ცხოვრება სურპრიზებითაა სავსე 😶💛

თავი 10

-შენ გინდა მითხრა,რომ თეჰიონმა ვიღაც ბარში გაცნობილ გოგოსთან გიღალატა?

-ჰო ბექიონ..._ჩახლეჩილი ხმით უთხრა ქუქიმ.

ორი პატარა არსება ლამაზად მოწყობილი სახლის აივანზე იჯდა. ერთი ყავას სვამდა,რომ ცოტა აზრზე მოსულიყო,მეორე კი ლუდს წრუპავდა. ორივენი ოკეანეს უყურებდნენ ჩაფიქრებულები. 

ლაპარაკში გართულებს ისე შემოაღამდათ ვერც კი შეამჩნიეს.

ცა ვარსკვლავებით მოიჭედა,ამ ლამაზი წერტილების შუაში კი წითლად მოელვარე მთვარე მოჩნდა.

-ძალიან ლამაზია *~* თეჰიონი რომ აქ იყოს დარწმუნებული ვარ მაშინვვე ტილოზე გადაიტანდა და ოთახში ჩამოკიდებდა...

-ალბათ ხატავს კიდეც._პასუხობს ბექიონი და ბიჭს ეხუტება.

ქუქს გააჟრჟოლებს.

-ალბათ ჰო...თუ სეულშიც ასეთი ლამაზია ცა.

-სეულში?! მე აქ მეგონა.

-მეც,მანამ სანამ იუნგი მაცნობებდა მის წასვლას.

სიჩუმეა. 

ქუქის ეუცნაურა ბიჭის წრიპინა ხმა,რომ ვერ გაიგო.

-ჩასძინებია..._ჩურჩულებს. 

შემდეგთბილად დახედავს ბექიონს,რომელსაც მის მხარზე უდევს თავი და სიმთვრალისგან აწითლებულ სახეს მაისურში მალავს.

___________________________________________________________________________
                                                                 

                                                                 *1 წლის შემდეგ*

____________________________________________________________________________

-კიმ თეჰიონ იქნებ ამიხსნა შენ ყოფილ შეყვარებულს დაბადების დღეზე მე რატომ უნდა ვაჩუქო ეს სულელური ყუთი._იძახის ჯიმიინი და ლურჯ ყუთს უყურებს,რომელსაც თავზე ლამაზად ადევს დიდი ბაბთა.

-იმიტომ,რომ შერიგება მინდა და  ჩემგან არ მიიღებს, შენ კი ერთადერთი ხარ ვინც|რაც გვაკავშირებს.კარგად იცი,რომ სხვა ყველასთან გავწყვიტე ურთიერთობა.