ცხოვრება სურპრიზებითაა სავსე 😶💛

თავი 4

  შენ რა სულ გადაირიე?-ყვიროდა ნამჯუნი და თეჰიონს თვალებს უბრიალებდა.
-ის ხომ ჩემი ნახევარძმაააა!
-ცდები ჯუნ, თქვენ ერთმანეთთან არაფერი არ გაკავშირებთ, გარდა იმისა რომ საერთო დედინაცვალი გყავთ და ერთ სახლში გაიზარდეთ_საუბარში იუნგი ჩაება.
-მერე რაა??! ისე მიყვარს როგორც ჩემი ღვიძლი ძმა!
-თავს ნუ ისულელებ, დღემდე მახსოვს ყველა ის ოინი რაც, მე შენ და ჯინს გამოგვიცდია ამ ბავშვზე. ისიც მახსოვს როგორ ტრაბახობდი, საწოლში წყალი რომ დააქციე და აბრალებდი გაგეპარაო.
ნამჯუნმა ხმა ვერ ამოიღო. ქუქი ძალიან უყვარდა, მაგრამ არასდროს არ იმჩნევდა. ყოველთვის აწამებდა. ამდენიწლის შემდეგ, მხოლოდ დღეს მიხვდა რამხელა ტკივილს აყენებდა თავის ბაჭიას, მის უმცროს ძამიკოს, რომელიც ყოველთვის თბილად იყო განწყობილი მის მიმართ (იმას თუარ ჩავთვლით რომ გულის სიღრმეში  სძულდა).
-ოჰ ჩემო ბიჭო. _ამოიკვნესა ჯუნმა.
-მნიშვნელობა არ აქვს რამდენად ვაწვალებდი, მე მას მაინც უმცროს ძამიკოდ მივიჩნევ და ძალიან მიყვარს. თეჰიონს უფლებას ვერ მივცემ ისე იხმაროს როგორც მისი მორიგი სათამაშო.
-ამას არც ვაპირებდი!_იღრიალა თეჰიონმა_ეს პატარა ჟელიბონი... ჩემი შოკოლადის ბაჭია...
-გეყოფა თეჰიონ, მთავარ სათქმელზე გადადი. ისე საუბრობ თითქოს კანფეტების მაღაზიააა. _უთხრა შეღონებულმა შუგამ_ჰააეხლა! რაღას ელოდები? ჩემი ბამბის ნაყინი უნდა ვნახო.
*ნამჯუნმა გადაიხარხარა*
-რა სულელები ხართ.
-ვთქვა თუ გავჩუმდე?!_ იღრიალა თეჰიონმა.
-კარგი ჰო.
-მოკლედ....
მე ეს ბავშვი შემიყვარდა. არ დავუშვებ ვინმემ ავნოს. მისთვის ყველაფერი კარგი მინდა.
არ ვიცი... აქამდე არასდროს მქონია ასეთი შეგრძნება.
ყველას სათამაშოდ ვიყენებდი და იმას ვაკეთებინებდი რაც მინდოდა, მაგრამ ქუქი.... ის სხვანაირია... არჰგავს იმ ძუკნებს რომლებსაც ვხმარობდი...
როცა მეწინააღმდეგება....
მებუტება....
თავის საფირმო ღიმილს მჩუქნის...
ლამისაააგავაფრინო...
მოკლედ ეს ატმის სიროფი მიყვარს, ისე მოვუფრთხილდები, როგორც უკანასკნელ მიწისთხილის კარამელს...
*შუგა და ნამჯუნი გაოცებულები ისხდნენ, ხან ერთმანეთს უყურებდნენ ხან თეჰიონს, ბოლოს ორივე აჭიხვინდა*
-არა რაააა. ბოლოს ყველაფერი რომ არ გააფუჭოს არშეუძლია. _ისევ კისკისებდა იუნგი.
_ღმერთოჩემო.თეჰიონ ადრე ასე არასდროს არ გილაპარაკია. ისე საუბრობდი თითქოს პოემას წერდი სიყვარულზე_ნამჯუნი ძირს გაგორდა და ისევ სიცილი განაგრძო.
-კარგით რაააბიჭებო. _საყვარლად აბუზღუნდა თეჰიონი. ნუდამცინით!
სხვათაშორის იუნგი_შუგამ გაგკვირვებულმა წამოყო თავი_
ის წერილი თუ გახსოვს ჯიმინთან რომგამატანე?
"ჩემო ბუზღუნა მოჩი...
დიდიხანია მიყვარხარ და ვერგეუბნებოდი... შენი ბუთქუჩა ტუჩები მაგიჟებს... შენი მარგალიტივით კბილები...
