Dönüşüm

1.BÖLÜM

&' şarkıyı dinleyin .'&

Evet canlarım çok uğraşacağım bir hikayeye başladım vampir konularını derinden yaşayacağınız aşkıyla kendinden geçeceğiniz bir hikayeye başladım . İlk bölümler sıkılabilirsiniz ama sizi temin ederim ki ilerki bölümlerde çok eğleneceksiniz. Bana inanıyorsanız OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN hepinizi çok seviyorum 🖤🖤🖤

Herşey normalmiş gibi davranmaya çalışıyordum.Ama o günden sonra değişmeye başlamıştım...

Sabah alarmın sesi ile uyandım.Hava biraz esintiliydi ama çok sıcaktı.Yatağımdan kalkıp alarmı kapadım.Aynaya geçip kendime bakmaya başladım.Gözlerimin altındaki morluklar moralimi bozsa da kapatıcı yardımı ile kapayabilmiştim.Ah bu makyaj malzemeleri iyi ki varlar.Dolabımın kapağını açıp bana bakan kırmızı elbisemi alıp denedim.Son olarak siyah ince topuklu ayakkabılarımı giyindim.

''Evaaa!''

''Geliyorum annee.''

Kol çantamıda alıp hızlı adımlarla merdivenlerden inmeye başladım.Masaya geldiğimde annemle babam her sabahki gibi oturmuş beni bekliyorlardı.Gülümseyerek karşılarına oturdum.

''Bugün Caren'ın doğum günü var oraya gideceğimi biliyorsunuz değil mi?''

''Evet tatlım ama çok geçe kalma son zamanlarda olan olayları biliyorsun.''

''Evet anne''

Son zamanlarda kayıp vakaları ve ölüm oranları fazlasıyla nedeni bilinmeksizin artmıştı.Neyse ki buralarda çok fazla polis geziyordu buda beni güvende hissettiriyordu.Kaseme biraz yulaf ve süt ilave ettikten sonra biran önce yeyip doğum gününe gitmeyi planlıyordum.Kahvaltımı ederken telefonuma mesaj gelmesiyle irkildim.

Gönderen:Caren

''Gelmeyi düşünmüyor musun artık herkes neredeyse geldi.Bu parti sensiz başlamaz çabuk ol..''

Gönderilen:Caren

''Hemen geliyorum Caren.''

Bu mesajı görür görmez ayağa kalkıp apar topar evden çıktım.Yoldan bir taksi bulup evi tarif ettim.Evin önüne geldiğimde içimi kıpır kıpır bir heyecan bastırdı.Taksiden inmem ile Caren'ın koşarak bana sarılması bir oldu.Birlikte içeriye geçerken bütün gözler üzerimizde idi.Omzumda bir el hissedip arkama döndüğümde bana gülümseyen Adam'la karşılaştım.

''Eva...Bugün muhteşem ötesi görünüyorsun.''

''Teşekkürler Adam sende öyle.''

----

Bugün çok eğlenmiştik.Eve dönüş çok yorucu olacaktı hiç taksi yoktu saat 2 civarını geçmişti.Tek yok yürümekti. Caren ile vedalaşıp eve doğru yürümeye başladım.Buralar çok ıssız ve huzursuz ediciydi.Sokak lambaları hiç beklenmedik anlarda yanıp sönüyordu tıpkı korku filmlerindeki o korkunç sahneler gibi.Ara sokağa girmem gerekiyordu ama nedense çok korkuyordum.Ara sokaktaki ışığın yandığını görünce koşarak o sokağa girdim.Sokağa girmemle ışığın kapanması bir oldu.Korktuğum için telefondaki fenerimi açtım.O sırada garip bir çıtırtı sesi geldi.Bir anda ellerim ve bacaklarım titremeye başladı.O anki psikoloji ile koşmaya başladım.Koşarken hızlı bir biçimde bir kol beni tutup duvara fırlattı.Kendime gelmeye çalışır iken üzerime doğru gelmeye başladı.

''ki-kimsin sen?''

Bana cevap vermeyip kollarımdan tutup beni duvara yasladı.Onu ittirmeye çalışıyordum ama çok güçlüydü.En sonunda çığlıklarımı iyice arttırmaya başladım.Aniden boynumda can yakıcı güçlü bir acı hissetmeye başladım.Çırpınmaya çalışsam fayda etmiyordu gözlerim yavaş yavaş benden bağımsız bir şekilde kapanıyordu.En sonunda o gitmişti bense bedenimi tutamayıp kendimi yere bırakmıştım.Biri bana doğru yürüyordu ayak seslerini duyabiliyordum.Fakat ona seslenecek halim bile yoktu.Gözlerim kendini tamamen bırakırken o önümde eğilmiş ve bana elini uzatıyordu elinin üzerinde X şeklinde bir dövme izi vardı.Gözlerim kendini bıraktığında beni kucağına aldığını hissetmiştim.