თავი 14

131 7 2
                                    


01.30.2018

ახალი წლის წინა ღამე.

 ღამის 12 საათი.

იუნგის  და თეჰიონის საერთო აგარაკი.


გარეთ თოვს. თეთრი ფიფქები ლამაზად მიიკვლევენ გზას წყვდიადში,თეთრ თოვლზე ეცემიან და საოცრად ბრწყინავენ,მთვარის შუქზე.

შუგა და ჯიმინი ეზოში მისეირნობენ. მოჩის ცხვირი ყინვისგან გასწითლებია და შარფში მალავს,თან მთელი სხეულით ეკვრის მეორე ნახევარს.

მალე ორივე ზურგს აქცევს სახლს,უკან იტოვებს ფანჯარასთან მდგარ თეჰიონს და ეზოს კარისკენ მიდის.

თეჰიონი სახლში თბილად  არის მოკალათებული და თავის მეგობრებს ხატავს.

ქუქი,ლისა,ჯენი,ჰოსოკი და სუჰო კი სიმართლე თუ მოქმედებას თამაშობენ. თეჰიონი ხატვას ასრულებს,ბიჭებს ანიშნებს თავისუფლები ხართ,შემოდითო და წრეში ადგილს იკავებს.

ჯიმინი,როგორც ყოველთვის კარის გაღებისთანავე წუწუნს იწყებს.

-კარგიიი რააა ჰიოოონ. შენი ახირების გამო მედა იუნგი სულმთლად გავიყინეთ. ჩემ ცხვირს შეხედეეე._იძახის და გაწითლებული თითით,ასეთივე ფერის ცხვირზე ანიშნებს,რომელიც დიიიდ მწიფე მარწყვს მოგაგონებთ.

-ჯიმინსსი გეყოფა წუწუნიი და ჩვენთან მოდიიი სთუმსს ვთამაშობთ სურვილებზე_ეუბნება ჯენი *ლისას შეყვარებული* და ხელით  პუფისკენ ანიშნებს,რომელიც შუგას თვალში საკმაოდ კომფორტულია.

იუნგი შეყვარებულს თავისკენ  უბიძგებს,მათ ხელებს ერთმანეთში ხლართავს და პუფისკენ მირბის. ორიოდე წამში უკვე მოხერხებულად მოკალათებულა და ჯიმინი უზის კალთაში.  პატარა უფროსის ასეთ ქცევაზე წითლდება და იდაყვს კრავს.

მალე ნამჯუნიც ჩამოდის კიბეზე ჯინთან ერთად და დივანზე ჯდება. ჯინი სამზარეულოში გარბის საჭმლის მოსატანად.

ცხოვრება სურპრიზებითაა სავსე 😶💛Where stories live. Discover now