ქერა თმა...
(არა რაა მეტყობა დუმბაძის "მებებია ილიკო და ილარიონზე" რომ ვარ გადამკვდარი :დდდ)
მოკლედ... მე შენ მაგიჟებ....
რომგხედავ ჩემი გული ლამისააა ყელში ამომიხტეს...
ჩემო მარწყვის მილქშეიქო, გინდა ერთად ვიყოთ?"_ახლა თეჰიონი და ნამჯუნი გადაბჟირდნენ. იუნგი წამოწითლდა. ბალიში მოიმარჯვა და ბიჭებს თხლიშა.
-გეყოფააათ! გეყოფათ კაკანი! ცოტაც და ოქროს კვერცხს დადებთ ორივე ერთად!
-რაღაც ეჭვი მეპარება ნამჯუნის კვერცხი ოქროსი იყოს. _ახლა ჯუნმა გაუქანა პულტი თეთეს.
ბოლოს როცა სამივე დაიღალა და სხეულებზე უამრავი ჩალურჯება მიიღეს, ტახტზე მიესვენნენ და მალევე გადაეშვნენ ძილის სამყაროში.
ცოტახანში ოთახში ჯინი შემოვიდა.გაოცებისგან პირი დააღო, როდესაც საშინლად არეული X5 ის ოთახი დაინახა.
-ბიჭებოოოოოოო!_ბოლოხმაზე იღრიალა.
Jungkook's pov:
X5 ის კაბინეტთან ვიდექი. კედელზე მიყუდებული და ჩაფიქრებული.
უცბად ღრიალი მომესმა ოთახიდან. შეშინებულმა შევაღე კარი. შოკირებული ვიყავი, თან სიცილილს ძლივს ვიკავებდი.
იუნგი, ნამჯუნი და თეჰიონი, მოსამსახურის კაბებში გამოწყობილიყვნენ და კაბინეტს ალაგებდნენ. მაგიდაზე ჯინი შემომჯდარიყო და ყვიროდა:
-ნამჯუნ! ცოტაფრთხილად ვაზა არგადმოაგდო! თეჰიოოოონ! ტელევიზორიიიი! იუნგი ეგ მტვერსასრუტი სათამაშოდ კი არ მომიცია! ცოტა ხელები გაანძრიეთ უსაქმურებო!
კისკისი ამიტყდა და დივნის უკან  გავგორდი. ხმაზე ყველა გაკვირვებული წამოხტა.
-ნნნააამჯუნ! მმგონიიი აქ მოჩვენებები ააარრიან! _ხმის კანკალით თქვა თეჰიონმა და მაგიდის ქვეშ შეძვრა.
ამაზე უფრო ავხარხარდი, ვცდილობდი გავჩუმებულიყავი მაგრამ ვერაფერს ვახერხებდი.
-შშუგაააააააა! მგონი ხმა იმ დივნის უკნიდან მოდის! რამეგააკეთეთ ბატებო! _ახლა ჯინმა იყვირა.
-კარგით, კარგით ჰო! დაწყნარდით! ახლავე მივალ და შევამოწმებ.
თეთრი ზეწარი დავითრიე და გადავიფარე, ვეცადე მთლიანად დავფარულიყავი.
-არაააა იუნგი! ამის უფლებას ვერმოგცემ! ეს მე უნდა გავაკეთო! ვინაიდან უმცროსი ვარ, ვალდებული ვარ ჩემი მოხუცი ჰიუნგები საფრთხისგან დავიცვა! _წამოფრინდა თეჰიონი.
მეც ეს მინდოდა, კმაყოფილმა ჩავიხითხითე.
თეთე ნელი ნაბიჯებით მომიახლოვდა. ზეწარს ფეხი გამოდო და ზედ დამაფრინდა.
-ააააააა!_იწივლა მან!
-ნუგეშინია თეჰიონ მევარ^^

-ვუთხარი თბილად, თეთრეული გადავიძრე და ვნებიანად ვაკოცე.
-ბიჭებო მგონი დროა აქედან ავახვიოთ! _თქვა ჯინმა და პირდაღებული მეგობრები სხვა ოთახში გაათრია.
-გუკ?აქ რა გინდა?
-უბრალოდ შენი სურნელი მომენატრა_ამაზე თეჰიონი სულგადაირია და ყელში კოცნა დამიწყო.
----------------------------------------------------
შემდეგ თავს იუნმინს ვუთმობ 💛
არ შემიძლია ამ საყვარელ და გარყვნილ წყვილს გვერდი ავუარო. მეოთხე თავსაც ცოტახანში იხილავთ)))