-თეჰიონ.შუგა. გეყოფათ თამაში ეს უკვე ზედმეტია!
-უმმმ...ეს ვისი ხმაიყო?
-ჩემი.
-შენრომელიხხაააარ? ჯინ ჰიონნნიი?
-თუ იციიი რაღას მეკითხები.
-უბრალოდდ აქ ძალიან ბნელა და ვერაფერს ვხედავ.
-ხედვაა რაშუაშიააააა ხმით ვერუნდამიცნოოოო?
-ჯენნნიიი ნუნააა გაწიეე ფეხიიიი.
-ჩემიფეხიი არარისეგ.
-აბავისიააააააააა?
-მერავიციიიიიი სულელო კვატო.
-ნუყვირი ნუნააა. ქუქი პატარაა,შეეშინდება და ჩაიფსამს.
-......
-აუუუჩ!მეტკინა_თქვა ჰოსოკმა და ნატკენ მხარზე ხელი მოისვა.
-გეყოთ რაააააააააააა!-ახლა ნამჯუნმა იღრიალა.-იუნგიი დაიფიცე რომმ შენ არყოფილხარრრრ!შენც გეხება თეჰიონ.
-მერლინის ქათქათა საცვლებს გეფიცები ჩვენ არაფერ შუაში არვართ.
(პოტერჰედობა ინ ექშენ :დდდ)
-მოიცა!
წამით ხველა გაჩერდა. ხმაურზე კი ადგილებს მიეყინენ.
-ეს ხმა სამზარეულოდან მოდის?
-ყველამ გაიგეთ თუ ჰალუცინაციები დამეწყო?
-მეც გავიგე ლისა ნუგეშინია.
აჩურჩულდა ყველა.
-შუგა.ჩვენ გარდა ვინმე არის კიდევ?
-არა,ყოველშემთხვევაში არცმე და არცთეჰიონს არავინ არ დაგვიპატიჟებია.
-იქქნნნებ ესს მმოოჩვვვენებბბბბბაააა?_ძლივს ხმა ამოიღო ქუქქმა.
-კარგითრააა! მოჩვენებები არ არსებობენ.
-..........
-..........
-.........
-.........
-.........
-.........
ლარნაკის მსხვრევის ხმა.
ვიღაც შეიკურთხა.
YOU ARE READING
ცხოვრება სურპრიზებითაა სავსე 😶💛
Fanfiction_ დასრულებული_ ჯონ ჯონგუკი ერთ მარტოსული ბიჭია, მას არც მეგობრები ჰყავს და არც მშობლები.მას უკვე გადაეწურა იმედები, რომ ოდესმე ბედნიერი იქნება. მაგრამ ცხოვრება დიდ სურპრიზს უმზადებს. ქუქი ვერც კი წარმოიდგენს რომ ერთი საბედისწერო შეჯახება მის ცხოვრე...
