|My Husband| \Sehun OC\

Episode Four

Kendime bu sabahtan beri neler olduğunu anlamış değilim, tek bildiğim ve hissettiğim onun tanrının bir hediyesi olduğuydu.

___

Üstüne düşmenin ardından 1 hafta geçmişti. Bu geçen 2 gün boyunca sana odanı yerleştirmende yardım etmiş ve ortama alışman için elinden geldiğince sana yardım etmişti. O iyi biriydi, hatta çok iyi biriydi melek gibi, ne zaman herhangi bir yardıma ihtiyacın olsa yanına gelip tüm olanaklarını sunuyordu. Ona alışmıştın, sanırım o da sana alışmıştı çünkü anlattığına göre hafta içi evden 10'da çıkıyor kampüste odasına gidiyor ve dönem içinde ne hazırlaması gerekiyorsa yaz tatilinde hazırlıyormuş. Ama sen eve geldiğinden beni kendini sana göre ayarlamıştı senin gibi o da saat 9'da kakıyor birlikte kahvaltı hazırlıyor ve o gün ne yapacaksa, eve saat kaç gibi gelecekse ,bunları kahvaltı sırasında anlatıyor daha sonra ise giyinip kampüse gidiyordu. Onun hakkında bir diğer öğrendiğin şey ise evde çalışmadığı olmuştu, evdeyken dikkatini dağıtacak bir sürü etken buluyormuş ve bu sayede işine odaklanamayıp çalışamıyormuş.

Bu sabahta geçen 1 haftalık aynı rutinle devam etmişti, sanki kurulu alarm gibiydi kısa sürede yeni sistemine ayak uydurmuştu.

"Dün gece uyuyamadım, sanırım akşam yaptığın kahve yüzünden oldu."

"Özür dilerim, yorgun mu hissediyorsun şu an kendini?"

"Evet, biraz."

"Nasıl olsa dönem daha başlamadı kampüse gidip çalışmana gerek yok bugün evde dinlensen akşama doğruda çalışırsın, olmaz mı?"

Endişeyle sormuştun, çocuk senin yüzünden uyuyamamış ve yorgun hissediyordu. Diretmemeliydin kahve konusunda, ilk 5 dakika "içmeyeceğim", "hayır içeceksin" didişmesinden sonra sana yenik düşüp koca bardak bir kahve içirtmiştin.

"Sanırım evde kalmak daha iyi olacak. Ne kadar istemesem de."

Üzgün ve kırgın gözüküyordu, bir daha ısrarcı olmaman gerektiğini daha iyi anlamıştın.

"Ş-şey.. Ben gerçekten özür dilerim Sehun. Böyle olacağını bilseydim asla ısrar etmezdim, gerçekten bu kadar ısrarcı olmazdım."

"Tamam tamam, merak etme biraz uyursam kendime gelirim.. Tabi senden de bir şey isteyeceğim."

"Söyle yapayım."

Mahçup olduğun için ne söylerse yapmaya hazırdın.

"Geçen akşam yemeği için yaptığın çorbadan yapar mısın, boğazlarım uyandığımdan beri ağrıyor."

"Yaparım.. Yaparım da senin niye boğazın ağrıyor?"

"Şey sanırım dün dışarıda, bahçede çalıştımda.."

"Ben sana dün hava soğuk olduğunu evde kalman gerektiğini söylemiştim ama sen dikine gidip beni dinlememiştin, iyi git bari dediğimde de sadece odanda kalmanı söylemiştim öyle değil mi?"

İğneleyici konuşmuştun, yaptığının farkına varsın diye.

"Hasta olmam zannetmiştim. Hem üstü kapalı bir yerde oturmuştum, neden böyle oldu ki?"

"Soğuk etkiledi işte, neyse şimdi odana çık ve yat. Ben de o sırada sana bir şeyler hazırlayacağım ki çabuk iyileşesin."

"Tamam bekliyorum, çok bekletme sana ihtiyacım var."

"T-tamam, hadi git."

"Hey hey kalbim neden böylesin, sakin ol sadece sakin ol."

Arkasından onun duymayacağı sessizlikte kendini dizginlemeye çalıştın. Elini yelpaze niyetine kullanmaya başlamıştın, sanki çok işe yarayacak ya..