეთ არიან, კომპანიის საქმეებზე. ამიტომ, 5წლიდან მარტო ვვახშმობ... არც საჩუქრებს არვიღებ მათგან, რადგან ვიცი ისინი კი არა მათი მდივანი მიგზავნის, ვინაიდან ვეცოდები.
და საერთოდ რატომ მისვამ ამ დებილურ კითხვას?? _შეუღრინა შუგამ.

-მე მხოლოდ მამა მყავს და ისიც ლოთი... დედა არასდროს მინახავს, როგორც ვიცი სტრიპტიზიორია და ვიღაც კაცთან ერთად გაიქცა მალდივებზე, როცა 3ის ვიყავი. _უუუუჰ.სიცივისგან აკანკალებულმა ამოიხვნეშა.
-მგონი წვიმამ გადაიღო. არგინდა სადმე წავიდეთ?
-აუუუკიიიიიიი \^.^/
-მაშინ გაემზადე და დაბლა ჩამოდი, მარწყვო.
-კარგი, ახლავე.
Jimin's pov:
მინდოდა დიდი შთაბეჭდილება მომეხდინა მასზე, ამიტომ თეთრი, ნახევრად გამჭვირვალე პერანგი და დაახეული(უფრო სწორად დაგლეჯილი)  ჯინსი ჩავიცვი.
ჩემი ბრჭყვიალა ჟაკეტი მოვიცვი, შუგას საყვარელი სუნამო დავისხი და დაბლა ჩავედი

-ოუუუუუ ჯიმიიიიინ!ისევ ჩემი ჰორმონების გააქტიურებას ცდილობ და გამოგდის კიდეეეეც.
-მოკეტე)))_ვუთხარი და შევუბღვირე.
-რა საყვარლად თქვი მოკეტეო^^ იცოდე ეგრე საყვარელად მოქცევას თუგააგრძელებ ვერგადამირჩები.
-მოკეტე და მანქანა დაძარი, თუ შეიძლება. მამიკო:)
შუგამ ნერწყვი გადაყლაპა, მანქანაში ჩაჯდა და ჯიმინს გახედა. ბიჭს ეშმაკური ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე.
   Yoongi's pov:
რაღაცას აპირებს ეს იდიოტი_ჩავიბუტბუტე ჩემთვის და მანქანა დავძარი.
-რამე მითხარი მამიკო? _გამომხედა და ჩაიხითხითა.
-არფერი არმითქვამს, მგონი მოჩვენებები დაგეწყო. ჯიმინ, კაფეში კიარა ჯობია სავაადმყოფოში წავიდეთ.
-შუგაა! გეყოფა. დღეს საღამოს სიურპრიზი მაქვს შენთვის და ნუ მიკარგავ ყველაფრის სურვილს.
*სიურპრიზიიიი? ნეტა რაუნდამითხრას? ისევ რამე სისულელე ჰომარაააა? წინაზე სიურპრიზი მაქვსო და ყუთში ჩასმული ბაყაყი მაჩუქა, თავისი ბაფთით*
-ჯიმინ იმედი მაქვს ეგ შენი სიურპრიზი, ისევ მწვანე საზიზღარი არსება არიქნება.
-არა შუგა. გპირდები ის გომბეშოზე გაცილებით საყვარელლია.
-კარგი, კარგი.
მალე ჯიმინის სასურველ კაფემდეც მივაღწიეთ,მის საყვარელ ადგილას დავჯექით და უამრავი საჭმელი შევუკვეთეთ,რათქმაუნდა მოჩისთვის.
-ამდენს ნუჭამ გასუქდები_ვუთხარი ჯიმინს და დათხვრილი პირი მოვწმინდე.
ბიჭი საყვარლად გაიღრიჭა და ჭამა განაგრძო.
*25 წუთის შემდეგ*
-შუგაააა, მიმტანს უთხარი კიდევ ერთი ბოთლი სოჯუ მოიტანოს!
-არა, ჯიმინ. გეყოფა ამდენი სმა. 5ბოთლი საკმარისზე მეტია.
ახლა კი სახლში ვბრუნდებით.
-მმმოიიიცააა! იღრიალა ჯიმინმა და შუგას მიეწეპა.
-ჯერ სიურპრიზიიიი!
-აიიშ. მიდიჰო, გისმენ აბა!
-იუნგი... ჩვენ შვილი გვეყოლება.
----------------------------------------------------
რატომღაც მუზა მომაწვა და დღეს გადავწყვიტე დადება ❤
ხვალ ახალს დავდებ ისევ იუნმინზე.
ვიცი ინტრიგანი ვარ 😂😂😈