Skip time>>>>>>
မနက္ဆင္းပိုင္း အတန္းခ်ိန္မ်ား ၿပီးသြားခဲ့သည့္အတြက္ ေန႔လည္စာ စားရန္အတြက္ ကန္တင္းဘက္ဆီသို႔ အလာတြင္ မနက္က ဟိုပိစိေကာင္ေလးႏွင့္ ျပန္ေတြ႔၏.....
တကယ္ဆိုလွ်င္ ေက်ာင္းဆင္းကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္ေနခဲ့ျခင္းပင္.....
ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိေတာ့.....မနက္က အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ သူမုန္းသြားမွာကို ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္ေနခဲ့တာ..... မနက္က အတန္းထဲ၌ သူ႔နာမည္ကို သိခဲ့ရ၏.....Kim Tae Hyung တဲ့.... လွလိုက္တဲ့နာမည္ေလး.....ကြၽန္ေတာ္ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခါမွ ဤကဲ့သို႔ မျဖစ္ဖူးခဲ့ေပ.....သူႏွင့္သာ ပထမဆံုး ၊ ပထမဆံုး စိတ္ဝင္စားျခင္း......
...........
ဟိုလူႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကို လိုက္လိုက္ေနတာ သိတာေပါ့ ေၾကာက္လို႔ ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ေနေနရတာ....မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနကာမွ ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕သို႔ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီး ေရာက္႐ွိလာေသာ ထိုလူသား......
ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ထိုင္ေနေသာ စားပြဲဆီသို႔ ဝင္ထိုင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အား မနက္က အျဖစ္အပ်က္အတြက္ လာေတာင္းပန္သည္.....အခုကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕ ေရာက္ေနေသာ ထိုသူမွာ မနက္က ပံုစံႏွင့္ မည္သို႔မွ မဆိုင္ပဲ တျခားသူတစ္ေယာက္လိုပင္......
ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္.....ေဒါသႀကီးတတ္ေသာ အက်င့္ေလးသာ ေဖ်ာက္ထားလွ်င္ အလြန္ ၾကည့္ေကာင္းမည့္႐ုပ္ ျဖစ္သည္.....
Flashback end...
*ထိုေန႔က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔Jeonနဲ႔ စခင္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ေလးေပါ့....*
Hk ကြၽန္ေတာ္လည္း အ႐ူးတစ္မ်ိဳးပဲေနာ္
ကိုယ့္ကို မခ်စ္လို႔ ထားခဲ့တဲ့သူကိုမွ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို တမ္းတေနမိတာေလ ....
အရင္က အေၾကာင္းေတြကို ျပန္စဥ္းစားမိတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္..... သူ႔ကိုေတာ့ စိတ္မနာႏိုင္ရက္ခဲ့ဘူး
" Jeonရယ္....အခုဆို ဘယ္မ်ားေရာက္ေနလဲ...Taeေလ Jeonကို စေတြ႔ကတုန္းကဆို ေၾကာက္ေနခဲ့ရတာ....Taeေလ အရင္က Jeonနဲ႔ အတူတူသြားခဲ့တဲ့ေနရာေလးေတြကို ခနခနေရာက္ျဖစ္တယ္ သိလား...." အဲ့အေၾကာင္းေလးေတြကို Jeonသိေအာင္ ေျပာျပခ်င္ခဲ့မိတယ္.....
Jeonကို Taeေတြ႔ေအာင္ ျပန္လိုက္႐ွာမယ္.....ျပန္ေတြ႔ရင္ Jeonဘက္က ဘယ္လိုေနမလဲဆိုတာ မသိေပမယ့္ Taeဘက္က သိခ်င္တာေလးေတြေၾကာင့္ ေမးစရာေလးတခ်ိဳ႕ ႐ွိေနတာမို႔....
