သူကေျပာတယ္....သူ႔ဘဝမွာ Taeကသာ အခ်စ္ဆံုးတဲ့....hk..သူ႔စကားေတြ ယံုခဲ့မိတာ ကြၽန္ေတာ္ မွားခဲ့တယ္...ဘာလို႔မ်ား ဒီေလာက္မုန္းသြားခဲ့ရတာလဲ Jeonရယ္....ကိုယ္ ဘယ္တုန္းက Jeonမႀကိဳက္တာေတြ လုပ္ခဲ့လဲ...အျမဲ Jeonအႀကိဳက္ Jeonသေဘာ ေနခဲ့ေပးတာကိုေလ.....Jeonတကယ္မေကာင္းဘူး....
..........
..........
"ထားမခဲ့ပါနဲ႔Jeon.....ထြက္မသြားပါနဲ႔"
Taeတစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ.....မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ ႏိုးလာခဲ့၏.....
ကြၽန္ေတာ္ အဲ့အိပ္မက္ဆိုးႀကီးကို ေမ့ေပ်ာက္ခ်င္ပီဗ်ာ.....ဘယ္လိုမွ မေမ့ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အတိတ္တစ္ခုက ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အိပ္မက္အျဖစ္နဲ႔....မနက္ႏိုးတိုင္း ငိုရတဲ့ ဘဝကေနလည္း လြတ္ေျမာက္ခ်င္ၿပီ....Jeonထားခဲ့တဲ့ေန႔ကစၿပီး....ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာ ဘာမွမ႐ွိေတာ့ဘူးJeon....
.
.
.
.
.
Flash back........
.
.
.
ဒီေန႔ ေက်ာင္းပထမဆံုးတက္ရမယ့္ေန႔....
ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ommaက လာႏိုးေလၿပီ....ကြၽန္ေတာ္လည္း အိပ္ယာမွထကာ ေက်ာင္းသြားဖို႔ရန္ျပင္ဆင္ၿပီး ထြက္လာခဲ့၏.....
ကြၽန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ....အခုေတာ့ ေရာက္လာပီေပါ့...
ေက်ာင္းဝန္းႀကီးထဲစေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပဲ ေက်ာင္းႀကီးေ႐ွ႕၌ ရပ္ၿပီး ေက်ာင္းကို ေငးၾကည့္ေနမိစဥ္ ဝင္တိုက္သြားေသာသူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေသးေသးေလး ေျမျပင္ေပၚသို႔ ပစ္လဲက်သြား၏....
သို႔ေသာ္လည္း ထိုတိုက္မိေသာသူမွာ မသိသလိုပင္ ေ႐ွာင္ထြက္သြားေသာေၾကာင့္ စိတ္အလြန္တိုသြားသည္မွာ အမွန္ပင္...
ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသူကို လက္ထဲ၌ ပါလာေသာ စာအုပ္ျဖင့္ ပစ္ေပါက္မိလိုက္၏.....ထိုမွသာ ျပန္လွည့္ၾကည့္လာေသာ ထိုလူ.....လူသားမွဟုတ္ရဲ႕လား....
ကြၽန္ေတာ္ အေတြးမ်ားေနစဥ္မွာပဲ
ပါးျပင္ထက္သို႔က်လာေသာ လက္သီးတစ္ခ်က္.....ဆက္ၿပီး အံ့ျသရသူမွာ ကြၽန္ေတာ္...
ကြၽန္ေတာ္မိဘေတြေတာင္ မထိရက္ခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ့္က ထိုသူထံမွ ပထမဆံုး အထိုးခံရျခင္း....ထို႔ေၾကာင့္ "ဘယ္သူအရင္ လူကို တိုက္ၿပီး ထားခဲ့တာလဲ" ဟု ေမးလိုက္ၿပီး သူ႔ကို ျပန္တြန္းလိုက္သည္....သူက ကြၽန္ေတာ္ထက္ ခႏၶာကိုယ္က ပိုႀကီးသည့္အတြက္ ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္သာ ေရြ႔သြားၿပီး ေဒါသထြက္ေနေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ၾကည့္သည္....အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ေၾကာက္ေနခဲ့တာ........ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကပဲ စိတ္ေလွ်ာ့ကာ ေတာင္းပန္ခဲ့ၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္၏။
....................
အတန္းထဲသို႔ေရာက္ေသာ္ ထိုသူႏွင့္ထပ္ေတြ႔ျပန္၏...သူက အခန္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးခံု၌ ထိုင္ေန၏... ေစာနက သူထိုးခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ့္ပါး၌ အညိဳအမဲေလးျဖစ္ကာ သိသာေနၿပီး သူ႔ကိုေတြ႔မွ ပို၍ပင္ နာလာသလိုလို....
သူ႔အၾကည့္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္တယ္.....ထို႔အတြက္ေၾကာင့္
သူနဲ႔ ေဝးရာ ေ႐ွ႕ဆံုးတန္း၏ေနာက္ခံု၌ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္......
-------------
-------------
ဒီေန႔ ေက်ာင္းစဖြင့္တဲ့ေန႔.....
အစရက္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မည္......
ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ေျပးလာစဥ္ လူတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္တိုက္မိသြားသည္..ကြၽန္ေတာ္က ေျပးလာခဲ့ေသာအ႐ွိန္ေၾကာင့္ ေ႐ွ႕သို႔အ႐ွိန္လြန္သြားေသာေၾကာင့္ အ႐ွိန္သတ္လိုက္စဥ္.....ေခါင္းကို ထိမွန္လာေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္.....
ကိုယ့္ကိုထိလွ်င္ မခံႏိုင္ေသာ ကြၽန္ေတာ္....သူ႔အေပၚကို ထပ္အမွားလုပ္မိျပန္သည္.....သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေၾကာက္သြားၿပီလား.....
ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္ေနမိသည္.....သူ ေတာင္းပန္ၿပီး ထြက္သြားသည္......
သို႔ေပမယ့္လည္း အတန္းထဲသို႔ေရာက္ေသာ္ ထပ္ေတြ႔ရျပန္သည္......ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ၾကည့္မိေနသည္....ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေၾကာက္ရြံ႔ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေနၿပီး.....ဒုတိယတန္းက ခံုမွာသာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္အထိ ၾကည့္ေနမိခဲ့သည္.....ဒီေန႔ေတာ့ စာထဲ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕စိတ္ေတြ ပါမည္မဟုတ္ေတာ့......
______________
______________
To be continue.....
Thanks for reading 💜💗
180701
#JT
